The Murder Suspect (COMPLETED)

Chapter 11

"Nababaliw ka na ba? Nahatulan na akong tarantado ka tapos anong ginawa mo?!" I shouted to Detective Park ng makarating kami sa police station.

"Ikaw ang nababaliw na! Sisirain mo talaga ang buhay mo?!" Bulyaw din nya sabay hampas sa mesang nasa pagitan namin. "Stop your foolish attitude, Hen. This time, I will make sure you won't go to jail." He firmly added pero umiling lang ako at hindi na mapigilan pang mapaluha sa harap nya.

"Bakit ka ba kasi nakikialam? Your job is to just fucking investigate my case! Ako ang pumatay, I am the killer pero anong ginagawa mo?!" Bulyaw ko pabalik. "Tapos na sana eh! Tapos na ang lahat Detective Park pero bakit ka pa kasi sumulpot doon para sirain ang lahat?" Natahimik sya. He couldn't believe that me, is crying right in front of him.

"Hen calm down." He said.

"Calm down?! Detective sa ginagawa mo mapapahamak ka lang! Sa pakikialam mo sa akin, mamamatay ka!" I can't help but to scream kaya nanlaki ang mata nya. "Tama na. Ayaw ko ng may mamatay pa ulit so stop it." I added at namalayan ko nalang na nakaupo na ako at humahagulgol.

Next thing I knew, he was beside me at umiiyak na ako sa balikat nya. I don't know how long it last but when I saw Daniel leaning on the doorway, mabilis akong napalayo kay Detective upon seeing him.

"Daniel." I called him and he just smiled faintly.

"Pwede ko ba kayong maistorbo?" He asked calmly.

"Anong ginagawa mo dito?" Mahinahon ding tanong ko bago punasan ang luha ko.

"I saw you on the news." He just answered at naintindihan ko na agad ang ibig nyang sabihin.

"May iba ka pa bang sasabihin?" Detective Park asked him.

"Bakit may gagawin pa ba kayo?" Insulto ba yun?

"We're talking here about the case, ngayon kung wala kang ibang sasabihin then better get lost." Detective Park said kaya mabilis kong hinawakan ang kamay nya to stop him.

"I'm sorry, Daniel. May pinag-uusapan lang talaga kami tungkol sa kaso ko." I just said but to my surprise, he sat between us na muntikan pang mahulog si Detective mula sa kinauupuan nya dahil sa ginawa nitong pagtulak.

"What the hell?" Inis na sita sa kanya ni detective pero hindi sya nito pinansin.

"As I told you before, I can help you. Ma-impluwensya ako sa bayang ito and I can let your case slide just like that." He offered.

"Daniel, hindi ganun kadali yun. Wala kang alam okay? So can you please leave us alone for moment?" Inis na sagot ko.

"Magkaiba ang nagyayakapan sa nag-uusap, Hen." What the hell?

"Teka lang, boyfriend mo ba ang isang 'to?" Detective asked at mabilis akong umiling. "Eh bakit kung umasta ka para kang nagde-demand! Hindi ka naman pala boyfriend." Detective said kaya bumaling sa kanya si Daniel. "Ano ha? May sasabihin ka?" Bago pa sila magsuntukan ay tumayo na ako at binatukan silang dalawa.

"Both of you stop." I said. "Let's just talk some other time, Detective. Daniel, umuwi ka na." Parehong utos ko sa kanilang dalawa.

"You won't stay in those cell anymore." Detective said kaya napahinto ako at napatingin sa kanya. "You'll come with me." Mabilis pa sa kidlat na tumayo sa harapan nya si Daniel.

"What did you say? Manyak ka siguro ano? Modus mo ba yan sa mga kliyente mo? Hayop ka ah!" Daniel burst out his anger kaya napahawak ako sa sentido ko sa sinabi nya.

"Stop it, Daniel."

"No, Hen! He's definetely a jerk." Sagot pa nya sabay turo kay Detective

"Gago kang bata ka ah!" Detective shouted as he tried to grabbed Daniel's collar but I stood between them.

"Tama na, pwede?"

"Eh yang bubwit na yan eh!"

"Sinong bubwit ha? Baby face lang talaga ako, ikaw matanda ka lang talaga." Daniel defended so I nearly slap him.

"Daniel isa pa!" Banta ko sabay turo palabas. "Alis na." I said it calmly but full of authority.

"I'm coming back for you, old hag." Turo pa nya kay Detective while detective just throw him a tissue paper.

What a childish act.

"Tatamaan talaga sa akin yang manliligaw mo." He said sabay upo. Naupo na rin ako sa harap nya dahil mamaya baka magkayakap na naman kami.

"What did you say a while ago?" Tanong ko ng maalala ko yung sinabi nya kanina.

"I asked the judge if I could let you go home but he didn't agree. Unless, you'll stay at my place." Mabilis akong napangiwi sa sinabi nya.

"You and I? Together? No way." I said and he laughed.

"Okay. Then you'll rot here until the end of your case." He said and then stood. "Ikaw na nga yung binibigyan ko ng pabor, ikaw pa itong maarte. Bahala kang mabulok dito." He said and continued walking away.

"Hey." I tried calling him pero wala na. Nakalabas na sya.

Now I regret making decision in instant.

Ilang saglit pa akong nakaupo doon hanggang sa tumakbo ako palabas para sana habulin sya.

"Stimpson, saan ka pupunta?" The officer asked me.

"Si Detective?" I asked him.

"Sasama ka na ba sa kanya?" He asked back and I frowned.

"Ako ang naunang nagtanong. Nasaan si Detective?" Inis na sagot ko.

Luminga sya sa paligid then itinuro nya sa labas. "Ayun oh! Paalis na." Tinuro nya yung kulay itim na sasakyan palabas ng station.

"Shit! Habulin mo sya dali!" Hinila ko sya at tinulak palabas. "Bilisan mo!" Sigaw ko pa at ang tangang pulis na ito ay pumayag naman.

Ayun, sumigaw sya ng bongga dun matawag lang si Detective at worth it naman dahil huminto si Detective at lumabas sa sasakyan nya.

Hingal na hingal yung pulis habang tinuturo ang direksyon ko at kahit malayo ang agwat namin, I can see him smirking like a devil.

And come to think of it, gwapo pala sya lalo na sa suot nyang itim na coat.

Sinakay na nya pabalik ang uto-utong pulis. "What?" Wow. Pa-famous si detective ah.

"I agree." Sabi ko at nag-iwas ng tingin.

"You what?" My god.

"Sasama na ako sayo." Sagot ko ulit and I heard him laughed.

"Parang pinilit pa kita ah." The nerve of this man. "Fine, let's go." He said at sya na rin mismo ang kumuha ng kakaunting gamit ko sa selda. "Behave." He even warned me habang inaalalayan nya ako papasok sa sasakyan nya.

I hope I will not regret this soon.