"Merhaba " dedi Gökhan da abi olmaya hazırdı içinde ki ses o da kardeşin olmaya hazır desede emin değildi.Kapidan içeriye girecekken Ece'nin sesiyle umutlarının yikildigini hissetti.
"Ne işin var burda ?"
**
"Ben çağırdim" dedi Yağız düz bir sesle.Ece şaşkınca abisine bakıp eliyle alkış tutarak yanlarına gelip tam ortalarında durdu.
"Bravo abi ! Sinan'ı vurmamış gibi Hazan'a,sana silah çekmemiş gibi bir de soframızda mi oturucak" dediğinde Gökhan eziliyordu Ece'nın her kelimesinde bakışlarını Yağız'a çevirip konuştu.
"Gitsem iyi olucak " diyip arkasını döndüğünde Yağız onu kolundan tutarak konuştu.
"Lütfen içeri geç " dedi sesi bir çocuk kadar istekli çıkıyordu artık gerginlik istemiyordu artık nefes almak istiyordu sevdiği kadınla abisiyle kardeşiyle babasının hatalarını o çekmek istemiyordu. Gökhan kafasını sallayarak içeri geçti.
"Hoşgeldin Gökhan " diyen Hazan'a gülümsedi.Kardesinin neden bu kiza tutulduğunu anlamıştı.Hazan'ın içi yumuşacıktı hiçbir şey olmamiscasina hoşgeldin diyebiliyordu.
"Sende mi ya ?" Diyen Ece'ye döndü Hazan hayal kırıklığıyla bakıyordu ona içi burkulsada konuştu.
"Sakın ol Ece lütfen gel hadi " dedi.Yagiz Ece'ye bakarak kafasıyla içeri işaret ettiginde Ece otlayarak salona geçti. Hepsi koltukta sessizce otururken sessizliği yine Ece'nin sitemi bozmuştu.
"Siz ne yapıyorsunuz ya !Abi sen ne yapıyorsun!" Dediğinde sesi gittikçe yukseliyordu.
"Ece !" Dedi Yağız derin bir nefes alıp konuştu. "Artık babamin yüklerinden kurtulmak istiyorum anlıyor musun beni ! Zamanında seninle tehdit etti beni zora koştu bu yüzden o kadar insanın bazen evi yikildi bazen oldu anlıyor musun ben senin için bu yolu seçtim!" Dediğinde Ece tahmin ettiği gerçeklerin yüzüne vurulmasıyla bir an durdu.Dolan gözleriyle burukça gülümseyerek konuştu.
"Pişman gibisin" dediğinde Yağız hızlıca kafasını sallayıp konuştu.
"Asla degilim kardeşim ama artık yoruldum bende küçük olmak istiyorum bende 'abi ' demek istiyorum" dediginde bakışları Gokhan'ı buldu.Gokhan yavaşça ayağa kalkıp sarıldı Yaģız' a.Ece gördüğü şeyle içinde sıcaklık hissetti bir abi daha dedi içinden asla Yağız gibi olamazdı elbet o hep farklıydı ama bir abi daha bir kan daha dedi içinden burnunu çekerek konuştu.
"Şimdiden dışlandım yani" dedi gözlerini devirerek iki abi kardeşlerine baktılar.Ece böyleydi duygularıyla hareket eder ne hissederse öyle yapardı yıkardı ama sonra yumuşardı.Sikica sarıldı abilerine Gökhan'a bakarak "hoşgeldin abi" dediğinde tekrar sarildilar.
Hazan sevdiği adamın odaya gelmesini bekliyordu hazırdı artık onun olmaya bir aile kurmak istediğini düşündü bu gun ve artık hazırdı zaten çok zaman kaybetmemislermiydi artık alicanda mutluluktan ağlamak istiyordu.Yagiz odaya girdiğinde Hazan'ın üstünde ki gecelegi farketmesi uzun sürmemişti anlamaz bakışlarla ona bakarken Hazan yavaşça yaklaşıp parmak uçlarında yükselerek Yagiz'in dudağına öpücük biraktiginda genç adam sorar gözlerle Hazan'a bakıyordu. Hazan gülümseyerek tekrar dudaklarına yaklastiginda konuştu.
"Hazırım" dediğinde sesinde ki arzuya kendi bile hayret etmisti.Yillarca birbirini bekleyen iki aşık kadar tutkuyla birbirlerinin dudaklarına kapandılar.Yagiz yavaşça ellerini Hazan'da gezdirirken bir yandan eliyle belini sıkıp onu kendine daha çok bastırıyordu.Hazan sanki bir rüyadaymiscasina gözlerini kapatmış kendini teslim etmişti Hayatı Olmazina.
أنت تقرأ
Hayat-ı Olmazım
قصص الهواة"Hayatımın olmaz, olmaz bir yerindesin Ama olmazsa da olmaz gibisin Çok yakaladım kendimi seni düşünürken Kovdum ama hala hala burdasın" -Sıla- Arkadaşlar YağHaz hikayesidir kurgu bana aittir... Dizinin sıkı takipçisi değilim ancak bu ikiliyi çok y...
