Ginulo ko ang buhok niya at napangiti. "Hey there..."

"Ikaw po ba yung anak ni Ares?" nakita ko ang pagliwanag ng mga mata niya. Yumuko ako para magkalevel na kami.

"Oo.. bakit?" tanong ko.

"Deity ko rin po si Ares! Gusto ko pong maging katulad mo. Sabi nga po nila nag-iiba yung kulay ng mga mata mo..." malapad ang ngiti niya.

"Ria?" narinig ko ang pagtawag ni Kara sa'kin.

"Totoo po ba yun?" sabik na sabik niyang tanong.

"Hmmm..." I looked left and right to see kung may nakatingin ba sa direksyon namin.

I found no one so I closed my eyes. Naramdaman ko ang pag-iba ng kulay nito saka ko iminulat ang mga mata ko.

Lumawak ang ngiti ko nang makita ang reaksyon niya.

"Waaahhh!!" tinignan niya ng maigi ang mga mata ko.

Tumayo na ako. I pinched his cheeks. Nanggigil kasi ako sa kanya.

"Hindi lang yan ang kaya kong gawin." I summoned a dagger and gave it to him. "Keep it."

Nanlaki na naman ang mga mata niya.

"Magkapareho lang naman tayo. We're team Ares." I chuckled lightly before winking at him.

I changed my eyes to its original color. Nag jog ako papunta kina Kara na nasa labas ng malaking tent.

"That was... sweet." puna ni Kara pagkatapos makita ang ginawa ko.

"He actually lost his mom when the last camp was destroyed. It's good to see him happy." napatingin rin si Heather sa bata na hawak-hawak sa dibdib ang weapon na ibinigay ko sa kanya.

•••

"Wait. Why aren't we using the shortcut again?" tanong ni Dio.

Nakaupo kaming lahat sa circular table. Nakalatag sa gitna ang map ng buong mortal realm.

Heather was tracing the path we are supposed to take.

"I have sent huntres to check the road. Their reports say it's dangerous. Dadaan tayo sa highway and our scent is open for the giants to smell. If we pass through here." tinuro niya ang pulang linya sa mapa. "May malaking plantation dito and it's far off the city."

"Cities are the most populated with monsters right now, you know..." ani Galatea na nakaupo sa balikat ni Cesia.

Kinuha ni Trev ang reports ng mga huntres para magbasa and after a few seconds, binalik niya ito sa mesa.

"The Alphas will lead the way. Huntres stay at the back. The Gamma will accompany the refugees throughout." he instructed.

"Natignan niyo na ba yung dadaanin natin?" tanong ko.

Tumango si Heather. "It was easy to clear."

"Good. The last thing we want would be a disturbance." tumayo si Kara at sinuot ang jacket niya.

I guess that settles it. Our final choices were planned pati narin ang iilang back-up plans if ever something happens.

I saw the relieved faces of the refugees pagkatapos marinig ang anunsyo ni Heather. Nagbriefing na din sila sa kung ano ang dapat at hindi dapat gagawin.

"I'll be bringing the supplies."

"Ako sa medicine kit!"

Narinig ko ang boses ng mga Gamma habang hinahanda ang mga kagamitan nila. We will be leaving after a few minutes. May ilang huntres na maiiwan dito at yung iba naman sasama sa'min, kasali na si Heather.

The journey has started.

Lumayo ako sa camp. Nag-iisa lang akong nakatayo dito. Huminga ako ng malalim bago iniba ang kulay ng mga mata ko.

Tumakbo ako at a steady pace at naramdaman ko ang pag-init ng katawan ko.  All I could see was red rays coming out of my body and then I felt my arms extend into fiery wings. I circled above the ground as I launched.

Seconds have passed at nakamasid na ako sa kanila mula dito sa himpapawid. They look like miniature people from here.

With my eagle-like sight, I surveyed around the perimeter. Wala naman akong nakikitang gumagalaw na mga kahoy.

"so far, so good!" I informed them but then nakalimutan kong isa pala akong malaking ibon ngayon so I made a loud noise instead.

Tinanguan ako ni Kara sa baba. Binigyan naman ako ni Thea ng thumbs up.

I nod at them before soaring higher.

Alpha OmegaWhere stories live. Discover now