Aşk İşi *Tamamlandı*

9. Bölüm

-Sinem Hanım çok memnun oldum. Görüşmek üzere..

Sinem de paketlendi...

-İyi akşamlar Koray Bey...Görüşmek üzere...

Sude şimdi belindeki el tarafından yönlendirilerek salonu geçiyordu ki , kapıda birden durup tekrar konuşmaya başladı...

-Bakın Koray Bey, buna gerçekten gerek yok, giriş taksi dolu gidebilirim. Sizin misafirleriniz vardır ayıp olmasın... Aslında içinden geçen o kırmızılı kadındı ama çok ortaya söylenince niyeti belli olmaz diye düşünmüştü Sude...

-Hangi misafirlerim?

-Yani salondakiler , içerisi , davetliler , kız arkadaşınız ... Yani herkes... Ahhhh ! Çatlardın değil mi sormasan!

Cevap yok! Sadece kocaman bir kahkaha...

-Hadi bin..

Aracın önlerine yanaşmasıyla görevliler Sude'nin konuşmasına fırsat vermeden kapıları açmışlardı. Ama Koray Sude'yi belinden kavrayarak kendi yerleştirmek için hamle yapmıştı. Derin bir nefes aldı usulca arabaya bindi.

Sabah kendisini eve bıraktığı arabaya benzemiyordu. Daha spor ve gösterişli bir arabaydı bu. İçi vizon rengi deri ağırlıklı, bazı yerlerinde ahşap kaplamalar vardı, normalde hayran hayran seyredeceği arabanın içinde kaskatı oturuyordu. Kafasını bile çeviremiyordu... Sessizliği bozan da yine Koray oldu...

-Şimdi senin araban bir süre olmayacağından, sen beni bir kaç gün idare et. Çok geç kalmam ama saatlerimiz uymayabilir, ayarlayacağım ben... seni istediğin yerlere bırakırım.. Hiç olmadı Halit alır seni... Bir çaresine bakarım yani...

-Koray Bey şaka mı yapıyorsunuz! Ne anlatıyordu bu adam?

-Hayır ciddiyim..

-Şimdi incelik gösterdiniz , bırakıyorsunuz ama, sizden böyle birşey isteyecek halim yok. Yani ben hallederim. Zaten benim sizden aracımın durumunu da öğrenmem lazım... Nerede bilmiyorum bile, işlemleri takip edeyim. Ben işlerimi hep kendim hallederim. Alışığım yani.. Size daha fazla yük olmak istemiyorum.

-Sude benim seni bırakıp almama takılacak biri var mı?

-Nasıl anlamadım?!

-Yani sevgilin! Yüzük yok parmağında ama belki biri vardır hayatında...

-Yok ama... yani bunun konumuzla alakası yok. Ben yalnız yaşıyorum zaten onun için alışığım demek istedim. Offfff iç ses yardım et..

-Güzel! O zaman sorun yok...

-Koray Bee..

-Koray! Daha kolay.. Durdukları ışıkta dönmüş suratına sırıtıyordu...

Sude bu hamlede çorba olan kafasını toplamaya çalıştı. Adamın bir sevgilisi vardı ya da bir vardı bir yoktu... Eee o kırmızılı kadın varsa bu adam neden onun değilde Sude'nin yanındaydı! Belki de onu atlattı bu gece Sude'yle bir kaçamak yapmak istedi! Bir gecede iki kadın sığdırırım diye mi düşündü?

Ne sanmıştı canım ... Kim sanmıştı Sude'yi... Beyleri filan atmalar... Ateş basıyordu vücudunu ama toparladı kendini. Hala ışıkta bekliyorlardı , etkisi altına girmeden tavrını koymalıydı..

-Bakın... Ben gerçekten şaşkınım biraz kusura bakmayın... sizi şimdi anladım! Eve de geldik sayılır teşekkür ederim, bıraktınız! Ama yanlış anlaşılmak istemem, ben sevgilisi olan bir adamla, hemde sizin gibi tanınmış bir adamla ,ortalıkta öyle dolaşamam, dolaşmam, bana yakışmaz yani, binbir çeşit insan var akıllarına saçma sapan şeyler gelir, konuşurlar filan! Sonra ben onları fena yaparım... Sıkıntı olur... Onun için siz en iyisi mi bana arabamla ilgili işleri devredin. Herkes hayatına geri dönsün...

Bir nefeste çıkmıştı bu konuşma... Gözlerinin içine dikmişti kızgın mavi gözlerini Sude... Korna sesi geliyordu ama Koray oralı değildi...

-Koray Bey! Korna çalıyorlar...

-Sevgilim olduğunu kim söyledi sana?

-Gördüm ben!

-Demek gördün... Sonunda hareket etmişti. Arkadaki arabalar üstlerine çıkacaktı sinirden. Hala o rahat gülümseme vardı suratında... Başka bir şey söylemeden devam etti...

Evin önüne gelmişlerdi.. Bu rahatlık sinirini bozmaya başlamıştı. Öyle yanaşmaya filan kalkarsa kovalayacaktı , napalım başka bir iş bulurdu artık. Zaten istediği olmayınca kovardı kesin... Kovmasa iyi olurdu da ... Offf ! diye geçirdi içinden... Anahtarlarını eline aldı araba yanaşırken, Koray kapısına yetişmeden hemen kapıya uzandı, beklemek istemiyordu. Çıkıp gitsin beklemeden diye düşünüyordu ki, arabadan inerken o dikişli koluna o sinirle bayağı yüklenmişti. Sızısıyla irkildi...

Şimdi karşısındaki adam tüm yakışıklılığıyla ona bakıyordu ama yüzünde bir endişe vardı! Konuşmuyordu ama bu surat neden değişmişti birden... Heh şimdi kovacak! Acaba ne anladı? diye düşünmeye başlamışken... Kolunda bir ıslaklık hissetti Sude... Kolu kanıyordu...

Gerisi karanlık...