HIAG BOOK TWO: I WON'T GIVE UP [FINISHED]

I WON'T GIVE UP 4 - ENOUGH!!! >,<

“Sometimes, it’s better not to expect things to happen, because it’s better to feel surprised than to feel disappointed…”

JAYDEN’S POV

SABADO…

Late ako gumising kasi sabado naman ngayon, walang office, si Eav din walang pasok… Plano ko sanang pumunta kina Lola mamaya para ipasyal naman si Eav, matagal na rin kaming hindi nakapunta dun… Uuwi din naman si Ate Jax doon mamaya galing New York…

Ate Jax is working at New York… Minsan nagmo-model yun, minsan fashion designer… Masyadong maraming alam sa mundo yun eh… Alam ko naman kung bakit gumaganon siya, masyadong pinpilit ang sarili na maging busy… Me and Ate Jax are just in the same situation, pero lahat naman may dahilan kaya kinakaya namin… -___- Kaya nga pag-umuwi yun, panigurado, ilang shopping bags na naman ang dadalhin nun, ok lang sana kung merong akin, eh LAHAT talaga kay Eav na damit, sapatos, at kahit ano pang gamit para kay Eav… Swerte na nga lang kung merong t-shirt para sakin… =_= Tss

Pagkalabas ko nang kwarto, pumunta ako sa dining table, nandoon na kasi si Eav drinking her milk… Nakaligo na din… Pagna kikita ko siya, yung ngiti ko abot kung saan… Ang ganda kasi nang anak ko, para talagang anghel… She’s my life now…

“Good morning Dadad ^________^” bati niya sakin tapos yinakap agad ako…

“Good Morning My angel…” and I hug back…

Since that incident happened, yung nawala siya sa Mall, naging ok naman agad si Eav pagka umaga noon, I said sorry to her kasi nasigawan ko siya, I kept on telling her that I cannot really take if I lost her… Pina-intindi ko sa kanya talaga yun, nag-usap kami nang masinsinan… Hindi ko nalang tinanong yung nakita niya, kung sino yun baka umiyak pa ulit…

Pero sa palagay ko hindi siya yun… Napaka-impossible nga naman diba… Kahit umaasa ako na babalik siya pero alam kong hindi pa ngayon yun… May araw din na tinakda ang Panginoon para ma-kumpleto namin ang buhay ni Heaven…  

Sinabayan ko sa pagkain si Eav, tahimik siyang kumain, tinitingnan ko lang siya all the time… Habang tinitingnan ko siya, nakikita ko ang mukha niya sa kanya… Damn this!!! I STILL LOVE HER SO MUCH!!!!! Then I shook my head…

“Heaven, come here baby…”

nagtaka siya tapos lumapit agad sakin, agad ko siyang yinakap nang mahigpit… Sobrang miss ko na siya… Sobra-sobra…

“Dadad, what’s wrong?” tanong niya sakin

“AH? Wala baby, nothing’s wrong…” I fake smile and I cupped her face thoroughly…

“Nothing’s wrong? Then why are you crying Dadad? Your tears are falling in your cheeks oh…” She touched my cheeks and wiped it

Umiiyak nga ako… T_T Sobrang miss ko na siya… Sobra..

“Ah…eh…I just…missed…your mom…so…much Baby…” I hug her tight again

“I miss her too Dad… I want to see her again… T_T” lumungkot naman yung mukha niya

“It’s ok baby… Nandito lang naman ako parati para sayo… Ok? Oh sige, get some of your things, we’ll go to Lola’s house later….”

“Really? Okay Dadad..” lumiwanag yung mukha niya tapos tumakbo patungo room niya, sobrang excited siguro…

“Yaya, pakitulungan naman po si Eav sa mga dadalhin niyang gamit… Salamat…” hindi ko nga pala pina-alis yung Yaya Lucy ni Eav…

Maya’t-maya, sumakay na kami sa kotse, kami lang dalawa magta-travel… Hindi ko na pinasama ang yaya niya, ok naman dun… Pero bago pa kami makalabas nang gate, may dumating na tao… Bumaba ako…