Chapter 5: Last Day

Depuis le début
                                    

"WHAT?!" May tangka pa syang manampal, before I knew it, tinadyakan ko na sya. What can I do? my foot has its own brain. Partida, ang suot kong blackshoes may 2 inches heels. Sa may tiyan ko sya natadiyakan. It's my fault and I know it.

"Oops,sorry, my foot has its own brain....unlike you." Oops, I think my mouth has its own brain too... This is weird.

At sa wakas, tumayo na ang taong hinihintay kong lumaban.

Hinawakan nya ang kwelyo ko at aaminin ko, may katangkadan sya ng kaunti. Sa hawak nya sa collar ko halatang kanina pa sya nagpipigil, masasakal na ako sa hawak nya sa collar ko e!

"Hey, watch your words! By the way, should I kick you too?" At tinadyakan nya na ako. M alakas sya. Halos mapasuka ako rito.

"Did I give you my permission? Dorks, move! Walang mangingialam sa away namin." At pagkasabi ko ng 'dorks' lahat sila tumayo except for those boys, na ngayon ay kumakain ng popcorn.

Susugudin na ako ng mga kupal na alipores nya, haaays! Iba talaga pag leader ng bully eh!

Sumugod na ang isa sa mga alipores nya para suntukin ako sa tiyan but I held her hand at inikot ito.

"OUCH!!" Pfft.

At tinulak ko sya, natumba sya sa sahig at tinulungan syang tumayo ng isa sa mga kasama nya. Yung isa nanaman yung sumugod saakin. Tinadiyakan ko lang sya at napadaing na sya sa sakit. Tumalsik sya sa mga kasama nya.

"Pfft, how pathe-AAAH!! A-ARAY!!"

Bago ko pa natuloy ang sasabihin ko...sinugod na ako ng alipores nya at kinaladkad ako ng isa. Sa sabunutan pala sya magaling but not me. Nag aral ako ng defensive attack noon, I think I can use it now.

Gamit ang tuhod ko, tinuhod ko sya sa tiyan nya. Nasaktan sya, myghad.

Mukha tuloy akong bruha! Ang sakit naman kasi ng kaladkad nya e!

"How pathetic you are? A leader who will let her members to suffer for your own safety or it's just you're scared to have scratches on your skin? Or...you are easy that you can't handle this. Scared?"

Di ko kayang manakit ng iba noh! Idadamay ko pa ba ang iba? Syempre hindi!

"Stop. Walang mangingialam, kami lang dalawa ang maghaharap." That's right, fall to my ridiculousness!

---

Gosh! Ang gulo tuloy ng buhok ko, may tatlong pasa pa ako! Buti na lang at may sarili akong bahay at kotse. Baka mapagalitan lang ako ni papa nito.

Ginamutan ko na yung mga sugat ko. Thank god, unti lang nakuha kong sugat, unlike her. Ang dami nyang nakuhang sugat at pasa saakin. Malakas rin sya at kung wala akong alam sa defensive attack, malaman ko na lang na wala na ako rito.

By the way, I just ruined her life.

It's her first time encountering someone like me on her life. Someone who can fight her well. Our fight made her kneel to me pero di ko hinayaan na ganun lang sya.

--FLASHBACK--

Tumba sya, pati na rin yung alipores nya. Sinugod kasi ako ng mga alipores nya habang pinagpapahinga yung leader nila. Tinumba ko ba naman kasi yung leader nila. After akong sugudin ng mga alipores nya, tinumba ko lahat at nakita nya kung paano ko ginawa yun kaya sinugod nya rin ako.

Nerd BUT AIN'T Weird (COMPLETED)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant