The Doctor Is In

Chapter Five

Sam

     “WHAT?!” We all said in unison.

     Etong si Pres. Ramirez talaga, full of surprises! Ang usual na schedule kasi nang pagtulog, breaks, at working hours(na dapat kami ang nagpaplano month by month) biglang niyang iniba nang wala man lang sabi.

     “As always, ang mga interns ay mayroong night shifts na twice a week at kayong resident doctors naman, mayroon kayong same shifts sa schedule niyo. Mas ok na yun para kapag busy ang ER, may dalawa agad na doctor na available.” Sabi ni Pres. Ramirez.

     Wala naman sanang problema eh, kaso! Same room kami ni Julius natutulog. Kaya lang naman ako nakasurvive nang two weeks sa kwarto niya kasi magkaiba yung schedule namin eh. Kapag tapos na yung shift ko, nagsisimula naman yung sa kanya. Kaya kapag tulog ako wala siya, kapag siya naman ang tulog, ako naman ang nagtatrabaho.

     But now! Pareho kami nang schedule… ibig sabihn?... Ibig sabihin?!!... IBIG SABIHIN??!!

     “Well, that’s all. Pwede na kayong bumalik sa trabaho.” Pres. Ramirez then stood up and left us.

     Umalis na rin kami nang conference room para bumalik na sa ER. Mas naunang naglakad yung mga interns kaya kaming dalawa ni Julius ang sabay na naglakad pabalik.

     “Uhm… Pano tayo, dun sa kwarto?” I asked him right away.

     “Anong pano?! Edi ano pa! Ako sa kama ikaw sa sahig.” He said then went ahead. Napatigil ako sa paglalakad sa sinabi niya. Kahit naman walang siyang gusto sa akin, normal pa rin na ako ang sa kama kasi ako yung babae, eh!!

     I just sighed na lang sa sobrang inis!

 ________________________________________________________

     Pagbalik namin sa ER, wala namang masyadong seryosong isinugod kaya chinecheck na lang namin yung mga pagaling na, na pwede nang pauwiin.

     Nung pumunta naman ako sa nurse desk para fill-upan yung health record nang isang pasyente na pwede nang umuwi, saktong dumating naman si Julius. May binabasa siyang record din.

     after two years nang hindi kami nagkita, hindi pa rin siya nagbago. He still looks cool and smooth. Parang walang iniindang problema.

     Ugh! Anong bang iniisip ko?! Kaya nga ako lumayo nang two years para malimutan ko yung feelings ko dati eh!! Hindi! Hindi pwedeng bumalik yon in just two weeks!!

     May biglang dumating na nagwawalang lalaki. May dalawa pang lalaki na may hawak sa kanya, nakauniform yung dalawa kaya halatang police sila.

     “Ako na.” I informed Julius na ako na ang bahala dun sa kakapasok pa lang.

     Agad ko silang linead sa isang bakanteng bed station since hindi naman malala kung galos nung pasyente.

     Habang rinerestrain nila yung pasyente kumuha na ako nang mga first aid equipment.

     “Ano pong nangyari?” I asked the policemen who was restraining the patient.

     “Suicide attempt po, doc.” Sabi nung isa habang rinerestrain pa rin nila kasi talagang nagwawala yung pasyente eh.

     “S-suicide?” I’ve never met a real person who wanted to commit suicide… Masyado kasing madrama yung mga ganun. Akala ko sa TV lang talaga yun nangyayari.

     I treated his wounds na kaya yung isang police naman yung tiningnan ko kasi meron siyang saksak sa hita niya. Siguro galing dun sa magsusuicide sana.