"We need to talk about last night. I can't just send you away and pretends like nothing happened. I take full responsibility" he said while looking directly into my eyes.
"What do you mean?" I blankly asked him. Shit! Anong pinagsasabi niya??
"Be my...
"My God Mia?! Anong nangyari sayo?!" Bungad na sigaw ni Alexa sa akin nang makapasok ako sa dorm at makita niya akong masahol pa sa narape sa kanto.
Umiling ako sa kanya. Para sabihing wala na kami ni Jeff. Iniwan niya na ako. Mukhang nakuha niya naman ang ibig kong sabihin dahil agad niya akong niyakap . Kasabay ng pagyakap niya ay ang pag.agos na naman ng luha ko. Hindi ko na alam kong ilang beses na akong umiyak. Akala ko wala na akong luha na mailalabas pero meron pa pala. Ang sakit sakit lang kasi maiwan ng minamahal mo.
Kung alam niyo lang ang pakiramdam,. Kung alam niyo lang....
-
Weeks and months passed pero heto ako, nagmumukmok parin at nagdadalamhati sa pagkawala ni Jeff. This time, mukhang naubusan na ako ng luha. Kung may pumapatak man, hindi na gaya ng dati na umaagos.
"Mia, I know nasaktan ka pero naman sana wag mong pabayaan ang sarili mo. Ni hindi ka na kumakain ng tama, ni hindi ka na lumalabas ng dorm." Malungkot na sabi ni Alexa nang pumasok siya sa kwarto ko.
I'm so depress right now! Feeling ko nawalan na nang kulay ang buhay ko. I know mali ito pero fuck! Hindi ko kayang maging Okay kasi ang tanging alam ko lang ang hanggang ngayon ay mahal na mahal ko parin siya. At hindi nabawasan ng kahit katiting man lang! Habang siya siguro ngayon ay masayang masaya na sa piling ng totoong minamahal niya.
"Malapit na ang LET examination Mia. Ilang bwan ka nang hindi nakakapunta sa review center. Tsaka nag.aalala na sayo si Colt. Don't ruin your life just because Jeff left you! Always remember that marami pa kaming nagmamahal sayo. Please Mia" Mangiyak ngiyak na sabi ni Alexa at niyakap ako.
"It's never too late to pick yourself up back again. No matter how defeated and weakened you feel, there will always be an opportunity to turn it around as long as you keep fighting for better days. It won't be easy Mia, but it will definitely worth it. Don't give up on yourself." Pagpapatuloy niya sa kanyang sinasabi habang hindi kumakalas sa pagkakayakap sa akin.
Hindi ko na napigilan ang mapahagulgol muli. I feel Sorry kay Alexa dahil pati siya ay nahihirapan na sa sitwasyon ko. Fuck! Naging selfish ako. Ni hindi ko man lang inaalala ang mga tao na patuloy na nagmamahal sa akin. Nagpakabulag ako sa pagmamahal ko kay Jeff.. Humugot ako ng malalim na hininga bago hinarap ang ngayong umiiyak na si Alexa
"Sorry Lex, It's time to pick up the shattered pieces of my life and I need your help " sabi ko sabay ngiti at pinunasan ko ang luha ng beshie ko
"You can count on me beshie" this time, ngumiti na rin si Alexa. Bakas sa mukha niya ang matinding galak dahil sa sinabi ko.
"Hi Colt!" Masigla kong bati nang makalapit ako sa kinatatayuan ni Colt. Napag.isipan kong pumasok ulit sa review center dahil malapit narin naman yong LET exam namin. Nagulat siya nang makita ako. Natawa ako sa naging reaksyon niya. Parang nakakita siya ng taong patay at muling nabuhay . Haha
"MIA?!!" hindi makapaniwala niyang sigaw sabay yakap sa akin.
Kumalas siya sa pagkakayakap tsaka niyugyog ako ng bongga. Ang OA talaga.
"Tara sa cafeteria! Mahaba habang story telling ang gagawin mo." Sabi niya sabay hila sa akin patungong cafeteria.
No choice ako kundi sabihin sa kanya ang lahat lahat. Infairness, habang sinasabi ko iyon hindi na ako napapaiyak ng todo. Syempre konting luha lang
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Eh g*go naman pala ! Kung alam ko lang ganito ang gagawin niya sayo sana hindi kita iniwasan noon! Sana hindi nalang ako nagshift sa first batch! Sana hindi ako nagpaubaya!" Galit na sabi ni Colt na nakakuyom ang mga palad. Kung andito lang ngayon si Jeff, malamang manghihiram siya ng mukha sa aso.
