HIS STRIPPER (COMPLETED)

Chapter 8

-Jeffran's POV-

An angel sent from above is now silently sleeping beside me. She looks so innocent, so fragile. I slowly caresses her soft rosy cheeks and plant a small kiss on her forehead before jumping off from bed.

I cook her some breakfast. Toast bread, egg, hotdogs, rice, and milk. Too childish? Well, that's her favorite.

Dahan dahan akong bumalik sa room ko. Tulog mantika talaga siya. Its already 10am pero Mahimbing parin ang pagkakatulog niya. Tsk tsk. Hindi siya qualified maging isang ganap na teacher.

"Hey. Hey. Wake up" niyugyog ko ang braso niya and I heard her moan . Nilakasan ko pa ang pagyugyog sa kanya hanggang sa dumilat ang mapupungay niyang mga mata.

"O.oh? Goodmorning Jeff. Anong oras na ba?" Tanong niya habang inaayos ang sabog niyang buhok

"It's already past 10am. "

"Oh shoot! I need to go" natataranta niyang sabi . Hinawakan ko ang kanyang braso bago pa siya makaalis ng higaan.

"Eat your breakfast first" Sabi ko at inilapag ang maliit na table na puno ng pagkain sa harap niya.

"Wow, breakfast in bed? First time na may gumawa sakin neto. Hehe" sabi niya at bahagyang tumawa ng mahina.

"Ubusin mo yan" utos ko at umupo na ako sa gilid ng higaan at pinagmasdan siya habang kumakain

"Feeling ko tuloy magjowa tayo. Ang sweet ee" kinikilig niyang sabi and I saw her blush.

"Just finish that and Don't jump into conclusions. We're just fucking buddies" matigas kong sagot sa kanya na ikinagulat niya.

"I know naman Jeff. Feeling ko lang naman. Alam mo naman, feeler ako. Hindi ko naman nakakalimutan yon. We're just Fucking Buddies. Your Personal Stripper. No strings attached." Sagot niya.

"Mabuti na at malinaw. Cge, ubusin mo yan at maliligo muna ako" sabi ko sa kanya at umalis na sa kanyang tabi para maligo

-Mia's POV-

Parang any moment ay tutulo na ang luha ko. Medyo nasaktan ako sa sinabi niya. We're just fucking buddies. Akala ko may something na sa amin. All this time, feeling ko lang pala yon. Or, ako lang yong may something sa kanya. I know na mahal ko na siya noon pa kaya nga pumayag akong maging stripper niya. Akala ko mamahalin niya rin ako. Truth hurts nga talaga.

"Wag ka nang umasa Mia" sabi ko sa sarili ko sabay tulo ng mga luha na kanina ko pa pinipigilan. Ang sakit lang talaga. Inayos ko na ang higaan pati narin ang pinagkainan ko at nagmamadaling lumabas ng room niya.

I took a deep breathe sabay punas ng luha sa aking mata at pisngi bago tuluyang lumabas ng dorm niya. Hindi na ako nagpaalam. Ayokong makita niyang umiyak ako. Ayokong magmukhang kawawa sa mata niya.

Umuwi ako ng dorm. Wala na si Alexa pagdating ko. Dumiretso ako sa kwarto namin at humiga sa kama at doon, ibinuhos lahat. Umiyak ako ng umiyak. Para kasing tinutusok ang puso ko. Sh*t! Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa ako'y nakatulog.

•••••
Naalimpungatan ako sa tuloy tuloy na pagvibrate ng cellphone ko. Tumatawag si Alexa. Agad ko naman itong sinagot.

[Mia! Nasa dorm kaba? Hindi muna ako makakauwi ngayon. May aasikasuhin lang ako. Isarado mo ng mabuti ang pinto bago ka matulog. Mag.ingat ka diyan. Lovelots. Byeeee~]

Walanjo talago ang lokang yon! Kung saan need ko ang kaibigan, dun pa siya wala! Aishhh -_- napatingin ako sa wall clock. Its past 9pm na pala. Hindi na ako naghanda ng hapunan since wala rin naman akong gana kumain.