Adsız Bölüm 11

635 21 0
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kelebek, arkadaşlarıyla dağın zirvesine çıkacaklarına dair söz verdikten sonra hemen kanat çırpmaya başlamıştı. Ağaç gövdeleri ve dallarının arasından, otların üstünden uçup gidiyordu zirveye doğru. Doğu yönünde kırk - kırk beş dakika uçtu. Düz yolu geçip dağın eteklerine ulaştı. Burada biraz dinlenmeye karar verdi. Bir ağacın yaprağına konup güzelce dinlendi. Aniden aşağı bakınca bir de ne görsün? Hayatında hiç görmediği çeşitlikte ve rengarenk çiçekler... O kadar güzel görünüyorlardı ki kelebeğin gözleri yerinden fırlamıştı. Hemen aşağı doğru uçtu. Sayıları da o kadar çoktu ki hangi çiçeğe konacağını şaşırdı. Kelebek o çiçek senin bu çiçek benim diye dolaşırken epey zaman kaybetti. Sonra arkadaşlarına verdiği söz aklına geldi. Üstelik dağın zirvesine çıkma fikrini de kendisi ortaya atmıştı. Kelebek genellikle bir işe başlamadan o işin kendisine yararı olup olmayacağını düşünürdü. Zirveye çıkmaktaki yarar ise bir merakının giderilmesi olacaktı. "Sadece bir merakı gidermek için bunca zahmete katlanmaya değer mi?" diye içinden sorguladı. Burada kalıp çiçekten çiçeğe konmak, onların özleriyle beslenmek daha çekici geliyordu. Burada bir süre daha kalmaya karar verdi. Kelebek çiçekten çiçeğe konadursun, biz bir de karıncaya bakalım, acaba o neler yaptı? 

ZİRVEYE TIRMANIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin