Hayat-ı Olmazım

1.Bölüm

"Ö-öldü" dedi titreyen sesiyle ağacın arkasına saklanmış korkakça izliyordu.Titreyen bacaklarıyla ayağa kalkacakken birinin ağzını kapamasıyla bağırmaya çalıştı adam elini biraz gevşettiğinde  ısırıp kaçmaya başladı. Genç kız gecenin karanlığında nereye doğru gittiğini bilmeden koşmaya başladı.Terleyen vücuduna değen rüzgar onu daha çok nefessiz bırakıyordu.Biraz önce öldürülen adam geldi gözünün önüne, bir ağaca yaslanarak nefes almaya çalıştı midesi bulanıyordu. Simsiyah giyinmiş iki adam adamın yalvarislarina aldırmadan önce dövmüş sonra silah sıkmışlardı kafasına acaba babasıda  mı böyle öldürülmüştü ? iki sene önce babasını kaybeden küçük bir kızdı  Hazan.Yaşı büyüsede  içinde bir çocuk vardı . Babasının cenazesinde belki dedi  'annem belki gelir ' diye umutlandı.Kendine kızdı ama içindeki çocuğa laf geçiremiyordu annesini özleyen bir kız çocuğu vardı içinde iki sene önce baba ozlemide yerleşti içine.Hazan eliyle alnını tutup kendine gelmeye çalıştı. Kolunda hissettiği elle korkuyla  o tarafa baktı.

"Gel benimle!" diyen uzun boylu adama baktı. "Sen kimsin?" dedi biraz çekingence  aklından o adamlardan biri olabileceği geldiğinde telaşla kolunu kurtarıp koşmaya başladı. Önünde iki adamında ona doğru geldiğini gördüğünde ne yapacağını bilmeyerek biraz önce arkasında bıraktığı adama baktı. Telaşla cebinden  telefonunu çıkarıp ışığı açtı ve hızlı adımlarla adamın yanina gitti. Işığı yüzüne tuttuğunda adamın mavi gözleri gözlerine değdiğinde esarete gittiğini bilmeden o gözlere bakmaya devam etti.

"Yardım et bana!" dedi çaresizce adam hiçbir şey demeden kolundan tutup yürümeye başladı.Eski yıkık dökük bir evin önünde durduklarında Hazan sessizce konuştu.

"Kimsin sen?" Adam hiçbir şey demeden kapıyı açıp içeri girdi.Hazan çevresine kısa bir bakış attıktan sonra iç cekip içeri girdi.

"Kimsin?" diyerek sorusunu yeniledi Hazan. Karşısındaki adam camdan dışarı bakıp derin bir nefes aldı.

"Ne gördün orda ne kadarını gördün?" dediğinde Hazan kabustan kaçmadığını anlamıştı.Kapiya doğru ilerlediğinde arkasından uzanan kol ve kapı arasında kalmıştı. .

"Katılsın!" dediğinde Genç adamın yüzünün gerildiğini hissetti. Adam biraz daha Hazan'a yaklaşıp fısıltıyla konuştu.

"Bir daha sakın bunu deme" dediğinde genç kız titredi. Gözlerini yumup Genç adama tekme atarak onun geri çekilmesini sağladı. Kapıyı açıp gidecekken gelen sesle kısık bir çığlık attı.

"Aç Kapıyı!" diyen birden fazla ses. Yavaşça geri geri yürümeye başladı.Bakışları adamı bulduğunda gözlerini kaçırıp yumdu.

"Kız benimle !" diyen sesle gözlerini araladı. Kimdi bu  ?

"Peki Yağız bey!" diyen sesle bakışlarını genç adama çevirdi. Demek adı Yağız dı.  Genç kız olduğu yerde çömeldi. Ne gerek vardı bu ormana gelip koşacak  !

"Ne istiyorsun benden?" dedi kısık sesiyle kızaran gözleriyle cevap bekliyordu.Öldürücekler miydi ? Öldürseler ne olur diye düşündü Hazan.Babasına kavuşurdu ama içinde ki çocuk annesini görmek için hala çırpınıyordu nefret etti o çocuktan gelmiyordu gelmicekti  ama susmuyordu  işte o küçük kız.

"Beni de sen mi öldürüceksin?" dedi yanağındaki yaşı silerken. Yağız sinirle yanında  duran masaya vurup bağardı.

"Ben kimseyi öldürmedim öldürmem  seni de öldürmicem!" dediğinde genç kız gözlerini kocaman açıp karşısında duran adama baktı. 'Öldürmedim öldürmicem'  demişti.Derin bir nefes alıp konuştu.

"O adamı öldürmelerine neden izin verdin o zaman?" dedi. Genç adam alayla güldü.

"Emir kuluyum güzelim -" dediğinde bakışlarını yerde oturan kiza çevirdi. Korkak ama bir o kadar akıllıydı. Bugünü silip  atmak isteyeceğini düşündü.Bu korkunç tesadüfün  onun ölümüyle bitmesini istemedi. Ama serbestte bırakamazdı  derin bir nefes alıp kendini toparladı. Ve sözlerine devam etti. Yenilmez yıkılmaz duvarını tekrar örüp  konuştu.

"Ama öldürtmem demedim" dediğinde loş ışıklara sahip olan oda sessizliğe bürünmüstü.Genç kız bacaklarını kendine cekip arkasında ki duvara iyice  yaslandi. Dışardan gelen sesle genç kız irkildi.

"Yağız bey!" diye bağıran erkek sesiyle Hazan bakışlarını Yağız'a çevirdi. Yağız'ın bakışları Hazan'ı buldu.

"Seni öldürmelerini istemiyorsan evleniceksin benimle küçük hanım" Genç kız karşısındaki adama şaşkınca bakıyordu.Dışardan  bağıran adamın sesiyle titredi. Karşısında duran adam yavaşça çömelip yanına oturdu yüzünü avuçlarının içine aldı Hazan sinirle başını geri çekerken konuştu. 

"Esaret" dedi ve ayağa kalktı. Dışardan gelen sesler iyice yükselirken genç kızın bedenini korku daha çok sarmıştı.Yağız ayağa kalkarak kızı kolundan tutup kendine çevirdi çenesinden tutup kızın bakışlarını kendinde sabitleyip derin bir nefes alıp konuştu. 

"Bu esarete evet der misin küçük hanım?" 

"Asla" dediginde kapının sertçe açılmasıyla Hazan kafasını korkuyla Yağız'ın göğsüne sakladı.Yağız'ın yüzünde istemsizce  gülümseme oluşurken  hemen kendini toparlayıp konuştu.

"Ne yapıyorsunuz!" dediğinde siyah takım elbiseli adam eliyle ceketini düzeltip cevap verdi "Ses gelmeyince-"

"Dışarı!" diyen Yağız'ın sesiyle adam kafasını olumlu anlamda sallayıp dışarı çıktı. Hazan korkuyla titrerken Yağız kulağına fısıltıyla konuştu.

"Cevabın ne ?" dedi Genç kız başını yavaşça geri cekip Yağiz'a baktı. Kolay yoldan ölmeli miydi? Yoksa ne kadar süreceğini bilmediği bu evliliğe 'evet'mi demeliydi. Ne için yaşayacaktı.

"Anneni bulabilirsin belki" dedi içindeki ses. Kafasını eğip olumsuzca kafasını salladı derin bir nefes alıp dışardaki adamlara baktı.

"İzin versen kaçsam?" dedi Genç kız yalvarırcasına  baktı Yağız'a. Yağız derin bir nefes alıp bıkkınlıkla konuştu. "Ben bıraksamda  bu dışardakiler seni bırakmaz" dedi. Genç kız burukca gülümsedi. "Sen Yağız bey'sin  halledersin" dediğinde genç adam alayla tebessüm etti "Bunların daha büyük bir beyi var Babam" dedi.Genç kız saçlarını geriye itip derin bir nefes aldı. Yağız ayağa kalkarak adamlara işaret ettiğinde. Hazan Yağız'ın  elini tuttu. Genç adam bu harekete şaşırsada  belli etmedi.Hazan derin  bir nefes alıp  Yaģız'ın kulağına eğilip konuştu.

"Annemi bulmamda yardım ediceksin " dediginde ikisinin de gözleri birbirini buldu. Hazan devam etti "Ve bu evlilik o zaman biticek" dediğinde genç adam  hiçbir şey demeden kızın  gözlerine bakmaya devam etti. Hayatında belki de ilk defa bir canı kurtarmanın mutluluğuyla gülümsedi.Babasının yolundan sapmak biraz olsun rahatlatmıştı onu.

Peki ya bu evlilik Hazan'ın  deyişiyle 'Esaret' biter miydi yoksa ikisininde yaşamadığı bilmediği o içlerindeki kıvılcımı keşfederler miydi  ?