Κεφάλαιο 26ο
Το επόμενο πρωί η Emily ξεκλείδωσε τις βλεφαρίδες των ματιών τηςνυσταγμένα, ταξιδεύοντας το μουντό από τον ύπνο βλέμμα της στοχώρο. Τα μεγάλα πέτρινα βράχια, τα άγρια κύματα που πιτσιλούσαν ταπόδια της, ο μαύρος ουρανός με τα λαμπερά αστέρια, ο δυνατός άνεμος,η μαλακά δροσερή άμμος… Όλα αυτά τώρα είχαν αντικατασταθεί απόένα μεγάλο ευρύχωρο και ζεστό δωμάτιο. Το δικό της δωμάτιο. Πώςβρέθηκε εδώ;«Ξύπνησες;»Ο Harry στεκόταν στην πόρτα κρατώντας στα χέρια του μια μπλεκούπα ζεστού καφέ. Η Emily τον κοίταξε προσεκτικά και παρατήρησεπως το βλέμμα του ήταν ιδιαίτερα απλανές και κουρασμένο.«Πώς βρέθηκα εδώ;»«Είχαμε αποκοιμηθεί στην παραλία και επειδή τα κύματα αγρίευανκαι οι σταγόνες άρχιζαν να μετατρέπονται σε κανονική ποσότητα νερού,σε μετέφερα στο δωμάτιό σου πριν ακόμα ξημερώσει.»«Α...»«Ναι!»«Ωραία!»«Μάζεψα τα πράγματά σου και τα έβαλα στις τσάντες, σήκω, σε λίγηώρα αποχωρούμε.»«Τρεις μέρες δεν ήταν να μείνουμε;»«Ναι, σήμερα είναι η τρίτη μέρα. Σήκω, σου έφερα καφέ για ναξυπνήσεις, πιες τον, ντύσου και κατέβα κάτω να φύγουμε!»Άφησε την κούπα του καφέ στο κομοδίνο και βγήκε από το δωμάτιο,αφήνοντάς την μόνη.Semi Rose 148 149 Kill me or Love meΗ Emily παραμέρισε τα σκεπάσματα που την περιέβαλαν και έσυρετο σώμα της έξω από το κρεβάτι, κινούμενη προς το κομοδίνο. Έπιασε τηζεστή κούπα και φέρνοντάς την στα ρουθούνια της, ρούφηξε τη ζεστήευωδιά του μυρωδάτου καφέ. Κατέβασε μια γουλιά ευχαριστημένη. Τηνάφησε κάτω και έπιασε το τζιν και το λευκό πουκάμισό της από τη δίπλακαρέκλα και βάλθηκε να ντύνεται. Έπειτα στάθηκε στον καθρέφτη καιμε μια μαλακή βούρτσα άρχισε να χτενίζει πρόχειρα τα μαλακά μαλλιάτης. Τελειώνοντας, γλίστρησε για άλλη μια φορά τα δάχτυλά της γύρωαπό την κούπα του καφέ και έριξε μερικές ακόμα γευστικές γουλιές σταστοματικά της τοιχώματα.Άνοιξε την πόρτα του δωματίου της και προχώρησε στο μεγάλοδιάδρομο κοιτώντας αδιάφορα το χώρο. Κατέβηκε με σταθερά βήματατις πέτρινες σκάλες και κινήθηκε με άνεση στο χώρο. Ο Harry καθότανστον καναπέ παίζοντας με την άκρη του δείκτη του με το ακριβόβελούδο. Ένιωσε μια παρουσία να στέκεται πάνω από το κεφάλι του καισήκωσε το βλέμμα του προς την πλευρά της.«Έτοιμη;»«Ναι!» Ο Harry σηκώθηκε από τη θέση του πιάνοντας τις τσάντεςτης στις παλάμες του. Η Emily πέρασε γοργά από δίπλα του, αφήνονταςτον κρύο αέρα να χτυπάει από τη μισάνοιχτη πόρτα εξόδου.Ο Harry απόρησε. Για κάποιον περίεργο λόγο, η κοπέλα ήταν πολύψυχρή και απόμακρη. Μάζεψε τις τσάντες και τις τοποθέτησε μέσα στοπορτμπαγκάζ του τζιπ. Έπειτα μπήκε μέσα στο αυτοκίνητο και έβαλεμπρος τη μηχανή. Η κοπέλα που καθόταν στην θέση του συνοδηγούδίπλα του ήταν μαζεμένη στη θέση της και είχε γυρισμένο το κεφάλιτης προς το παράθυρο. Στήριξε το κεφάλι της στα δάχτυλα τηςπαλάμης της αδιάφορα και απλά κοιτούσε τη θάλασσα, που σε λίγο θαγινόταν απλά μια ανάμνηση. Μια ανάμνηση που έζησε μαζί του. Στοδρόμο επικρατούσε η απόλυτη σιωπή. Κανείς τους δεν μίλησε και δενέκαναν καν τον κόπο να κοιτάξει ο ένας τον άλλον. Ο Harry οδηγούσεκοιτώντας με πλήρη αδιαφορία το δρόμο και η Emily συνέχισε νακοιτάει έξω από το παράθυρο λυπημένη και τελείως απόμακρη. Σε μιαστιγμή ο Harry γύρισε το βλέμμα του και την κοίταξε. Η περιέργειά τουδεν μπόρεσε να αντισταθεί.«Πεινάς;»«Όχι!»«Διψάς;»«Όχι!»«Θύμωσες που σε ξύπνησα τόσο νωρίς για να φύγουμε;» Εκεί πουκανείς δεν το περίμενε, η Emily γύρισε απότομα το κεφάλι της και τονκάρφωσε με βλέμμα που πέταγε φωτιές.«Τι θες; Από πότε σε νοιάζει τι έχω και δεν έχω;»«Απλή περιέργεια,» απάντησε ο Harry με ύφος ήρεμο και αδιάφοροπρος το θυμό της κοπέλας.«Μην μου μιλάς!» του πέταξε κοφτά η Emily και αμέσως γύρισετο κεφάλι της πάλι στην αρχική του θέση. Ο Harry έβγαλε ένα πνιχτόγελάκι και αμέσως γύρισε το βλέμμα του στο δρόμο. Η Emily έτριβετα δάχτυλά της νευρικά, χτυπώντας με την άκρη τους το γόνατό της.Με τρόπο απότομο γύρισε πάλι προς το μέρος του και αποκρίθηκεθυμωμένα:«Δεν σε νοιάζει καθόλου που έχω θυμώσει;»«Τι έχεις κάνει;» αποκρίθηκε με έκπληκτο τόνο ο Harry.«Έχω θυμώσει!»«Για ποιο λόγο;»«Για το χθεσινό!»«Γιατί, τι έγινε πάλι;»«Θα σε χτυπήσω!»Ο ίδιος άρχισε να γελάει κοροϊδευτικά για το άτομό της, δίχως ναδίνει σημασία στις φωνές της.«Γιατί γελάς;»Ο Harry σταμάτησε απότομα το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμουκαι γύρισε απειλητικά προς το μέρος της.«Ποια νομίζεις πως είσαι; Επειδή κάνουμε σεξ, νομίζεις πως αυτόσου δίνει το δικαίωμα να είσαι τι για εμένα; Πάρτο χαμπάρι, κορίτσιμου, δεν είσαι τίποτα για εμένα και το σεξ δεν σημαίνει τίποτα, είναι μιααπλή πράξη πάθους, μια απλή ένωση σωμάτων.»«Αυτό που κάναμε χθες, όμως, λέγεται έρωτας, πανίβλακα. Καιήσουν ο πρώτος που μου έχει κάνει έρωτα. Και έρωτας, αγαπητό μουπαγόβουνο, είναι ένωση δύο ψυχών που είναι ερωτευμένες η μία με τηνάλλη!»Ο Harry πλησίασε το πρόσωπό του στο δικό της και της ψιθύρισεειρωνικά:«Έρωτας; Δεν ξέρω τι υπάρχει από την πλευρά τη δική σου, αλλάαπό τη δική μου δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει κάτι τόσοαδύναμο και ποταπό.» Αυτά τα σκληρά του λόγια τρύπησαν σανχιλιάδες παγωμένα μαχαίρια την ήδη πληγωμένη της καρδιά. Ταμάτια της βούρκωσαν, αλλά μη θέλοντας να του δείξει πόσο πολύ τηνπλήγωσαν τα λόγια του, γύρισε ξανά το σώμα της προς το παράθυρο.Ο Harry την κοίταξε για μια τελευταία φορά νευρικά και αμέσως μετάέβαλε μπρος τη μηχανή για το δρόμο του γυρισμού. Η ώρα περνούσετόσο αργά πλέον δίπλα του, που η Emily χτυπούσε ρυθμικά τα δάχτυλάτης στο γόνατό της.
