"We need to talk about last night. I can't just send you away and pretends like nothing happened. I take full responsibility" he said while looking directly into my eyes.
"What do you mean?" I blankly asked him. Shit! Anong pinagsasabi niya??
"Be my...
"No Jeff, naguguluhan ka lang dahil dumating siya rito! I know ako na yong mahal na mahal mo! Tsaka Ayoko sa iba! Ikaw yong mahal ko! Please Jeff, I'm begging you. Hindi ko kayang mawala ka. Don't do this to me. Please. I love you Jeff. I love you so much. " mahina at utal utal kong pagmamakaawa sa kanya. Hinang hina na ang boses ko ngayon.
"Sorry Mia" mahina niyang sabi sabay marahan niyang binawi ang kamay niya na hawak hawak ko pero hindi ako nagpatinag. Mas hinawakan ko ito ng mahigpit na mahigpit habang tumitingin sa kanyang mga mata at patuloy sa pag.iyak. Don't leave me Jeff. Please....
Hinawakan niya ang kamay ko na nakahawak sa isa niyang kamay at pinilit na kinuha ang kamay niya. Ginamitan niya ng lakas kaya nagtagumpay siya na bawiin ito. Nakaramdam ako ng matinding kirot sa kamay ko dahil mistulang nabali ata ang mga buto sa kamay ko dahil sa tinding pagkakahawak niya rito. Napangiwi ako sa sakit.
Unti unting nawala ang sakit na nararamdaman ko kanina sa aking kamay dahil mas nangingibabaw ang sakit at kirot sa puso ko nang tuluyan niya akong tinalikuran at iniwan. Wala na akong lakas para habulin pa siya at kahit na habulin ko pa siya wala rin namang magbabago sa desisyon niya. Iiwan at iiwan niya parin ako. Nagpatuloy lang ako sa pag.iyak na tila wala nang bukas. Hindi ko alam kong titigil pa ito.
-
"Andito ka na naman?" Pambungad na tanong ng bartender sa akin.
Tuwing may problema ako ay umiinom ako at itong bar na ito ang palagi kong pinupuntahan kaya suki na nila ako rito at kilala na rin ako ng bartender at mga staff dito. Umupo ako sa mataas na stall at tinuro yong pinakamatapang na whisky na meron tong bar na ito. Wala nang nagawa ang bartender kundi kunin ito at inilapag sa harap ko.
Total wala naman si Jeff. Wala na ring saysay ang buhay ko. Magpapakalunod nalag ako sa alak! Tinungga ko ang laman nito. Ang pait pait ng lasa pero wala nang mas papait pa sa nangyari sa akin ngayon. Umasa ako na mahal na mahal niya ako! Umasa akong hindi niya ako iiwan! Umasa ako! Peeo lintek! Pinaasa lang pala ako! Bakit ba ang tanga ko at naniwala ako sa mga sinabi niya? Bakit?! Patuloy lang ako sa pag.inom habang patuloy rin ang pag.agos ng luha ko
"Mia, okay ka lang ba? Tama na yan! Malapit mo nang maubos!" Sigaw ng bartender sa akin at pilit na inaagaw ang bote ng whisky pero binigyan ko lang siya ng galit na titig at nagpatuloy sa pag.inom.
"Bigyan mo ako ng isha pa!" Sigaw ko sa bartender nang maubos ang laman ng iniinom ko. Hindi na ako makakita ng maayos. Umiikot na ang paningin ko at sumasakit na rin ang ulo ko. The hell I Care?! Mas masakit parin ang puso kong wasak na wasak na!
"Tama na Mia. Hindi na kita mabibigyan. Lasing ka na" mariing sabi ng bartender
"Lintek! Shabing bigyan mo ako ng isha pa! Ishushumbong kita sa Manager dito! Manager! Manager!" Sigaw ko at pilit na hinahanap ang manager kahit hindi na ako makakita ng maayos! Bwisit! Nagbabayad naman ako ng maayos! Bakit ayaw niya akong bigyan ng isa pang bote?! Tumayo ako nang walang lumapit na manager sa akin. Pagtayo ako ay agad akong natumba. Bweshit!
Pinipilit ko paring tumayo. Naramdaman kong maraming kamay ang pilit akong pinapatayo at yong iba ay tila pinagsasamantalahan na ang katawan ko dahil naramdaman kong may kamay na nakapatong na sa dibdib ko. Wala na akong pake!
"Ashan na ba ang manager?!" Pilit kong sigaw nong tuluyan akong makatayo pero hindi rin nagtagal at natumba ulit ako.
This time, Naramdaman kong isang tao nalang ang nag.aasikaso sa akin at binuhat ako ng bridal style at nilabas ako sa lugar na iyon. Hindi ko na makita kung sino ba ang taong ito dahil hindi ko na maimulat ang aking mga mata.
Hanggang sa nagdilim ang paligid....
"Hmmm" ungol ko nang maramdaman kong may malamig na dumampi sa mukha ko. Pilit kong iminulat ang aking mga mata. Hindi parin ako makakita ng maayos sanhi ng sobrang kalasingan. Basta alam ko may lalaki sa tabi ko at nililinisan ang mukha ko.
"J.Jeff??" Mahina kong tanong. Kumakabog ang puso ko ngayon. At nabigyan ito ng pag.asa na baka si Jeff nga ang taong nasa harap ko. Baka binalikan niya ako at narealize niyang ako talaga ang mahal niya. Wala akong narinig na sagot mula sa kanya. Kinusot ko ang mata ko para makita siya ng malinaw
"Ikaw nga." Maligaya kong sabi nang maaninag ko ang mukha ni Jeff sa tabi ko. Napangiti ako sa tuwa. Tama nga ako! Si Jeff nga! Posibleng babalikan niya ako!
Agad ko siyang hinablot at niyakap ng mahigpit na mahigpit. Nagpupumiglas siya sa ginawa ko. It means. Hindi niya talaga babawiin ang sinabi niya kanina? He's just here to help me? Damn! Parang may sumaksak na naman ulit sa wasak kong puso.
"Please. Just this night. Love me just this night Jeff. That's all I'm asking for" pagsusumamo ko sa kanya. Kahit hindi parin nawawala ang alcohol sa sistema ko, at medyo sumasakit pa ang ulo ko, pero nasa tamang pag.iisip parin ako.
"Ok. Just this night. After nito don't expect my presence in your life." Bulong niya sa tenga ko. Hindi ko na napigilan ang pag.iyak. ang sakit sakit, sobra! Parang hindi na ako makahinga sa sobrang sakit at kirot!
Pinunasan niya ang mga luha na lumandas sa aking mukha na ikinahagulgol ko ng husto. I will miss this time. I will miss those times na akin ka, na tayo , na mahal mo ako. I will miss you Jeff.
I cupped his face ang Kiss him passionately. Good thing hindi siya pumiglas. I deepen the kiss until he kisses me back. I wrap my arms around his neck. Total last na to, lubus lubusin ko na.
I heard him moan when I touch his manhood. It's hard as rock. A little bit of happiness lighted my heart because of the fact that I still have an effect on him. I unzip his pants and grabs his thing and masturbates it. He continue on kissing me while his hands are squeezing my boobs. I groan when I feel his arm is touching my body.
For the last time, We make Love.
He lay beside me and close his eyes while catching his breathe. A tears once again escaped from my eyes. The thought that when the sun shines , he will leave me again and this time, no turning back. It's killing me over and over again.
"I wish tomorrow will never come" mahina kong sabi bago pumikit at pinunasan ang luhang umaagos.
---- Votes and comments are highly appreciated
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
