Bir araya gelen yedi arkadaş güvercin, çekirge, karınca, kelebek, maymun, kurbağa ve yılan yeni bir maceraya atılırlar.
Kahramanlarımız karşılarına çıkan zorlukları yenerken asıl kendilerine karşı mücadele edip kendi zaaflarını yenmeye çalışırlar. Z...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Çekirge:
— Dediğin gibi hepimiz farklı şekilde zirveye ulaştık. Farklı yollardan geçip farklı zorlukları aştık. Ben çok merak ediyorum, acaba sizler hangi zorlukları yendiniz?
Yılan sözü aldı:
— Son gelen olduğum için önce ben anlatabilirim. Ben en çok susuzluk ve yorgunlukla mücadele ettim. Bedenimin ihtiyaçlarına fazla dayanamayan biri olduğumu biliyorsunuz. Tek derdim ihtiyaçlarımı gidermektir. Ancak bu zaafıma meydan okudum ve susuzluğumu gidermeden yorgun yorgun buraya kadar çıktım. İlk defa bir zaafımı yenerek hedefime ulaştım.
Kurbağa yılana yanındaki suyu uzattı:
— Benim biraz suyum var, istersen birazını içebilirsin. En azından susuzluğun azalır.
Yılan büyük salyangoz kabuğundaki suyu aldığı gibi çabucak yarısını içti. Gerisini de kurbağa için bıraktı.
Kurbağa:
— O zaman ben de anlatayım hangi zorlukları aştığımı. Dereden akıntıya karşı yüzerek geliyordum. Suyun hızının yükseldiği yerlerde de akıntıya karşı yüzmeye çalıştım; ama bu boşa bir çabaydı. O kadar uğraşmama rağmen ilerleyemiyordum. Enerjimi boşu boşuna harcadım. Daha sonra aklımı kullanıp karadan yola devam etmeye karar verdim. Böylece enerjimi daha akıllıca kullanarak hedefime ulaştım.
Maymun:
— Ben ağaçlar arasında daldan dala atlarken kuru bir dala denk geldim. Dal kırılınca düştüm ve kolumu incittim. Bu şekilde zirveye ulaşamayacağımı düşündüm. Ulaşsam da benden daha yavaş hareket eden arkadaşlarımdan sonra hedefe varacağımı düşündüğüm için üzüldüm. Hatta geri dönmeye karar verdim. Ancak bunun bir yarış olmadığını düşündüm. Başkalarıyla değil de kendimle yarışmam gerektiğini anladım. Ben de kendi karamsarlığımla mücadele ederek hedefime ulaştım.
Kelebek sözü aldı:
— Ben de gelirken yolda çok güzel, farklı çeşitlikte çiçekler gördüm ve onlara kendimi kaptırdım. Dakikalarca çiçekten çiçeğe kondum, durdum. Onların özleriyle beslendim. İyice doymuştum. Daha sonra bu mutluluğun geçici olduğunu anladım. Yine de çiçeklerin yanından ayrılmak zor geliyordu. Ben de bu zevkimden fedakarlık yaparak hedefime ulaştım.
Karınca:
— Benim ise önüme hiç beklemediğim büyüklükte dik bir kaya çıktı. Üstelik kaygan olduğundan tırmanması çok zordu. Bu kayayı tırmanmak için çok uğraştım. En sonunda başardım. Yolda rastladığım böyle taş ve kayaları aşmak için her seferinde daha iyi, daha dikkatli adımlar attım. Küçük de olsa her seferinde daha iyi adımlar atarak hedefime ulaştım.
Çekirge anlatmaya başladı:
— Beni bir sığırcık kuşu avlamaya çalıştı. Küçük bir ağaç kovuğuna sığındım. Burada sabırla kuşun gitmesini bekledim. Ben bekledim, o bekledi. Sabrım karşısında sığırcık kuşu dayanamadı ve gitti. Böylece av olmaktan kurtuldum. Ben de sabrederek hedefime ulaştım.
