Loving the Pain

Chapter 11: Jealous

Chapter 11
Jealous

May kung anong humaplos sa puso ko ng makita ko ang pagaalala sa kanyang mga mata. His jaw clenched repeatedly. His eyes is telling so much emotion pero hindi ko mapangalanan ang mga iyon.

"What were you thinking Frezia?" Mas mahinahon ngunit may halong galit pa rin sa boses niya.

Para akong kuting ngayon na pinapagalitan ng amo ko. Nakakatakot ang mga mata niyang matalim kung makatingin.

"Y-yung taxi... U-umulan k-kasi... Uhmm"

And I can't even finish a sentence! Dammit! Parang gusto ko magpaliwanag ngunit di ko masabi.

Marahas siya bumuntong hininga. He pulled me again for a hug. This time its soft and comfortable. He hugged me gently like i'm gonna break anytime.

"I'll drive you home." Aniya.

Hinawakan niya ang kamay ko at ginaya papuntang sasakyan niya. My breath hitched. Mabilis ang hampas ng traydor kong puso ng maramdaman ko ang kamay niya sa akin.

He opened the shotgun seat for me. Mabilis siyang umikot sa driver seat at binuksan ang makina ng sasakyan. I wanted to explain to him. I want to say sorry. Hindi ko alam kung para saan but I feel like I need to.

Sorry dahil nakaabala ako? Dahil nag alala siya? Bakit siya nag aalala? Does he care for me? Ayoko maging assuming. Maybe he's just worried kasi siya yung huling kasama ko. Maybe he's just concerned. Maybe because I'm my brother's sister. Pinuno ko ng rason ang sarili ko.

Sa huli napagdesisyonan ko na lang tumahimik at hindi mag salita. Its kinda awkward. Buti na lang at may music kahit papaano. I glanced at Gray and I saw him driving seriously. Ang isang kamay niya ay  tamad na nakahawak sa manibela at ang isa ay nakatuko sa bintana.

Tahimik ang byahe namin hanggang paguwi. Nang marating namin ang bahay ay nakita ko sina mommy, daddy at kuya na nag aabang sa akin. Hindi pa tumitigil ang sasakyan ay agad nang sumugod si kuya at pinagbuksan ako ng pinto.

"Dammit Felise! Where have you been? You made me so worried. I tried to call you pero cannot be reached ka!" Galit na salubong ni Kuya.

Nang makita ko sina mommy at daddy na patungo sa akin ay alam kong si-sintensyahan niya na ako. Eto na ba? Hahatulan na ba ako?

"My..."

"Oh my! Felise saan kaba nanggaling hija? Nag alala kaming lahat sayo." Sabi ni mommy.

Niyakap niya ako. Pero ng makita ko si dad ay alam kong galit siya. His eyes  tells me he's angry at me. His eyes were like kuya's. Well, naiintindihan ko naman. I made them worry. It's my fault. Niyakap ko si daddy.

"I'm sorry dad. I know its my fault. Sana sumabay na lang ako kay kuya. I'm sorry dad. I'm so sorry!"

Dad sighed and hugged me back.

"Don't do it again. Its okay Felise. Shh... Its okay. But that doesn't mean you won't be punished okay?"

Tumango na lang ako at kumalas sa pagkakayakap. Gray is just standing beside his car talking to kuya Rence. Tumuwid siya sa pagkakatayo ng mapansin ang mga titig ko.

"Gray, hijo salamat. Maraming salamat." Ani ni mommy.

"You're welcome po ma'am-"

"Tita, its tita for you." My mom smiled.

"Hijo thank you for finding my daughter. Ikaw yung partner niya for the contest right?"

For sure its kuya who told them. I'm not kinda open to my family.