" μου ειπε να βγούμε για καφε και μου εδωσε το τηλέφωνο του " μου πήρε το χαρτάκι μέσα απο τα χέρια και το έσκισε .
" δεν υπάρχει περίπτωση . Ο τύπος ειναι μεγάλος για σένα . Και δεν είσαι εσυ έτσι . Να περνεις νούμερα απο τύπους στο μπαρ "
Κοιτουσα το σκισμένο χαρτί . Ζήλεψε ; Αισθάνεται κατι για μενα ;
" ξέρεις οτι σε βλεπω σαν τη μικρή μου αδερφη . Και νιώθω την ανάγκη να σε προστατεψω ."
Ένιωσα σαν να με ελουσαν με πάγο . Δεν με ήθελε . Με έβλεπε σαν αδερφη του . Αλλα επρεπε να του αποδείξω οτι δεν ειμαι .
" και που ξέρεις εσυ πως ειμαι . Έχει περάσει καιρος απο τότε που βρεθήκαμε . Εχω αλλάξει "
" ναι το βλεπω αυτο . Αλλα για μενα θα είσαι πάντα το Αλικάκι "
Θύμωσα . Έκανα νόημα στην Κατερίνα να φύγουμε . Τους είπα μια δικαιολογία οτι δεν ημουν πολυ καλα και φύγαμε . Της είπα ολα όσα υποθηκαν στη διαδρομή .
" δεν ειμαι τόσο σίγουρη οτι σε βλέπει σαν αδερφη του . Το βλέμμα του αλλα έλεγε . Όσο ήσουν στο μπαρ και μιλούσες με τον άλλον δεν πήρε τα ματια του απο πανω σου "
Αυτα τα λόγια της σκεφτόμουν όλο το βράδυ . Επρεπε να μάθω . Να δω αν υπήρχε κατι παραπανω . Δεν θα το έβαζα κάτω .
Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να πάμε στην παραλία . Έβαλα ενα μαγιό λίγο πιο αποκαλυπτικό που κολακευε το σώμα μου . Φόρεσα και ενα φορεματακι και ξεκινήσαμε . Δεν ήξερα αν θα τον έβλεπα αλλα ήθελα να ειμαι έτοιμη . Οταν φτάσαμε στην παραλία ψάχναμε που θα κάτσουμε .
" Αλίκη ! "
Ηταν ο Πέτρος .
" τωρα ήρθατε ; Ελάτε μαζι μου . Εμείς καθόμαστε λίγο πιο κάτω . " οταν φτάσαμε στην παρέα τους ηταν ολοι εκει . Μου κόπηκε η ανάσα οταν τον ειδα . Ο Κωσταντινος μόλις έβγαινε απο τη θάλασσα . Χάζευα το σώμα του .
" Αλικάκι είσαι καλα ; Φαίνεσαι λίγο αναψοκοκκινισμενη."
" ε ναι . Μάλλον απο τη ζέστη ."
" θα καθίσετε μαζι μας ;"
" ήδη τις κάλεσα . Τέτοια κορίτσια και να μείνουν μόνα τους δεν κανει !" Ο Πέτρος κοίταξε την Κατερίνα και της έκλεισε το μάτι . Η Κατερίνα κοκκινησε . Θα μπορούσα να τους φανταστώ μαζι . Ο Πέτρος ηταν καλο παιδί . Και απο οτι ειδα πρεπει να της άρεσε .
Καθησαμε λίγο ολοι μαζι αλλα η ζέστη ηταν αφόρητη . Επρεπε να κανω μια βουτιά .
" Κατερίνα πάμε να βουτήξουμε ; "
" ναι πάμε γιατι έσκασα ." Σηκώθηκα με και άρχισα να βγάζω το φορεμα αργα . Τον έβλεπα με την άκρη του ματιού μου . Πρεπει να του ειπε κατι αυτός που καθόταν διπλα του γιατι τον ειδα να τον σπρώχνει και να του λέει " μαζέψου "
Συνέχισε να με κοιτάει . " εμείς πάμε μέσα "
Η Κατερίνα με έπιασε απο το χέρι " δεν πήρε τα ματια του απο πανω σου . Και δεν ηταν αδελφικό . Πίστεψε με . "
@ ευχαριστω για τα σχόλια σας . Χαίρομαι που σας αρέσει η καινούργια ιστορία . Μην ξεχνάτε να ψηφίζετε και να σχολιάζετε @
