Teen Wolf: The Third 'S'

28

"Heb je weer te snel met je jeep gereden? Ik heb het al gezegd, ik kan niet voor eeuwig je boetes kwijtscheld-

"Ja.... Maar er is nog iets gebeurt." Stiles onderbrak zijn vader. Zijn vader zuchtte en zei tegen de persoon naast hem dat ze hun even alleen moesten laten. Hij deed wat er gevraagd werd en stapte weg terwijl hij de deur achter zich sloot.

"En? Waarom is Sierra hier zelfs? En waarom zien jullie eruit alsof jullie een spook hebben gezien?" De vragen bleven maar komen.

"U gaat mij niet geloven als ik het u vertel." Ik keek naar Stiles en hij knikte. Ik draai mij weer naar zijn vader en neem diep adem. "Ik ben een weerwolf." Hij kijkt me verbaast aan. "En ik heb misschien een andere weerwolf heel kwaad gemaakt. Laten we zeggen dat er een hondsdolle wolf loopt in Beacon Hills, maar ze zal niemand kwaad doen, ze is op zoek naar ons." Leg in uit.

"Stiles, kun jij nooit normale vrienden maken." Zucht zijn vader met gekruiste armen.

"Wat kan ik zeggen... Ik ben een magneet voor bovennatuurlijke wezens." Lacht hij.

"Wie is het?" Vraagt zijn vader.

"Cora. Cora Hale." Antwoord ik. "Maar stuur geen politie op haar af. Ze weet niet wat ae doet. Het is mijn fout." Ratelde ik.

"We dachten eigenlijk dat jij een plan zou hebben." Voegde Stiles daaraan toe.

"Waarom vraag je het niet aan Scott? Hij is een weerwolf. Ik ben maar gewoon een politieagent. Dat ding vermoord mij in één slag."

"Papa. Je hebt geweren. Veel geweren." Antwoord Stiles droogjes. Ik geef hem een klop tegen zijn schouder en kijk hem kwaad aan.

"We gaan haar toch niet neerschieten. Derek vermoord mij." Fluister ik in zijn richting. Stiles zijn vader keek ons raar aan en stapte dan langs ons.

"Nogmaals, bel Scott." Zei hij nog snel. De deur ging weer dicht en Stiles nam meteen zijn gsm. Hij ging naar Scott zijn contact en wilde bellen. Ik hou Stiles zijn arm tegen en kijk hem aan.

"Niet doen. Scott vertrouwde erop dat wij ervoor gingen zorgen dat ze veilig was. Ik kan mijn alpha toch niet teleurstellen." Zeg in tegen hem. Hij kijkt mij raar aan.

"Je alpha? En Derek dan?"

"Ja, ik denk niet dat ik het daar nog van ga moeten verwachten. Zijn zus vind wel een manier dat ik omega word. Ik zit ook liever in jouw pack dan er misschien een dag tegen te moeten vechten." Leg ik uit. Stiles glimlacht en steekt zijn gsm weg.

"Dus. Ons plan."

***

We stonden voor Derek zijn afgebrande huis om er daar een net te leggen om Cora misschien te vangen. Wat? Het was onze enige keus, oké? Stiles legt het net neer als ik begin te geeuwen. Hij kijkt me meteen aan.

"Ben ik zo saai?" Vroeg hij met een lach. Ik draai met mijn ogen en ga het huis binnen. Ik hoor Stiles zuchtte als hij gewoon buiten blijft staan. Ik kijk wat rond en zie de plaats waar ik was vastgehouden. Ik dacht er weer aan terug en verschoot toen ik een hand op mijn schouder voelde. Ik draai me om en zie dat het Stiles maar is.

"Kom mee, ik zou niet willen dat je flashbacks krijgt. Ik weet hoe erg dat kan zijn." Hij neemt me mee naar buiten en neemt een mes vast. Ik zie dat hij het naar zijn arm doet en neem het meteen weg.

"WAT DOE JE NU?!" Roep ik, verward. Hij heeft meteen door dat ik bezorgd ben en neemt het mes weg van mijn handen.

"Wolven ruiken hun prooi van op kilometers ver. Ik weet dat ik niet de enige bloeiende mens ben op de aarde, maar dan nog. Als ze ruikt dat het van mij is. Ze zal hier snel staan." Legt hij uit. Ik neem het mes weer van hem en hou het deze keer stevig vast.

"Ik verbied om erop te kijken hoe jij jezelf pijn doet. Dat is juist wat ik altijd probeer te voorkomen. Ben je helemaal gek geworden? Laat mij het dan toch doen, ik genees wel." Antwoord ik bezorgd. "Waarom hebben we zelfs een net gehangen, ze snijd er toch zo met haar klauwen door?"

"Wat moet ik dan doen? Haar omverrijden met mijn jeep. Het zal mooi zijn, zo platgedrukt als een pannenkoek. Alleen de siroop mist dan nog. En jij gaat jezelf geen pijn doen! Het maakt me niet uit dat het geneest. Dat wilt niet zeggen dat het geen p- SIERRA!"

Hij was te laat. Ik had al lang met dat mes door mijn arm gesneden. Het begon hevig te bloeden. Ik neem mijn arm vast van de pijn en voel tranen in mijn ogen. Stiles gooit het mes weg en kijkt naar mijn wonde. Ik zag in zijn blik niet enkel bezorgdheid, maar ook woede. Hij doet zijn vest uit en neemt mijn hand weg van de wonde.

"Dit gaat even pijn doen, en het spijt me. Echt waar." Ik schreeuwde het uit van de pijn toen hij er zijn vest strak rond bond. De tranen in mijn ogen werd al snel gepaard met mijn geween. Ik zag aan Stiles dat hij zijn best deed om niet te luisteren als hij een knoop in de vest legt. Hij neemt mij in zijn armen en houd me stevig vast. "Sorry." Fluistert hij.

Ik ween verder in zijn armen als we iets horen huilen... Als in een wolf... Een weerwolf. Mijn ogen gaan meteen naar zijn goud-gele kleur als ik stop met wenen en mijzelf uit Stiles zijn armen werkt.

"Loop weg." Zeg ik zonder naar Stiles te kijken. Ik hoorde dat hij wou protesteren en keek hem nu wel aan. "Loop weg!" Herhaal ik luider. Hij weigerde en ging naast mij staan.

"Ik laat je niet alleen. Niet nog eens."

~  I  21/11/2017
WHAHAHAHAH I DID IT!!! En mijn tweede woord was 'platgedrukte' hahahahah de pannenkoek. Oke... u woordje is 'gevangen'
Bye llama, i love you <3