Κεφάλαιο 27ο
Ο Harry είχε μαζέψει τα απαραίτητα και τα είχε πακετάρει όλα στο πίσωμέρος του αυτοκινήτου. Αυτές οι δύο μέρες πέρασαν τόσο γρήγορα,που σου ήταν δύσκολο να προσδιορίσεις τις ώρες και τα λεπτά. Η Emilyστεκόταν μπροστά από το παράθυρο και περίμενε μέχρι το τζιπ νααποχωρήσει από την αυλή.Στα χέρια της κρατούσε ένα ποτήρι με φυσικό χυμό πορτοκάλι καιανακάτευε με ένα κουτάλι τη ζάχαρη που είχε ρίξει πριν λίγο για ναγλυκαθεί κάπως. Φορούσε ένα λιλά μαλακό μπουρνούζι και τα μαλλιάτης ήταν πιασμένα σε έναν ψηλό κότσο.Ο Harry μπήκε μέσα στο αμάξι και τσέκαρε στις τσέπες του μαύρουτου παλτού το διαβατήριό του και το εισιτήριο. Όλα ήταν στη θέσητους, έτσι έβαλε μπρος τη μηχανή του αυτοκινήτου και έψαξε γιατελευταία φορά με το βλέμμα του την Emily, που την εντόπισε αμέσωςνα στέκεται ακόμα στο παράθυρο και να τον παρακολουθεί αδιάφορα.Ξεφύσηξε ελαφρώς και πάτησε γκάζι, αφήνοντας πίσω του μόνο σκόνη.Η Emily είδε το αυτοκίνητο που απομακρυνόταν και αμέσως, δίχωςνα χάσει χρόνο, άφησε το ποτήρι στο τραπεζάκι δίπλα της και μεμια απότομη κίνηση έβγαλε το μπουρνούζι από πάνω της. Από κάτωφορούσε μια μαύρη στενή μπλούζα με αποκαλυπτικό μπούστο και έναχαμηλοκάβαλο στενό τζιν που χάιδευε τους μηρούς της. Έτρεξε στοδωμάτιο και πήρε τη μαύρη τσάντα της που ήταν γεμάτη με ρούχα. Τηνάνοιξε και εξέτασε προσεκτικά το περιεχόμενό της.Έβγαλε από μέσα το διαβατήριό της και το εισιτήριο που έβγαλε γιατο Κάνσας χθες! Δεν πρόκειται να τον άφηνε να φύγει μόνος του και, ανδεν την έπαιρνε ο ίδιος, θα τον ακολουθούσε αυτή στα κρυφά.27ο ΚεφάλαιοSemi Rose 156 157 Kill me or Love meΉταν ένα εξαιρετικό σχέδιο.Η Emily αυτές τις δύο μέρες προσποιούταν πως πλέον δεν τηνένοιαζε πού θα πάει και προπαντός έδειχνε πως είχε ξεχάσει το κακότης προαίσθημα. Όλα αυτά, όμως, ήταν απλά ένας μηχανισμός γιανα στρέψει την προσοχή του αλλού, πράγμα που κατάφερε! Τα είχεσχεδιάσει όλα, είχε καλέσει ταξί για το αεροδρόμιο, που θα έφτανεπέντε λεπτά μετά τη φυγή του Harry.Το άκουγε τώρα που κόρναρε έξω από το σπίτι και, αρπάζονταςτην τσάντα της, έτρεξε για να το προλάβει. Κλείδωσε την πόρτα καικατευθύνθηκε προς το κίτρινο αυτοκίνητο. Μπήκε μέσα βάζοντας καιτην τσάντα της μέσα και με τρεμάμενη φωνή από το άγχος αποκρίθηκεστον ταξιτζή:«Στο Χίθροου, τώρα!»Ο κοντοκουρεμένος κύριος χαμογέλασε στην αναστατωμένη κοπέλακαι μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα εξαφανίστηκε για το αεροδρόμιο. Σεμιάμιση ώρα η Emily βρισκόταν στο αεροδρόμιο και έτρεχε να δει στιςανακοινώσεις την ώρα αναχώρησης της πτήσης της.«Πανάθεμά με, σε πέντε λεπτά!»Έβγαλε το εισιτήριό της και κοίταξε τη θέση της. Είχε βγάλει τοεισιτήριο της δεύτερης θέσης, καθώς είχε προσέξει πως ο Harry είχεβγάλει της πρώτης. Δεν έπρεπε με καμία δύναμη να βρεθούν στην ίδιαθέση. Έπρεπε να μείνει κρυφό όλο αυτό, αλλιώς ο Harry κατά πάσαπιθανότητα θα την σκότωνε και αυτήν τη φορά στα σίγουρα.«Όλοι οι επιβάτες για το Κάνσας σίτι να προσέλθουν.»Η Emily έτρεξε και στάθηκε στη σειρά της. Ξαφνικά τον είδε ναπλησιάσει από πίσω της. Κρύος ιδρώτας άρχισε να κυλάει στο μέτωπότης. Έσκυψε στα γρήγορα και έβγαλε από την τσάντα της το κρυφότης όπλο. Μια ξανθιά περούκα που είχε φορέσει σε ένα από τα άτακταπαιχνίδια που είχε παίξει με έναν πρώην της. Την φόρεσε και, μαζεμένηόπως ήταν, προχώρησε μπροστά για να δώσει το εισιτήριό της.Ο Harry στεκόταν αρκετά πίσω και περίμενε υπομονετικά ναέρθει η σειρά του. Η τυπική διαδικασία τελείωσε γρήγορα και ηEmily πλέον έψαχνε τη θέση της με γοργό βλέμμα. Την είδε και αμέσωςτοποθετώντας την τσάντα της κάτω από το κάθισμά της και βολεύτηκεόπως μπορούσε στη θέση της. Η Emily τον είδε ευθεία μπροστά της καιάρπαξε ένα περιοδικό μόδας που είχε στην τσάντα της, φέρνοντάς τοστο πρόσωπό της.Ο Harry πέρασε από δίπλα της κρατώντας την τσάντα του στοχέρι, δίχως να της δώσει καμία φανερή σημασία. Κατευθύνθηκε μπροςτου και χάθηκε μπροστά, στην πρώτη θέση του. Η κοπέλα ξεφύσηξεανακουφισμένη με την τύχη της.Η κοπέλα είχε πάρει από το πρωί για να μάθει αν της έκλεισαν τελικάεκείνο το δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο με τον Harry.Θα τον παρακολουθούσε εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο,άρα έπρεπε να προσέχει ιδιαίτερα όλες τις λεπτομέρειες για ναμην προδοθεί. Το ένστικτό της πως κάτι κακό θα του συνέβαινεταρακουνούσε όλο και περισσότερα τα σωθικά της, καθώς πλησίαζανστον προορισμό τους. Κατά τα άλλα, η πτήση τους ήταν αρκετά ήρεμηδίχως απρόοπτα. Από τη θέση που βρισκόταν η Emily δεν είχε οπτικόπεδίο τον Harry. Ούτως ή άλλως δεν είχε τόση σημασία αυτή τη στιγμή.12:27, Κάνσας σίτι.Το αεροπλάνο προσγειώθηκε με ασφάλεια στην άσφαλτο τουαεροδρομίου του Κάνσας.«Αμερική!» πρόφερε ο Harry, καθώς έβγαλε το κεφάλι του έξω καιανάσαινε τον αέρα αυτής της ξεχωριστά μεγάλης ηπείρου. Έπιασε έναταξί και μπήκε μέσα.«Στο Γκρέι,» πρόσταξε ο Harry με αέρα άνεσης και σιγουριάςστον οδηγό, που τον κοιτούσε καχύποπτα. Πλέον βρισκόταν στουςπολυσύχναστους δρόμους της Αμερικής. Μπορεί να μην ήταν στηνκαρδιά της χώρας, ας πούμε στο Λος Άντζελες ή στη Νέα Υόρκη ήστο Νιου Τζέρσεϊ, αλλά παρόλα αυτά και το Κάνσας ήταν εξίσουικανοποιητικά πολυσύχναστο και θορυβώδες, όπως όλες οι πόλειςτης Αμερικής. Το ταξί σταμάτησε έξω από ένα μεγάλο ξενοδοχείο. Οοδηγός έπιασε την τσάντα του Harry και τον ακολούθησε μέσα στοαυστηρά όμορφο κτήριο. Πρόκειται για ένα κτήριο δεκαοκτώ ορόφων.Ο εσωτερικός χώρος ήταν φτιαγμένος από γυαλί, ατσάλι, μάρμαροκαι γρανίτη. Ένας χώρος φωτεινός, με ζωντανά χρώματα και κυρίαρχοτο λευκό. Ο Harry πλησίασε στο γραφείο υποδοχής για να δώσει ταστοιχεία του και να πάει στο δωμάτιό του. Μια ελκυστική μελαχρινήκοπέλα με μαύρα ίσια μακριά μαλλιά, σκούρα καστανά μάτια,γεμάτα κόκκινα χείλη και ένα ελαφρώς μαυρισμένο δέρμα καθότανκαι υποδεχόταν τον κόσμο, στέλνοντάς τους στα δωμάτια που είχανκλείσει. Η κοπέλα κοίταξε τον Harry που πλησίασε στο γραφείο τηςκαι ένα πλατύ ναζιάρικο χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα ζουμερά χείλητης. Έστρωσε τα μαλλιά της και το γαλάζιο της πουκάμισο και έπιασετο στυλό στα χέρια της.«Καλημέρα, κύριε, σε τι μπορώ να βοηθήσω;» ρώτησε η όμορφηκαλλονή με τη ζεστή φωνή της. Ο Harry χαμογέλασε αχνά και με ύφοςόλο γαλήνη απάντησε:«Είμαι ο Harry Landon, σας πήρα τηλέφωνο δυο μέρες πριν για νακλείσω ένα δωμάτιο.»
