Mga Tula ni Makata O.

Huwag Kang Magagalit

Ito'y isang puna ko lamang, wag sanang loob ay sumama
Kung ika'y nasapul, patawad, pagkat ito'y sayo'y tumama
Di ko hangad na ika'y saktan, bagkus, mga bagay ay itama
Upang samahan nati'y maluwat, sa tagumpay, magkakasama.

Hoy, aking kaguro! Wala kang pitagan kung managot 
Sino ka ba sa akala mo? Hindi ka naman siguro engot 
Upang di mo malamang mali ka, ika'w binabangungot. 
Gumising ka nga! Ayusin mo ang ginawa mong gusot!

Ang tingin ng marami sa'yo, isang kang maingay na bangaw 
Ang taas ng lipad, palalo, nakaapak lang naman sa kalabaw 
Lumagay ka sa tama mong kalagyan, huwag kang mananapaw 
Huwag kang sumandal sa iba, baka kayo'y sabay na magunaw!

Tandaan mong kung ano ang ginawa mo sa kapwa mo 
Pagdating ng takdang panahon, ay siya ring daranasin mo 
Mga pangarap mo'y tuparin ng walang sinasagaang kaguro 
Tagumpay ay mainam kung nakamit ito sa tamang proseso.

Kaya, lintang guro, tama na ang paninipsip ng dugo 
Humayo ka't gamitin ang kakayahan at talino mong totoo 
Itigil mo iyang pandaraya at pangangapit na parang tuko 
Kung ika'y tunay na mahusay, sa amin ay patunayan mo ito!

Tama na sa ganyang gawaing wala ka namang mapapala 
Umangat ka nga sa lupa, nabasag at lumagapak naman ang iba 
Katulad ka ng pesteng anay, maliit ngunit sadyang mapamuksa
Maninira ng pundasyon, palibhasa walang alam, walang hiya!

Hindi kita hinihiya, hindi ako nanghuhusga ng aking kapwa 
Payo ko lamang na itigil mo na, panlalamang sa iyong kasama 
Guro ka, guro din sila, kaya, kayo'y magkaisa, ika'y makiisa 
Pagiging hambog, may hangganan iyan, may katapusan pa.

Puna lamang ito, kaibigan, kung nasagi ko ang puso mo 
Mabuti nga iyon upang ikaw ay tuluyang magbago 
Ngunit kung hindi mo plano, Pwes! Ako na ang kalaban mo 
Payo lang din katotong guro, pananalita mo ay dapat wasto.