Reason 3

187 34 3
                                    

"İnsanları kaybetmek bana her zaman kötü hissettirmiştir.

Ben mi seni kaybettim yoksa sen kendin mi gittin benden?

Bunu anlayamıyorum, lütfen bana çözmemde yardım et.

Ama çok geç, çünkü ben artık bir ölüyüm."

Chanyeol yaslandığı duvarda yere doğru kaydı ve dizlerini kendisine doğru çekti.

Yutkunmaya çalışsa da yapamıyordu artık.

Bu yüzden göz yaşlarını bıraktı ve zaten tutuyor olduğu yasına sadık kaldı.

***

"Arkadaşlar her şeyden önemlidir.

Böyle söylemiştin.

Evet, Zhang Yixing.

Kasedine hoşgeldin.

O günü hatırlıyor olmalısın.

Okula gelmediğim bir gündü ve evimin yakınındaki markete gitmiştim.

Okulumuzdan olduğunu bildiğim birkaç kızı etrafında görmüştüm.

Birlikte alışveriş yapıyor gibiydiniz.

Beni görmeni istememiştim, Lay.

Ama görmüş olmalısın çünkü o kızlar görmüştü, değil mi?

İnce bir sesin sana sorduğu soruyu duyduğumda bir arkadaki raftan mısır gevreği alıyordum.

"Onun gibi birisini becerir miydin oppa?

Ahahah, şeyyyy

Oppa utanıyor, şirin.

Gördüğüm en sıkı kalçalara sahip, kesinlikle onu ağlatana kadar becerirdim."

Eğlendin mi Xing hyung?

Doğruyu söylemek gerekirse sana o zaman sadece azıcık kızmıştım, Yixing.

Çünkü yanındaki kızlardan dolayı böyle konuştuğuna inanmıştım.

Her ne kadar, benim hakkımda bunları konuşan o kadar erkeğe rağmen sadece benim ibne muamelesi görmem saçma gelse de sustum.

O gün seni duyduğumu bilmediğin, spor salonunda beni gördüğünde selam vermenden belliydi Lay.

Daha sonra ise adımın başta olduğu, saçma bir liste oluşturman aynı diş perisinin gerçek olmadığını anlamak için sabaha kadar uyumadığım o zamanki gibi hissettirmişti.

Yorgundum, uyumak istiyordum ama o kadar sinirli ve kırgındım ki uyuyamıyordum da.

İşte, Zhang Yixing.

Sen nedenlerden birisin."

***

Chanyeol hıçkırıklarını hafifletmek için nefesini tutmayı denedi.

11 reasons whyWhere stories live. Discover now