Rodzeństwo & Ciepło (Shokugeki No Soma)

Rozdział 17

Mama - Nie, nazywam go raczej "Isshiki-senpai", kiedy jest w swoim poważnym nastroju, wszedł do pokoju ze swoim specjalnym daniem "Hiszpańską makrelą".

-Proszę, danie już gotowe.- Ja i onii-chan wzięliśmy trochę do posmakowania. Poprawił się od ostatniego razu, huh........Czuję się jak w zupełnie innym wymiarze. Czuję, że płatki kwiatów Sakury wirują wokół mnie, a orzeźwiający zapach warzyw łaskocze mnie w nos.

Widzę, że onii-chan jest oszołomiony tym, jak dobre jest to danie, a Isshiki-senpai zaczął mówić.

-Przy okazji, Souma-kun, usłyszałem coś bardzo interesującego, to co powiedziałeś na ceremonii otwarcia.....Dążenie na sam szczyt Tootsuki nie jest takie łatwe, jak myślisz.- Zaczął wydzielać wokół siebie mroczną aurę, tak jak to robił, kiedy rzucał mi wyzwanie dwa lata temu. W końcu pokazuje swoje prawdziwe oblicz, co?

-7 krzesło w Elitarnej Dziesiątce.......Isshiki Satoshi.- Powiedziałam. Najwyraźniej onii-chan jest zszokowany prawdą, ale podjął wyzwanie.

-Poczekaj chwilę....- Powiedział, kiedy zaczął rozwiązywać opaskę na lewym przedramieniu.

-Zrób dla mnie dodatkową porcję.- Powiedziałam. 

Miał małą rozmowę z Isshikim-senpai, ale w końcu zdecydowała się na nr.20 z tejnego menu restauracji Yukihira. Oh~To jest to!

-Yukihira.....?- Zapytał Isshiki-senpai.

-Poważnie? Haru, nie powiedziałaś im?!- Postanowiłam zgrywać głupią.

-To nasz dom, wyjątkowa rodzinna restauracja!-Zakończył.

-Czy potrzebujesz pomocy?- To danie jest zwykle gotowane przez nas oboje, ale pokręcił przecząco głową.

-To moje wyzwanie, tym razem jesteś dla mnie klientem.- Uśmiechnęłam się, gdy odwrucił się i zaczął gotować.

Zapach jego gotowania wydaje się pobudzać innych, ale byłam zbyt skoncentrowana na ruchach onii-chana, że nie słyszałam nawet ich rozmowy. Dla mnie najważniejsze jest to, że danie jest gotowe.

-Zrobione! Nr.20 z tajnego menu Yukihiry!- Uwaa~~~Nie próbowałam żadnego z nich przez tak długi czas.

-Z czego jest zrobiona ta zupa?- Zapytała Ryoko-chan.

-Z solonej herbaty z wodorostów, ponieważ delikatna słoność i ryż z makrelą doskonale nadają się do zakończenia posiłku.- Wyjaśniłam im.

 Włożyłam kawałek do ust i wyskoczył sok z makreli (czyli tak zwane umami). Jego smak jest tak bardzo podobny do tego, który robiliśmy razem, ale jest inny, ponieważ ma dużo wymieszanych smaków.

-Ta makrela została zrobiona przy użyciu, poêlée.- Powiedział Isshiki-senpai.

- Poêlée?!- Ja i mój bliźniak wykrzyknęliśmy razem.

-Dlaczego oboje jesteście tak zaskoczeni? To wasze danie, prawda?!- Yuuki-chan wrzasnęła.

-Czy możecie mi wyjaśnić, Souma-kun, Haru-chan, dlaczego znacie francuską technikę gotowania?- Zapytał Isshiki-senpai, a ja zostawiłam wyjaśnienia dla onii-chana, dlatego że jestem zbyt leniwa, aby to zrobić.

Każdy z nas opróżnił swoją miskę, a onii-chan zakończył gotowanie ze swoimi stałymi słowami.

-To nie było trudne!

Czuję, że śnieg z zimy powoli się topi, a pąki rosną w pięknym sezonie wiosennym, to po prostu piękne. Isshiki-senpai miał łzy w oczach pomachał dłonią. Powoli otarłam łzy, kiedy się uśmiechnął i powiedział:

-Jak dobrze, że tu jesteście~.

Wróciłam do mojego pokoju wcześniej, aby skończyć prace papierkowe, w których pomagałam Isshikiemu-senpai. Nagle poczułam dreszcz przebiegający po moim kręgosłupie......Coś musiało się wydarzyć między onii-chanem a Isshikim-senpai.....Ah, zapomniałam o panu Rinie! Już miałam iść do pokoju Maruiego-chana, ale wpadłam na onii-chana przed drzwiami. Wręczył mi mojego pluszaka, a ja mu podziękowałam.

-Czy coś się stało?- Zapytałam, a on dał mi znak, żebym poszła za nim do jego pokoju. Ach, prywatna rozmowa między nami....Weszłam do jego pokoju i usiadłam na podłodze, a onii-chan również usiadł na podłodze i zaczął piec kalmary na swoim przenośnym palenisku.Zapach jedzenia szybko się rozprzestrzenił.

-Właśnie zapytałem jak dostać się na szczyt Elitarnej Dziesiątki, ale......Isshiki-senpai nie podał mi dokładnej odpowiedzi....- Odwróciłam kalmary na palenisku gołymi rękami.

-Zapytałem się także innych, jak zdobyłaś taką sławę....- Prawie zakrztusiłam się swoją śliną po tym, jak to usłyszałam.

-Poważnie?- Skinął głową i kontynuował.

-Wiem, że prośba będzie bezcelowa, ponieważ sama nie masz pojęcia.- To prawda.....

-Więc co oni powiedzieli?

Odgłos tańczącego płomienia na węglu drzewnym i smażonej kałamarnicy towarzyszy naszej małej rozmowie. Okno w tym pokoju jest zamknięte, więc wiatr się nie dostaje. Ale wciąż słyszę wycie wiatru na zewnątrz, to brzmi tak, jakby coś się miało wydarzyć......

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

   poêlée- jest to francuski sposób smażenia, polega on na tym, że podczas smażenia np. kurczaka jest on polewany tłuszczem, będącym na patelni.