Би юу гэж ч хэлэхээ мэдэхгүй шоконд орчихсон хүчтэй цохилох зүрхний цохилтоо чагнан сууна. Харин Ханбин миний түүсэн түлээг авчиран гал асаагаад бас л чимээгүй сууна.
Би: Ханбинаа
Ханбин бөндгөс гэж цочисоноо сандарсан хоолойгоор: АЙН ЯСАН БЭ НИЖИ
Би хоолойгоо засаад: тэгэхээр хоёулаа
Ханбин миний үг таслан нэг амьсгаагаар: саяны болсон явдлыг мартах ёстой би мэдэж байгаа санаа зоволтгүй ээ Нижи
Би: би уг нь өөр юм хэлэх гэж байсан юмсан
Ханбин: аан за одоо хэл хэл
Би: би даараад байнаа хоёулаа нуруугаа нийлүүлж сууя тэхү
Бид хоёр галын өмнө нуруугаа нийлүүлэн суцгаав.
Би: үүр цайхаар явах уу
Ханбин: тэгье одоо жоохон тэсчихвэл үүр цайлаа
Би: хмм нойр яагаад ингэж аймар хүрээд байнаа
Ханбин: чи намайг Наёонд сайн гэж боддог уу
Би: бодож байгаагүй юм байна шт гэхдээ та хоёр хосууд шиг харагддаг
Ханбин: Наёоныг гомдчихно гэж бодоод түлхэж чаддаггүй юм түүнээс биш би түүнд сайн бишээ
Би: яагаад надад хэлээд байгаан
Ханбин: чамайг мэдсэн нь дээр байх гэж бодсын
Ханбин чимээгүй байхгүй юм яриал байв. Хэрвээ түүнийг юм ярихаа больвол би унтчих гээд байлаа
Ханбин: Нижи чи гэхдээ хурдан үүр цайлгаж чадах уу
Би: ясан яараад байгаа юмуу би уг нь явья гэж хэлсэн шт чи өөрөө л явмааргүй байна гэсэн шт
Ханбин: үгүй ээ энд баймаар байналдаа гэхдээ би айгаад байнаа эргэн тойронд хоёулаагаас өөр амьд юм алга гэнэт чөтгөр шулам эсвэл араатан амьтан гараад ирвэл яанаа нэрээ алмас царайлаг залуусыг хулгайлдаг гэсэн гэнэт алмас ирээд намайг аваад явчихвал яахын чи унтаж болохгүй шүү
Би: за ойлголоо би унтахгүй ээ
Би: гэхдээ Ханбинаа чи яагаад надаас яаж туйлын туяаг гаргасаныг асуухгүй байган бэ
Ханбин: ээж маань яаг чам шиг эмэгтэй байсан
Би: ээж чинь өөд болчихсон юмуу бурхан минь ямар харамсалтай юмбэ чамд аймшигтай хэцүү байсан байхдаа би ээжтэйгээ их дотно болохоор ээжгүйгээр амьд байна гэж төсөөлж ч чаддаггүй шт би чамайг ойлгож байна Ханбинаа
YOU ARE READING
" Зурхайч " /Дууссан/
Fanfiction"Хувь тавилан бол яаг л орооцолдсон зангилаа шиг бид яавал энэ зангилааг тайлж чадах юм бэ? "
