Jungkook hazırladığı bavula tekrar baktıktan sonra derin nefes verip pencerenin karşısına geçti. Sun'un evini izlediğinde bir süre mesaj atma gereği duydu. Dünden beri konuşmuyorlardı zaten.
*
jjk;
sanırım seni çok
özledim.
loppy; o zaman gitme?
jjk;
Sun
beni birazda olsa anlamaya
çalışır mısın?
loppy; jungkook
bunca senedir
yanında olmadılar.
şimdi olacaklarını cidden düşünüyor musun?
jjk;
biliyor musun
Sun bunu zaten biliyorum.
seninle tanıştıracak bir ailem olmadığı
için yeterince kötü oluyorum zaten.
loppy;Jungkook
onu demek istememiştim.
jjk;
boktan bir aile ilişkimin
olmasını ben istemedim.
ben sadece küçüklüğünden beri
anne sevgisini merak etmiş biriydim.
annemin sesini ilk duyduğumda
olduğum yerde kaldım konuşamadım.
beni sevdiğini söylediğinde
kendimi inandırmak istedim.
loppy; üzüleceksin!
[jjk çevrimdışı]
*
Jungkook şakaklarını ovduğunda düşündü.Telefonu yatağa fırlattığında duşa girdi. Soğuk suyun altına girdiğinde öylece bekledi orada. Her şeyin son bulmasını umdu. Vücudunun titremesini aldırmadı. Yumruğunu sıkıp duvara vurduğunda olduğu yere çömeldi. Abisinin söylediği söz aklına geldiğinde dahada şiddetlendi ağlaması. O artık yoktu. İnsanlara ne kadar kötü davransa da o Jungkook'a karşı hep korumacı ve sevecen biri olmuştu.
Dakikalarca orada kaldığında ayağa kalkmış suyu kapatmıştı. Dolaptan birkaç bir şeyler çıkarıp giydiğinde yatağa uzandı.Tavanı izledi. Bomboş hissediyordu kendini. Abisi de görmek istiyordu ailelerini. Jungkook akan gözyaşlarıyla gülümsedi. Ve odaya fısıltı bıraktı.
''Üzgünüm Sun''
''Beni unutmalısın''
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
