Vraagtekens

Verkeerd//7

Diezelfde dag stond ik om 21:55 te wachten aan het bushokje. Ik had Leigh en Jesy kunnen wijsmaken dat ik had afgesproken met mij nichtje en dat het misschien laat kon worden. Meer dan 3 keer reed een zwart busje door de straat waar ik stond. Ik had ook voor de zekerheid deodorant meegenomen, ik had dan wel geen pepperspray maar ik wist goed genoeg dat dit ook flink kon pieken in je ogen. Voor de zoveelste keer reed het busje aan trage snelheid door de dreef. Ik was er niet gerust op. Aan het eind van de straat stopte het busje, verschrikt keek ik op. 4 mannen kwamen uit het busje en stapten mijn richting op...
Mijn hart klopte in mijn keel. Vlak voor het buskotje stonden ze stil, ik dacht even dat ze me niet gezien hadden. Vervolgens haalde één van hen een grijze kist uit. De andere nam een schroevendraaier en begon aan het grote reclamebord te sleutelen. Huhhh? Dacht ik bij mezelf. Pas wanneer ze zich omdraaiden kon ik het opschrift op hun rug lezen. "Klusbedrijf Romans" stond er in grote letters. Wat had dit te betekenen? Toen stapte een van de mannen op me af, dit kon ook een afleidingsmanoeuvre zijn zodat ze sneller konden toeslaan. "Mevrouw zou u even aan de kant willen gaan alstublieft, wij doen enkel ons werk." Zei hij. Ik zette een stap opzij en vroeg hem wat hun bedoeling was. "Wij kregen de opdracht dit bushokje te verplaatsten naar de groenhoeve, mensen vinden vaak de weg niet tot deze vergeten straat." "Dus als u hier wacht op de bus zal u nog lang kunnen wachten" zei hij lachend. Ik voelde me opgelucht en belachelijk gemaakt. Het waren dus niet de juiste mannen van het witte briefje dat ik kreeg. Ondertussen was het al na tien uur en was er nog steeds niemand komen opdagen, ik stond nu aan de overkant van de straat ongeduldig te wachten. Er stopte weer een auto aan de hoek van de straat, deze keer was het een rode auto. Er stapte iemand uit. Het leek wel een vrouw, ze had een grijsblauwe jas aan en zwarte laarzen. Ik besloot dichter te gaan en hield een hand in mijn tas zodat ik snel naar mijn deo kon grijpen. De vrouw keek voorzichtig op en deed haar muts af. Mijn mond viel open, ik sprong wel een meter achteruit. Haar gezicht kwam mij heel erg bekend voor...