Chapter 14

81 6 0
                                    

"Aray! Tarantado yun ang sakit ng ulo ko." The Baldy detective screamed upon waking up.

"Hayop!" Even detective Belmes na hawak pa ang ulo nya.

Sino ba naman ang hindi sasakit ang ulo after drinking a shit like that. Nilingon ko si Detective Park na kanina pa nakaupo at nakatutok sa monitor ng computer nya.

"Kapag nakita ko ulit ang taong yun, papatayin ko sya." Detective Belmes said.

Galit na galit lang naman silang lahat dahil natakasan sila at anong dahilan? Sa isang tasang kape.

"Papahirapan ko ang hinayu—"

"Kung hindi sana kayo uminom ng punteyang kape na yan hindi sana tayo matatakasan." Detective Park cut them off at natahimik naman sila.

After that, I asked detective Park if I could go visit my cousin at simpleng tango lang ang naging sagot nya.

Pinuntahan namin si Camila at mabuti nalang gising na sya at nagulat pa sya ng makita ako. "Hen!" Mabilis syang napaiyak kaya lumapit ako sa kanya and she hugged me tightly.

"Okay ka na ba?" I asked at tumango sya. "Listen to me, Camila." I said at tumango sya. I wept her tears bago magsimulang magsalita. "I need you to pack your things now and get out the country. Go to tita Melba in Australia and don't come back here until I said so." Sabi ko at mabilis na nakunot ang noo nya.

"Bakit? Ano bang nangyayari?"

"It's better for you to not know anything. Sige na, gawin mo ang sinabi ko ha?" Bilin ko at tumango sya.

"Take care, Hen." She said at tumango ako.

"I will." Hindi kami nagtagal doon ni Detective Park at bumalik na sa bahay niya dahil magu-umaga na pero wala parin kaming tulog pareho.

And I guess, Detective Park is really a super duper nice person. Why? Because he just let me sleep on the sofa. Amazing right?

"Sana pala hindi nalang ako sumama sayo." I mumbled while fixing this fucking sofa.

"Mabuti nga at dinala pa kita dito kaysa naman sa natutulog ka parin sa police station na walang kahit ano." Nanlaki ang mata ko at napalingon sa direksyon nya. Malay ko ba namang nasa may pintuan pala sya at nakasandal doon habang nakahalukipkip.

"Oo nga no? Thank you ah. Much appreciated." I said sarcastically at nag-ngiting aso pa sya. Halatang nang-aasar eh.

"Your're welcome." Then he shut his door kaya napa-irap nalang ako.

And what really more amazing with detective Park? Binigyan nya ako ng isang unan lang. Isang unan! Imagine that? Wow, he's really a nice person. Note the sarcasm bitch.

The next morning. Nagising ako na tumatama na ang sikat ng araw sa mukha ko. Tumayo si Detective sa harapan ko at hinampas lang naman nya ako ng unan.

"Aww! What the hell is wrong with you?!" Bulyaw ko sabay tayo pero pumamaywang lang sya sa harapan ko.

"Dinala kita dito to help me solver your own case tapos ano? Matutulog ka lang buong araw? Sarap buhay ganun?" Aba! This detective is really getting into my nerves.

"FYI Detective. Hindi ako sumama sayo para tulungan ka sa kaso ko. Sumama ako sayo because I'm sick staying on that fucking police station. At isa pa, hindi kita pinilit na isama ako dahil kusa mo akong inimbitahan!" Bulyaw ko.

"Hwag mo akong sinisigawan sa sarili kong pamamahay ah!" Tinuro pa nya ako kaya lalong nanlaki ang mata ko.

"Ikaw ang nauna! At hwag mo akong dinuduro dyan ah." Sagot ko at napakagat labi pa sya marahil sa sobrang inis. For I know nagpapa-cute lang ito sa akin.

"Ewan ko sayo! Maligo ka na dahil aalis tayo!" Muli nyang bulyaw bago tumalikod.

"Baliw." I just mumbled bago naglakad papunta sa banyo pero naalala kong wala na akong mga gamit dahil back then in the police station, kinukuha ni Camila ang maduming damit ko at pinapa-laundry nya. Hindi pa nya nabibigay sakin yun mga pinalaba nya kaya tanging itong suot ko nalang ngayon ang damit ko.

"Detective!" Tawag ko sa kanya pero hindi sya sumasagot kaya pinuntahan ko sya sa kitchen and he was making his own coffee. "Detective!" Muli kong tawag.

"Ano?!" Hindi sya lumingon at nanatili paring nagtitimpla ng kape nya.

"Wala akong damit and undies." I said honestly.

"Problema ko yun?" Humarap na sya with his poker fae.

"Dinala mo ako dito na walang kagamit-gamit. So yeah, it's your problem." Cassual na sagot ko at ngumisi lang sya.

"As far as I know, you're not my obligation." He answered back cassually.

"As far as I know too, I'm actually your obligation because you're the one who took and drag me here." Muli kong sagot habang nakataas ang kilay.

Humigop sya sa kape nya and then smirked. "Bahala ka sa buhay mo." He said at muling tumalikod kaya nanlaki ang mata ko.

"Hoy! Hindi pwede yan. Ikaw ang nagdala sa akin dito kaya obligasyon mo ako." I hissed at muli syang humarap.

"Yeah whatever." Naglakad na sya palabas pero sinundan ko sya at hinawakan ang braso nya. "Hands off me." He even said kaya mabilis akong napabitaw sa kanya. Naupo sya sa sofa at pinatong pa ang paa sa coffee table.

"Ano ba! Two days ko na itong suot maawa ka naman!" I said at bigla nalang nyang naibuga ang iniinom na kape mabuti nalang at nakailag ako.

"You what?" Natatawang tanong nya sabay punas ng bibig nya. "Two days talaga?" At nagawa pa talaga nya akong pagtawanan.

"Yes so shut up and buy me clothes!" Sigaw ko at natatawa parin sya kaya kinuha ko ang unan na pinambato nya sa akin kanina at binato rin yun. "Stop laughing!" Saway ko pero nasalo naman nya ang unan.

"Okay fine. So what do you want me to do?" He asked finally.

"Buy me clothes?" Patanong na sagot ko at sa isang iglap, bumalik ang poker face aura nya.

"Buy you clothes? Bakit kaya hindi nalang take you to your house and get your own clothes there?" Mabilis akong napaseryoso sa sinabi nya at napaiwas ng tingin.

Can I still step my foot in that house after what happened?

"Did I say something bad?" He asked again pero umiling ako bago tumalikod at naglakad papunta sa kitchen.

Nagtimpla nalang rin ako ng kape bago bumalik sa sala pero nagtaka ako ng mapansing wala si Detective at tanging mug nalang ang nadatnan ko.

Saan naman yun pumunta? Siguro umalis na. I opened the television pero wala magandang palabas kaya pinagtiyagaan ko nalang ang NBA kahit na wala naman akong alam sa baskteball.

Almost one hour of watching, bumukas ang pintuan at iniluwa nun si Detective na naka-poker face na naman. May dala syang tatlong malalaking paper bags at iniabot yun sa akin.

"Ano 'to?" Kunot-noong tanong ko.

"Maligo ka na. Ang baho mo." Then he walked away and entered his own room.

"Thank you ah!" Sarcastic na sigaw ko.

Binalingan ko ang paper bag na bigay nya and opened it. Tumambad sakin ang tatlong pantalon, limang shirt at dalawang shorts. Idamay mo na rin ang mga underwears and such.

And I hate myself for smiling like an idiot.

The Murder Suspect (COMPLETED)Where stories live. Discover now