Κεφάλαιο 34ο
«Ναι, μισό…» Ο Harry άρπαξε το γκρι τηλέφωνό της και το έκλεισεβάζοντάς το στην τσέπη του μαύρου του τζιν.«Το εννοώ!» Η Emily έμεινε να τον κοιτάζει μέσα από τις σκούρεςκόρες των ματιών της έκπληκτη. Ήθελε τόσο να τον χαστουκίσειγια αυτόν τον απότομο τρόπο του, μα δεν μπορούσε να το κάνει εδώμπροστά σε όλους, άλλωστε πριν λίγη ώρα ήταν τόσο γλυκός και απλάυπέροχος, που και μόνο η ανάμνησή του την ηρεμούσε. Έτσι ανακάθισεκαλύτερα στη θέση της και απλά άνοιξε το κουρτινάκι του μικρούπαραθύρου.«Πλησιάζει καταιγίδα, είναι καλό που πετάμε με τέτοιο καιρό;»«Όλα είναι υπό έλεγχο.»«Ποιος στο είπε;»«Εγώ, άντε κοιμήσου τώρα, έχουμε άλλες τρεις ώρες μπροστά μαςγια το Λονδίνο,» αποκρίθηκε ο Harry και σταύρωσε τα χέρια του στοστήθος κλείνοντας τα μάτια του. Η Emily έγειρε το κεφάλι της προςτο παραθυράκι και παρακολουθούσε τα σκοτεινά και απειλητικάσύννεφα με λεπτές στρώσεις από αναλαμπές λάμψης από τους μικρούςφωτεινούς κεραυνούς. Το αεροπλάνο είχε απογειωθεί εδώ και μισή ώραπετώντας ακόμα πάνω από τη γιγάντια ήπειρο. Δεν μπορούσε να πειπως της έλειπε ιδιαίτερα το κρύο και γκρίζο Λονδίνο, αλλά σίγουρα ένακομμάτι της βρισκόταν εκεί, στο σπιτάκι πάνω στο δάσος, κρυμμένομέσα στα δέντρα, στον καθαρό και δροσερό άνεμο. Πολύ σύντομα θαβρίσκονταν πάλι εκεί και όλα θα ξαναγύριζαν στους φυσιολογικούς,ψυχρούς ρυθμούς τους.34ο ΚεφάλαιοSemi Rose 196 197 Kill me or Love meΟ Harry ξεκλείδωσε την πόρτα του σπιτιού και παραμέρισε για ναπεράσει η Emily, η οποία μπήκε βαριεστημένα και άφησε τις τσάντεςτης στη μέση του σαλονιού.«Πάω να κάνω ένα ζεστό μπάνιο!» ψιθύρισε η κοπέλα και αμέσωςέτρεξε ανάμεσα στο δερμάτινο καναπέ και το χαμηλό τραπεζάκιμπροστά από την τηλεόραση και χάθηκε στο διπλανό διάδρομο.Ο Harry προχώρησε μέσα στην κουζίνα και άνοιξε το ψυγείοβγάζοντας από μέσα το χάρτινο κουτί με τη βυσσινάδα του, την οποίακαι ήπιε από το κουτί.«Η Αμερική με επηρέασε στους τρόπους μου!» σκέφτηκε ο ίδιος,καθώς σκούπιζε με την παλάμη του τα υγρά από το χυμό χείλη του.Το κινητό του δόνησε μέσα στην εσωτερική τσέπη του τζιν τουξαφνικά, διακόπτοντας τις σκέψεις του.«Χμ…;»«Πού διάολο ήσουν, Harry; Σε πήρα άπειρες φορές, το κινητό σουήταν κλειστό, ήμουν έτοιμος να στείλω τους άνδρες μου να σε βρουν!»«Όλα καλά!»«Το βλέπω. Λοιπόν, η δουλειά έγινε;»«Ναι, αν και είχε μερικές επιπλοκές.»«Επιπλοκές; Τι είδους επιπλοκές;»«Θα το συζητήσουμε από κοντά, τώρα κλείνω γιατί έχω και άλληκλήση.»Ο Harry έκλεισε το κινητό και έκανε κλήση στον προηγούμενοαριθμό που τον καλούσε.«Τι έγινε;»«Harry, είσαι καλά; Χριστέ μου, έφαγα τον κόσμο για να σε βρω, τοκινητό σου ήταν κλειστό εδώ και μέρες και δεν ήξερα πού ήσουν, Χριστέμου, για μια στιγμή υπέθεσα… Τέλος πάντων, πού βρίσκεσαι;»«Σπίτι μου, όπως συνήθως!» αποκρίθηκε στην Janet.«Μπορούμε να βρεθούμε;»«Εξαρτάται από το τι θες.»«Να σε δω, μου έλειψες!»Ο Harry έγλειψε τα χείλη του και ταξίδεψε το βλέμμα του προς τηνπόρτα του μπάνιου, στο οποίο ήταν η Emily αυτήν τη στιγμή.«Θα περάσω σε λίγο!»Έκλεισε το ακουστικό και ήπιε άλλη μια γουλιά από την κρύαβυσσινάδα του. Έπειτα προχώρησε μέσα από το διάδρομο και βγήκε στοσαλόνι. Στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη και έστρωσε τις ατημέλητεςμπούκλες του προσεκτικά με την άκρη των δαχτύλων του. Έπιασε τομαύρο του παλτό και άνοιξε την πόρτα για να φύγει, όταν η φωνή τηςEmily από πίσω του τον σταμάτησε.«Πας να δώσεις αναφορά στο αφεντικό σου;» τον ρώτησε η κοπέλατρίβοντας με την μπλε πετσέτα τα υγρά μαλλιά της, που έσταζανσταγόνες νερού στο πάτωμα. Το κορμί της ήταν βρεγμένο, αλλά μια λιλάπετσέτα είχε αγκαλιάσει το σώμα της απορροφώντας όλη την υγρασία.Ο Harry στάθηκε στην πόρτα και την παρακολουθούσε υπνωτισμένος.Και μόνο στη σκέψη πως κάτω από τη μαλακή πετσέτα ήταν τελείωςγυμνή και υγρή τον έκανε να δαγκώσει τα χείλη του από τον πόθο.Πίεσε, όμως, τον εαυτό του να αλλάξει οπτική γωνία και απλά άνοιξετην πόρτα και βγήκε από το σπίτι δίχως να απαντήσει. Η Emily έμεινενα κοιτάει για λίγο απορημένη την κλειστή πόρτα, προσπαθώντας νακαταλάβει.«Μάλλον αυτό θα πει ‘ναι’» αποκρίθηκε η κοπέλα στον εαυτό τηςκαι προχώρησε προς το δωμάτιο. Ο Harry τώρα στεκόταν έξω από τηνπόρτα του δωματίου της Janet. Η πόρτα άνοιξε και η όμορφη κοπέλαχαμογέλασε όταν τον είδε να στέκεται μπροστά της. Αμέσως τοντράβηξε μέσα στο δωμάτιο και, λίγο πριν κλείσει την πόρτα, γύρισε τηνταμπελίτσα στο πόμολο της πόρτας σε «Κατειλημμένο».Ο Harry στήθηκε στη μέση του δωματίου κοιτώντας με το αδιάφοροβλέμμα του τις νέες βυσσινί κουρτίνες που είχαν κρεμαστεί στο δωμάτιο.Η Janet τον έπιασε από το χέρι και τον τράβηξε απότομα στην αγκαλιάτης χαρούμενα. Έπιασε το πρόσωπό του ανάμεσα στις παλάμες της καιπίεσε τα κόκκινα χείλη της πάνω στα δικά της.Ο Harry ανταπέδωσε βάζοντας τη γλώσσα του μέσα στο παιχνίδι,χαϊδεύοντας τη δική της. Τα δάχτυλά του βούτηξαν μέσα στα μαλακάκαι μεταξένια μαύρα μαλλιά της, τραβώντας τα ελαφρά από τη ρίζατους. Η Janet πίεσε το κορμί της, καθοδηγώντας τα σώματά τους προςμια συγκεκριμένη κατεύθυνση… το κρεβάτι. Ο Harry άπλωσε τα χέριατου πιάνοντάς την από τους σφιχτούς της γλουτούς, ζουλώντας τουςπροκλητικά. Η Janet τον έσπρωξε μαλακά με τα δάχτυλά της προς τοκρεβάτι και ο ίδιος κάθισε στην άκρη του, τραβώντας την στα πόδιατου, καθώς εκείνη τύλιξε τα δικά της γύρω από τη μέση και τη λεκάνητου. Ο Harry έβαλε τα χέρια του για άλλη μια φορά στα οπίσθιά της,ανασηκώνοντας ελαφρά το μπεζ μεταξένιο με δαντέλες νυχτικό της, σεσημείο που φάνηκε το μαύρο δαντελωτό εσώρουχό της.Η Janet άρχισε να κουνιέται και να τρίβει το σημείο της επικίνδυναπάνω στον καβάλο του, κάνοντάς τον σκληρό μέσα από το παντελόνιτου. Έβαλε το ένα της χέρι στο στήθος του και το άλλο στις ωμοπλάτεςτου, τραβώντας τον όλο και πιο κοντά της, πιέζοντας τα καυτά χείλη τουόλο και πιο πολύ στο παθιασμένο φιλί του. Ξαφνικά η ενθουσιασμένηκοπέλα κατέβασε τα χέρια της κάτω από τη μέση του, τοποθετώντας ταστο φερμουάρ του τζιν του κατεβάζοντάς το προσεκτικά.Semi Rose 198 199 Kill me or Love meΌμως ο Harry την σταμάτησε απότομα, τραβώντας τα χέρια τηςαπό εκείνο το σημείο και διακόπτοντας το φιλί τους.«Όχι, Janet, περίμενε…» ψέλλισε ο ίδιος και έσκυψε το κεφάλι τουστο ύψος του στήθους της.«Τι έγινε;» ψιθύρισε ακόμα ξαναμμένα η Janet.«Δεν, δεν μπορώ!»«Τι; Γιατί;»«Απλά δεν έχω όρεξη,» αποκρίθηκε ο Harry σπρώχνοντάς τηςμαλακά από πάνω του. Ο ίδιος σηκώθηκε και έβαλε τα δάχτυλά τουμέσα στις μπούκλες του και προχώρησε μέσα στο δωμάτιο αμήχανα.Η Janet σηκώθηκε και τον ακολούθησε απορημένη. Τον έπιασε από τομπράτσο και τον γύρισε προς το μέρος της, ίσα για να μπορεί να τονκοιτάξει στα πράσινα μάτια του.«Δεν έχεις όρεξη; Από πότε; Για κοίταξέ με στα μάτια λίγο.»Η ίδια τον έπιασε από το πηγούνι, αναγκάζοντάς τον να την κοιτάξειμέσα στα μπλε και όμορφα μάτια της. Τον κοίταξε προσεκτικά καιαμέσως έμεινε με ανοιχτό το στόμα.«Δεν είναι ότι δεν έχεις όρεξη, απλά χόρτασες σεξ από την κοπελίτσαπου μένει μαζί σου.»Ο Harry δεν απάντησε και τράβηξε το μπράτσο του από τα δάχτυλάτης. Έπιασε το μαύρο παλτό του και κινήθηκε προς την πόρτα, όταν ηJanet τον πρόλαβε κλείνοντάς του το δρόμο.«Πηδήξου μαζί της, δεν με νοιάζει, αλλά να παραμελείς εμένα γιααυτήν; Μην τολμήσεις!» του αποκρίθηκε θυμωμένα η Janet.«Δεν ξέρεις τι λες…»«Μη μου λες εμένα πως δεν ξέρω τι λέω, σε ξέρω καλύτερα από τονκαθένα και το είδα στα μάτια σου. Τι διάολο έγινε, Harry, και δεν θεςνα κάνεις σεξ και μαζί μου, εγώ ήμουν πάντα η προτεραιότητα σε αυτόντον τομέα, παρ’ όλο που δεν με νοιάζει αν πηδιέσαι με αυτήν, ούτως ήάλλως εγώ η ίδια στο είχα προτείνει, αλλά ποτέ δεν πίστευα πως θαέφτανε τόσο μακριά όλο αυτό.»«Τι εννοείς;»«Την θέλεις, να τι εννοώ, το έχεις πάρει πολύ σοβαρά όλο αυτό, έτσιδεν είναι; Χριστέ μου, Harry, δεν είσαι για έρωτες εσύ, η ζωή που ζειςδεν σου το επιτρέπει.»Ο Harry άρπαξε την Janet από το μπράτσο με δύναμη και τηντράβηξε κοντά του. Τα μάτια του πετούσαν φωτιές από το θυμό και τανύχια του είχαν μπήξει μέσα στη σάρκα της τρομαγμένης κοπέλας, πουμάταια προσπαθούσε να τον απομακρύνει.«Εγώ δεν ερωτεύτηκα καμία, με κατάλαβες; Μην τολμήσεις να τοξεστομίσεις αυτό ξανά αν θες να τα πάμε καλά, έγινα κατανοητός;»Τα βαθιά μπλε μάτια της λίμνασαν από δάκρυα.«Με πονάς, άφησέ με, σε παρακαλώ!» κλαψούρισε με τρεμάμενηφωνή η Janet.Βλέποντας τα δάκρυά της να κυλάν στα μάγουλά της, ο Harryξαφνικά μαλάκωσε την ατσάλινη δύναμή του, απελευθερώνοντας τομπράτσο της. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του μαλάκωσαν και ταπράσινα μάτια του ζέσταναν από τρυφερότητα, καθώς αναμιγνύοντανμε τα δικά της. Την τράβηξε μαλακά στην αγκαλιά του και σκύβονταςελαφρά την φίλησε στο μέτωπο, κολλώντας τα χείλη του εκεί για λίγαδευτερόλεπτα. Έπειτα απομακρύνθηκε από δίπλα της και άνοιξε τηνπόρτα του δωματίου της, στήθηκε για λίγα ακόμα δευτερόλεπτα καιέπειτα αποκρίθηκε:«Καληνύχτα Janet!»Έκλεισε την πόρτα πίσω του, αφήνοντας τη δακρυσμένη κοπέλα νατρίβει το πονεμένο της μπράτσο μοναχή της μέσα στο ζεστό δωμάτιο.
