Part-9

499 64 7
                                    

(Zawgyi)

dongwoo's P.O.V,

"ေဟ့ေကာင္...ငါ့ကိုမနက္ကsoeunလာမေတြ႔ဘူး"

ဂနာမျငိမ္ျဖစ္ေနေသာwoohyunတစ္ေကာင္
က်ြန္ေတာ့္အားဤစကားေျပာသည္မွာဆယ္ၾကိမ္ပင္မက
ေတာ့

ေဘာပင္ကိုေတာင္လွည့္လိုက္ေျမာက္လွည့္လိုက္

စာအုပ္ကိုထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္

ဖုန္းဖြင့္ျပီးkakaoထဲဝင္ၾကည့္လိုက္ျပန္ထြက္လိုက္

သူေတာ့မသိ ေဘးမွက်ြန္ေတာ္ကေတာ့ေတာ္ေတာ္ကိုမ်က္စိ
ေနာက္ေနျပီျဖစ္သည္

"မေန႔ကငါ သူ႔ကိုေအာ္လိုက္လို႔စိတ္မ်ားဆိုးသြားျပီလား မသိဘူး"

မ်က္နွာမွာမိုးျပိဳ ေတာ့မည့္အတိုင္းငိုမဲ႔မဲ႔နွင့္

"soeunလား မင္းကိုစိတ္ဆုိးမွာ...သူ႔ေလာက္မင္းကိုခ်စ္
တာသူပဲရွိတယ္...ပူမေနနဲ႔"

"မဟုတ္ဘူး...သူ ငါ့ကိုမနက္တိုင္းလာေတြ႔ေနက်...ဒီေန႔ လံုးဝကိုမလာတာ...သူ စိတ္မဆိုးရင္ငါ့ဆီလာမွာေပါ့"

မ်က္စိေနာက္ရံုပင္မဟုတ္ေတာ့ နားေတြပါျငီးလာသည္

အေရွ့ကprofessorရဲ႕စကားအစားသူ႔စကားေတြကို
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနွင့္စာအုပ္ထဲခ်ေရးမိကုန္သည္

"ေနာက္ေတာ့ လာမွာေပါ့ကြာ"

ူသူကေတာ့ အေရွ့မွအားၾကိဳးမာန္တက္သင္ေနရွာေသာ
professorအား ရွိတယ္လို႔ပင္ထင္ပံုမရ

လူကစာသင္ခန္းထဲမွာရွိေနေသာ္လည္းစိတ္ကေတာ့
soeunဆီသြားေနပံုရသည္

မကိုင္ရွာေသာဖုန္းအားေနာက္တစ္ၾကိမ္ၾကိဳ းစားပမ္းစား
ထပ္ဆက္ျပန္သည္

"ဖုန္းလည္းမကိုင္ဘူး"

"စာသင္ေနလို႔ေနမွာေပါ့...မင္းကလည္း"

"ဟိုေနာက္ကေက်ာင္းသားေတြ...စကားေျပာခ်င္ရင္အစထဲ
ကအတန္းလာမတတ္နဲ႔...အလကား ငါ့စာသင္ခ်ိန္ကို
အေနွာက္အယွက္လာေပးေနတယ္...မသင္ခ်င္ရင္ သြား
အျပင္ထြက္"

အတန္းသားမ်ားၾကားမွာဂုဏ္ယူစရာေကာင္းစြာအေအာ္
ခံထိျပီးေနာက္ က်ြန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္လြယ္အိတ္ေလး ပိုက္ကာကုတ္ကုတ္ကုတ္ကုတ္နွင့္အျပင္ထြက္လာခဲ႔ရသည္

My Winter StoryWhere stories live. Discover now