11 reasons why

Reason 8

"Seni ilk defa Junmyeon'un arkadaşlarıyla gülüşerek kafeden ayrıldığı gün gördüm

Ağlıyordum

Öylece gelip karşımdaki koltuğa oturdun ve bitirmemi bekledin

Kendimi daha iyi hissedene kadar sessizce ağladım orada

Üzerimizdeki bakışları umursamadan bana peçete uzatmaya devam ettin

Bu çok tatlıydı, Minseok

Evet, Kim Minseok

Kasedine hoş geldin.

Minseok,

Bana acıdığını düşünmüştüm.

O günden sonra her beni gördüğünde gülümsemen bile iyi hissettirmişti.

Ağlayacak bir omuz bulmuşum gibi hissetmiştim

Havalı çocukların hepsinin kötü olmadığını düşünmeye başlamıştım Minseok

O gün kafeteryada sessizce kitabıma gömülmüşken geldin yanıma.

Gülümseyerek kaldırmıştım kafamı

Bana henüz nasıl olduğumu sormuştun ki Kai belirdi.

"Dostum onda mı deniyorsun şansını"

"Hadi ama, bu kadar umutsuz musun"

İki cümle, Minseok.

İki cümle ile değişti tavrın

Onlar gibi bana gülüp, onların yanına gitmen için yetmişti bu iki cümle.

Gözlerinde mahcubiyet aradım biliyor musun?

Ama bana bir kez bile bakmadın.

Ben boğuluyordum, Minseok

Ve sen, beni suyun altına daha çok çektin

İşte, Kim Minseok.

Sen sebeplerden birisin."

***

Etraftaki herkes şaşkındı.

Merdivenlerin en üst katından düşen kağıtları ellerine aldılar.

Kim Minseok

Çıplaktı.

Chanyeol en üst kattaki merdivenlerden yorgunca aşağı indi ve etraftaki şaşkın kalabalığın uğultusunu umursamadan okulun çıkışına yürüdü.