Member of the OUAT family✅

Hoofdstuk 16

Dave kijkt naar Luna en Henry 'laten we gaan.' Luna slikt even ' Ja laten we ze gaan bevrijden.' 'Maak je niet druk. Het gaat ons lukken.' Zegt Henry om haar gerust te stellen. Luna glimlacht even naar hem. Dave begint al te lopen ' Komen jullie nog?' Roept hij maar achteren. 'We doen ook altijd wat hij zegt hé.' Moppert Henry. Luna moet grinniken terwijl ze al begint te lopen. Opeens staat Dave stil. Hij gebaart dat Luna en Henry dat ook moeten doen. Ze zien iemand lopen. Degene komt dichterbij. Dave wijst naar een boom. Met ze 3en gaan ze achter de boom staan. 'Dave en de rest ik weet dat jullie daar zijn.' Zegt Tinkerbel vrolijk. Dave gaat achter de boom vandaan 'wat doe jij hier midden in de nacht?' Vraagt hij. 'Ik voelde dat ik je wat moest vertellen.' Zegt ze zacht zodat de andere het niet horen. 'Vertel het maar.' Zegt Dave ook op een zachte toon. Ze lopen even een paar meter verder zodat Luna en Henry het niet horen. 'Luna is het meisje die je meeneemt. Dus zorg dat alles goed gaat. Dan kan je mee naar de plek waar ze wonen en heb je een vriendin.' Vertelt Tinkerbel zacht. 'Ik dacht al dat zij het was. Mijn rondje op mijn voorhoofd begon heen erg te prikkelen. Toen ze naar me glimlachten.' 'Dat betekent dat door haar kus. Jou vloek weg kan zijn.' Zegt Tinkerbel. Dave knikt ' Maar Tink ik moet nu echt weer bezig met de missie.' 'Succes.' Zegt Tinkerbel en ze verdwijnt weer. Dave loopt weer naar Luna en Henry ' kom we gaan verder.' Henry kijk naar Luna met een blik van waar had hij het over? Luna haalt haar schouders op en volgt Dave weer.

*
Luna zit in de tuin van het weeshuis samen met nog wat andere kinderen. Ze zijn vrolijk aan het spelen. Opeens klinkt er een gil. Luna kijkt verschrikt op 'Wie was dat?' Vraagt ze aan het meisje die naast haar zit. 'Geen idee.' Antwoord ze. Ze gaan weer verder met spelen. Er klinkt weer een gil. Luna staat op en ze kijkt om zich heen. 'We missen Kyle.' Zegt ze dan. Het meisje staat ook op ' Gilt hij dan zo?' Vraagt ze. De gil veranderd in heel hard huilen. Luna loopt richting het geluid. 'Niet doen.' Zegt het meisje. Luna draait zich naar haar om ' Straks is er iets met hem. Ik moet gaan kijken.' Ze loopt weer verder. Het geluid word steeds harder. Wanneer ze bij de bosjes in de buurt komt, ziet ze het kleine jongetje zitten. Hij zit vast met zijn kleren aan een paar grote planten met dorens er aan. Met betraande ogen kijkt hij haar aan. 'Hoe komt dit?' Vraagt Luna bezorgd. 'Ik wou kijken. Naar vogeltje. Toen ik vast zitten.' Huilt het jongetje hard. *

Dave loopt zoals de vorige keer de grot in. Luna en Henry volgend hem stilletjes. In de verte klinkt gesnurk. Dave begint wat sneller te lopen. Zodat hij even kan kijken of ze echt slapen. Dan draait hij zich om naar Luna en Henry ' Ze slapen.' Fluistert hij. Luna haar hart gaat heel snel. Ze is nog steeds een beetje bang door de vorige keer. Maar ze is ook zenuwachtig om haar ouders dan eindelijk te kunnen zien. Dave begint snel te lopen. Ze zien in de verte  twee kooien staan van bamboe. De lost boy's die de kooien moeten bewaken liggen diep in slaap. Luna werpt een blik op ze. 'Zo die liggen voor pampus.' Fluistert Henry. Luna grinnikt zacht om die opmerking. Dave staat stil voor de eerste kooi ' Hier is jullie dochter.' Zegt hij zacht. 'Echt waar?' Vraagt een vrouwen stem alsof ze het niet echt gelooft. Luna loopt een beetje op haar hoede ook richting de kooi. Ze gaat naast Dave staan. Het is nogal donker , dus ze ziet niet meteen hoe de vrouw in de kooi er uit ziet. De vrouw staat op. Ze heeft blond haar dat er erg onverzorgd uit ziet. Haar blauwe ogen zien er erg triest uit alsof ze heel vaak huilt. Ze loopt langzaam naar het begin van de kooi toe. Wanneer ze Luna ziet veranderd haar Gezichtsuitdrukking meteen.'Mijn dochter?' Vraagt ze. Ze steekt haar hand door de tralies. Luna pakt haar hand. 'Mam?' Vraagt Luna. Opeens staat Henry naast Luna ' 'Mam!' Zegt hij vrolijk. Emma kijkt naar Henry ' Henry! Je hebt haar gevonden.' Zegt ze met tranen in haar ogen. 'Waar is Hook?' Vraagt Henry. Net op dat moment klinkt er geluid in de kooi naast die van Emma. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt Hook. 'Onze dochter is er en Henry.' Zegt Emma. 'Wat?!' Zegt Hook verbaasd. 'Meisje ga maar even bij je vader kijken.' Zegt Emma. Luna laat haar hand los. Ze gaat naar de kooi naast die van Emma staan. Ze ziet een man met een baard. 'Pap?' Vraagt ze. De man glimlacht ' Je hebt de ogen van je moeder.' Zegt hij. Luna krijgt nou ook tranen in haar ogen 'Dus ik heb jullie eindelijk gevonden?' Vraagt ze. 'Je hebt ons gevonden.' Zegt Hook. 'Zo gaat dat nou eenmaal in onze familie. We vinden elkaar altijd.' Zegt Emma. Hook moet grinniken ' Dat blijkt maar weer.' Dave maakt een geluidje waardoor iedereen naar hem kijkt 'Sorry dat ik stoor. Maar Luna word het geen tijd dat je ze even bevrijd? Want dan kunnen we gaan.' 'Onze dochter heet dus Luna.' Zegt Hook tegen Emma. 'Wat heeft ze een mooie naam. Maar wacht ze gaat ons bevrijden? Dus ze heeft net als mij krachten?' Vraagt Emma. 'Die heeft ze mam. Ze is echt sterk.' Zegt Henry. 'Een echt kind van haar moeder dus.' Zegt Hook met een grijns.

*
Luna kijkt naar Kyle. 'Ik weet niet hoe ik je moet redden.' Zegt ze dan. 'Planten los trekken?' Vraag hij. 'Maar dan doe ik mezelf pijn.' Legt Luna uit. Het jongetje moet nog harder huilen. Luna word boos op zichzelf dat het niet lukt. Ze wil hem zo graag helpen. Hij is nog maar drie. Luna slaakt een kreet. Ze doet haar handen naar voren om toch maar de planten los te gaan maken. Maar opeens wijken de planten uit een. Verward kijkt Luna er naar. Het jongetje lijkt het niet door te hebben. Hij rent in Luna haar armen. 'Kom we gaan naar de andere.' Zegt Luna. Ze pakt zijn handje vast. Samen lopen ze weer terug.*

Luna tussen de kooien in. Ze concentreerde zich op wat ze wil doen. Ze richt elke hand op de deur van de kooi. Opeens draait ze zich naar Dave en Henry om ' Het wil niet.' Zegt ze. ' je kan het wel.' Zegt Henry. Dave knikt ' We geloven in je.' Luna draait zich weer om. Ze balt haar vuisten. Opeens klikken de deuren open. Iedereen staat vol verbazing. Luna kan wel juichen. Emma en Hook lopen langzaam uit de kooi. Ze kijken elkaar aan. 'Hook!' Roept Emma. Ze vliegt hem om de hals. Hook knuffelt haar terug. Dan kijken ze naar Luna. Ze trekken haar ook in een knuffel. Henry doet ook mee. 'Eindelijk zijn we dan bij elkaar.' Zegt Emma. Luna glimlacht van oor tot oor 'eindelijk heb ik een familie.' 'Die had je altijd. Alleen je zag ons niet.' Zegt Emma. Luna glimlacht. 'Sorry dat ik weer stoor. Maar we moeten gaan.' Zegt Dave. Ze laten elkaar weer los 'Kom die lost boy heeft gelijk. We moeten gaan.' Zegt Hook. Met ze alle beginnen ze te lopen. Richting de Jolly Roger.