1.Bölüm

617 41 10
                                    



Keyifli okumalar. 

15 ŞUBAT 1997

Salıncakta sallanmaya devam ederken başımı öne eğdim. Parkta yalnız başıma oynamak çok sıkıcıydı. Artık bir arkadaş istiyordum. Hiç arkadaşım olmamıştı. Evimizin karşısında bir çocuk vardı ama bir keresinde beni kaydıraktan itmişti ve ben onunla bir daha oynamamıştım.


Başımı kaldırdığımda buraya doğru koşan bir çocuk gördüm. Arkasından bir kadın bağırıyordu. Çocuk hızla yanıma gelip sol taraftaki salıncağa oturdu. Başını bana çevirip gülümsemeye başladı. Gamzeleri vardı ve gülünce çok tatlı görünüyordu.


Elini uzattı. ''Merhaba.''

Biraz çekinsem de elimi uzatıp sıktım. Büyükler gibi olmuştuk. ''Merhaba.''

''Ben Deniz. Bu parka ilk defa geliyorum.''

''Evet. Seni daha önce görmedim. Zaten buraya pek kimse gelmiyor.''

''Kötü görünüyor.'' O da benim gibi sallanmaya başlamıştı. Başımı önüme çevirdim. Az önce koşan kadın parktaki bankların birine oturmuş etrafa bakıyordu.

''Annem.'' Ne dediğini anlamamıştım.

''Anlamadım.''

''O benim annem. İlk defa parka beraber geliyoruz.''

''Neden?'' Ben hep annem olmadan parka gelirdim. Çünkü zaten burası evimize yakındı.

Başını öne eğdi. '' O çok çalışıyor ama hepsi bizim için.''

''Anladım.'' Sallanmaya devam ederken bağladığım saçlarımdan bir kaç tutamı gözümün önüne düşmüştü.

''Senin adın ne?'' Ona adımı söylemem doğru muydu? Annem hep yabancılarla konuşma derdi ama zaten az önce onunla konuşmuştum. Hem ben arkadaş istiyordum. O kötü biri değil gibiydi.

''Başak.''

''İsmin güzelmiş.''

''Teşekkür ederim.''


Onun salıncağı yavaşlayınca durdurup salıncaktan indi. Benim salıncağım da yavaşlamıştı ama durmak istemiyordum. Her ne kadar sallanmayı sevsem de kendi başıma hızlanamıyordum. Arkadan itildiğimi hissettiğimde başımı yana çevirdim.


''Ne yapıyorsun?'' Daha da hızlandığımda ağzımdan bir çığlık kaçtı.

''Seni sallıyorum.''

Hızlanmaya başladıkça daha yükseğe çıkıyordum. Saçlarım önüme geldiğinde tokamın çıktığını anladım. Saçlarım hızımdan sürekli önüme geliyordu ve tutunmak zorunda olduğum için onları geriye atamıyordum. Biraz daha sallayınca Deniz arkamdan çekildi. Ayaklarımı yere sürterek salıncağı durdurdum.

''Teşekkür ederim Deniz.''

''Ben teşekkür ederim deniz kızı.''

''Deniz kızı mı?''

Gülümseyerek başını salladı. ''Saçların çizgi filmdeki deniz kızının saçları gibi çok uzunlar.''

''Güzel mi yani?''

Tarçınlı KurabiyeWhere stories live. Discover now