"Mor Çukurlu Kadın"

MÇK/4

"Aşk bir emre dönüştüğünde, nefret hazza dönüşebilir."

C.Bukowski

Beni tutup kendine doğru çevirip "şuan tam olarak nerdeyiz biliyor musun..? şuan aslında tüm korkularımızdan kurtulduğumuz,tüm zincirlerimizi bir anlığına kırıp attığımız,özgür hissettiğimiz ve gerçekten yaşadığımızı anladığımız dünyanın gizli bir bölmesindeyiz,artık korkmayacaksın biliyorum,o yüzden bilmelisin ki yol boyunca uçurumun dibinden yürüdük ve şuan uçurumun iskelesinden bakıyoruz.." dedi,

........

Bunu dediği anda içimde beliren ürpertiyle karışık heyecan,bulunduğum yerden geriye doğru bir kaç adım sendelememi sağlamıştı,düşecek hissiyle geriye geldiğim anda kollarıyla beni belimden yakalayıp kendine doğru çekişiyle kendimi hayatımda ilk defa bu denli güvende hissetmiştim.

Onun kolları belimi sarıp parmak uçları beni tutuşunu sabitlerken,kafamı kaldırmamış olsam da gözlerinin bana sabitlenmiş olduğunun farkındaydım.Gözlerimi onun omuz hizasından yavaşça yukarı doğru kaldırırken nefesime sürtünen kokusuyla gözlerimi gözlerine şartlamıstım ve içimde "ne yapıyorsun" diye sorgulayan bir ben yoktu bu kez..o ise kendinden emin tavırlarını yine takınarak suratına,

"Yanımda güvendesin..yanımda iyisin..yanımda kendinsin..bunu görebilmek güzel,gözlerine baktığımda" dedi,

Yüzümde aptal bir tebessümle susarak karşılık vermiştim ona,hayal edebileceğimden biraz fazla bir yerdeydim,gözlerimi büyüleyen eşsiz güzelliklerin yanı sıra ruhumun açlığını doyuran bir his vardı ondan bana doğru sızan,onu öylece izlemeye devam edebilirdim belki de ama,kendimi kollarından kurtarıp geriye doğru çekmiştim.

Suskunluğumu bölen cümleler,"seni daha tam olarak tanımıyorum bunu sende biliyorsun,kendin hakkında birşeyler sunmalısın bana Siyah,böyle bir gizemin içinde kalmak tamam güzel ama aklımda hep soru işaretleri doğacak bunu biliyorum ve ben böyle yapamam" olmuştu,

Sözlerimin onda yarattığı etkiyi gözlemlemek adına gözlerimi ondan çekmemiştim,o ise duyduklarından sonra başını yere doğru eğip sadece "haklısın.." dedi,

Konuşmasına devam edeceğini umduğum bir kaç saniye sonrasında susmaya devam ettiğinde "haklıyım ama sen hala susmayı tercih ediyorsun" dedim,

Yanımdan bir kaç adım öne doğru ilerleyip,bana arkası dönük halde etrafı seyrederken,"ikimizin de bir rüyanın içerisinde olduğumuzu ve bunun bir rüya olduğunu bilmemize rağmen rüyada olan ruhlarımızı isteğimiz şekilde yönlendirme şansımız olsa Alçin.." deyip bulunduğu yerden bana doğru yaklaşıp sözlerine devam etti,"eğer böyle bir şansımız olsa uyanmak istermiydin o rüyadan" dedi yine o beni etkilemeyi başaran gizemli bakışını eşlik ettirerek sözlerine..

Söyledikleri yine beni etkisi altına alıp düşündürmeye yetiyordu ama yine de kendisini bana açık etmeyişinin arkasındaki gerçeği sorgulayışım aklımın bir köşesinde nöbet tutuyordu.Buna rağmen yine de o öylece bakarken bana "eğer ki rüya olsaydı uyanmak istemezdim ama birgün uyanacağız bunu sende biliyorsun Siyah..bu kadar gizemli ve özel kalamaz hiçbirşey.." dedim,

"Ya gerçekler hemen uyanmamızı sağlarsa Alçin,ya başlamadan biten ucuz bir rüyanın iki karakteri olarak kalırsak..sen rüya da kalmak değil ,uyanmak istiyorsun,ama şimdi değil..şuan değil.."

Saat oldukça ilerlemiş gece yarısına doğru akıp gitmişti,kendini benden saklayışlarına olan merakım kızgınlığa dönüştüğü anda ,"artık burdan gidebilir miyiz yeterince geç oldu,evdekilerle sorun yaşamak istemiyorum" dedim..