(Zawgyi)
soeun's P.O.V,
"noona က်ြန္ေတာ္ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"မသိဘူး…ငါ့ထက္3နွစ္ေတာင္ငယ္တာ…ငါ့အတြက္ေတာ့
ကေလးပဲ"
မ်က္နွာၾကီးကတျဖည္းျဖည္း စူပုပ္လာသည္
"ကေလးမဟုတ္ပါဘူးဆို…သက္ေသျပရမလား"
ျဖဴ စင္ေနတဲ႔သူ႔မ်က္နွာထက္မွာ ညစ္က်ယ္က်ယ္အျပံဳးမ်ားေနရာယူလာသည္
သူ က်ြန္မအနားသို႔တစ္လွမ္းခ်င္းတိုးလာသည္
သူ႔လက္မ်ားက က်ြန္မပုခံုးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္
"yah!နင္…နင္…ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
စူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကည့္ေနတဲ႔သူ႔မ်က္ဝန္းေတြကိုတအံ႔တၾသ
ၾကည့္လိုက္မိတဲ႔ ထိုတစ္ခဏ
မီးေရာင္ေအာက္မွာအထင္းသားျမင္ေနရတဲ႔သူ႔ရဲ႕ျဖဴ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မ်က္နွာကိုတေမ့တေမာေငးမိသြားတဲ႔ ထိုတစ္ခဏ
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ပတ္ဝန္းက်င္ကပိုဆိတ္သုဥ္းသြားသလို
ေမွာင္စျပဳေနတဲ႔ညေနခင္းကပိုအေမွာင္က်သြားသလို
စိတ္ေခ်ာက္ခ်ားသြားတာလား ဘာလားမသိတဲ႔ခံစားမႈနဲ႔
အတူ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြပါေအးစက္လာသည္
သူ႔ေျခေထာက္ကိုေဆာင့္ကန္ပစ္ဖို႔
သူ႔လက္ေတြကိုဆြဲဖယ္ပစ္ဖို႔
သူ႔ကိုယ္ကိုတြန္းထုတ္ပစ္ဖို႔ မလုပ္ဘဲ ဘာလို႔က်ြန္မ ဒီအတိုင္း ျငိမ္ရပ္ေနမိပါလိမ့္
"ဘာလို႔အဲ႔ေလာက္ထိမ်က္နွာၾကီးနီရဲသြားရတာလဲ"
ညစ္က်ယ္က်ယ္မ်က္နွာထားမွစပ္ျဖီးျဖီးမ်က္နွာပိုးသို႔
ေျပာင္းသြားျပီးေလွာင္ေျပာင္ေျပာင္စကားကိုဆိုလိုက္
ေသာ သူ
နီးကပ္စြာရပ္ေနရာမွ အေနာက္သို႔ျပန္ဆုတ္သြားသည္
က်ြန္မပုခံုးထက္မွလက္မ်ားကိုလည္းအသာအယာရုတ္သိမ္း
လိုက္သည္
"ဘယ္မွာ…ဘယ္မွာရဲလို႔လဲ"
မလံုမလဲေတြျဖစ္လာျပီးပါးနွစ္ဖက္လက္ဝါးနွင့္အုပ္ထား
လိုက္မိသည္
"မဟုတ္မွလြဲေရာ…noonaအခုေလးတင္က်ြန္ေတာ့္ကို
ရင္ခုန္သြားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္"
YOU ARE READING
My Winter Story
Fanfiction(Zawgyi+Unicode) နွင္းေတြက်ေနတယ္ ခရစ္စမတ္သစ္ပင္ေတြမီးေရာင္တလက္လက္နဲ႔ေတာက္ပ ေနၾကတယ္ စန္တာကေလာ့အရုပ္ၾကီးေတြျပံဳးေပ်ာ္ေနၾကတယ္ ခရစ္စမတ္ေတးသီခ်င္းသံေတြေနရာအနွံ႔ပ်ံ႕လြင့္ေနတယ္ နင္သိလား အခုအခ်ိန္မွာ ငါအလိုခ်င္ဆံုး တစ္ခုတည္းေသာခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္က နင္ ဆိုတာ န...
