//Önsöz 2//

316 68 35
                                    


"MOR ÇUKURLU KADIN"

Kırgınım...Evet hemde iliklerime kadar,

Yorgun bir ruhun kemik sesleri duyuluyor her gece yarısı.Sahiden ruhun kırılma sesi olur mu böyle..? neden benim duyulacak kadar yüksek,benden başka kimse duyuyor mu..?

Avazı çıktığı kadar bağıran bir isyan var,elinde kalbim,
Sönmeye niyetsiz bir ateş var sebebi sensin,
Zaman değil mi tabib, hani neden bugünde geçmedin..

Uyudum,uyanmak istememeye niyet ederek bir çok defasında,bir kadının yüreği derdest edilmiş bir masum dudaklarında,sahiden "nasıl bitti diyebildin" dedim..."nasıl ?" her yalnızlığıma sorduğumda...

İçime attıklarımdan sorumlu tutulan bir kadındım ben, herkesin anlamak isterken daha çok yaraladığı..

"Alçin...! şu müziğin sesini kes artık..! "

Babamın bana özgürlük adına bıraktığı tek şey ismim olsa gerek,ama onun da özgürlüğüne ip bağlanmış gibi,hem bütün kuşlar özgür müdür ki..?

Rengini acıdan almış kızıl ve küçük bir kuş.
Büyüdükçe renginin anlamını anlayan tutsak bir kuş..

Yeni Tanıtım sizlerle..

Dilerim merak uyandıran ve içe işleyen satırları barındırıyordur içinde..Yüreğini acıyla döven ve ayakta kalmaya çalışan bir kadının hikayesi.Yalnızlık duvarları sığ bir sığınak ve kadın kendi boyadığı yalnızlık duvarlarında yargılandı her gece,kimse duymadı,kimse anlamadı,ne göz yaşları asıldı..

...YAKINDA...

"Mor Çukurlu Kadın"  Where stories live. Discover now