Half Goddess, Half Hell.

XX

XX: Most Girls

---

Jessica's Point of View

"Yoong." tawag ko kay Yoona na katabi ko habang nakaupo kami sa couch. Sabi ko kasi na nakakatamad gumalaw kaya maupo muna kaming dalawa. "May multo ba talaga dito?"

I mean medyo takot lang naman ako sa multo. Kaya medyo relieved ako ng 1% na siya ang kasama ko. Eh mas nakakatakot kasi siya sa multo.

🎶"I'm a barbie girl in a barbie world.."

That is my tagline! I'm currently having goosebumps right now. Tumunog naman yung wristwatch ko which is odd. I set a condition in this one na tutunog lang siya kapag nandito ang Ex--

"Find me."

May nagsalitang babae? I didn't looked back dahil mabilis itong nawala sa may gilid ko. Fck. Si annabelle ba yun? Gosh. Bakit pa siya nagcameo dito?

Mahal ang talent fee niya diba?

"Find me daw Yoona. Makikipaglaro ba tayo sa kanya?" I asked her.

"If this house has a fcking doll. I'm gonna fcking burn this whole thing." I chuckled at her response. You see, may kinakatakutan yan. Mas natatakot pa siya sa manika kesa sa kamatayan.

Nagssshhh naman siya sa akin kaya napatahimik ako. Nagulat nalang ako ng may biglang nagkalaglagan na naman ang mga gamit dito. Shoot. This is chaos!

Nagulat ako ng may humawak sa braso ko at nahila ako. "What are you doing here?" Wait, I know that voice.

That deep voice.

Hindi naman ako kumibo. Dinala niya ako sa isa sa mga kwarto dito. I keep my face down. Sinindihan naman niya yung ilaw sa kwarto. I will aim for that freaking light bulb pero naunahan niya ako. "I know you." He said.

"You're Jessica. One of the transfers."

I'm not wearing my disguise for Pete's sake pero namumukaan niya ako. "H-Ha?" pagmamaang-maangan kong tanong sa kanya.

Hinigpitan niya yung hawak niya sa braso ko. "Tsk. Kahit hindi ka magsalita, alam kong ikaw yan. I know your vital statistics.." Nga-nga ako ng sinabi niya iyon. "Whoa. I'm not that kind of guy. Baka ikaw ang naglalaway sa akin."

Grabe wala akong masabi sa kakapalan ng mukha niya. "Ang kapal mong baba ka." I said with a glare. Inalis ko naman yung pagkakahawak niya sa akin pero sadyang makulit yung kamay niya at itinukod niya sa pader at kinulong ako. "Ano ba!"

Sisipain ko sana siya pero inilapit niya yung mukha niya sa akin kaya medyo naduling lang naman ako sa ginawa niya. "You're blushing."

Shit naman. Namumula ba talaga ako? Nakakainis naman. "Bakit ka ba nandito? Sa lahat nalang ba ng lugar ay nandito kayo?" tanong ko sa kanya.

Ang kulit kasi ng lahi nila. Parang buntot namin sila. Simula ng magenroll kami sa school na yun ay hindi na natahimik yung buhay naming witches. "I should be the one to ask that question, anong ginagawa niyo sa play ground namin?" He asked.

Tinulak ko naman siya kasi baka magkapalit na kami ng mukha kung ganito kami mag-uusap. "Napadaan lang." sagot ko naman.

Hindi naman kami close para magkwentuhan. "Sasamahan na kita." offer naman niya.

"No." mabilis kong sagot. "Kaya ko ang sarili ko. I'm not a child anymore."

He chuckled. Damn, bakit ang gwapo niya yata kahit sobrang gulo ng lugar na ito? "But your height says otherwise."

Shet pala. Binabawi ko na.

Hindi siya gwapo. Gwapo my ass! Hmp.

Mukha siyang baba. Baba na may mukha!

---

Sehun's Point of View

Nagkalaglagan yata yung gamit sa may sala. Hayop talaga yung nag-isip nito dahil mukha guguho na yung bahay na ito. Sila Chen hyung, Lay hyung at Xiumin hyung ang nag-isip nito.

Pinaayos nila kung saan tapos guguluhin kami para pasukin yung lugar na ito. Maghahanap pa kami ng kung anong trip na ipahanap sa amin.

Kahayupan talaga.

"We should get out of this house." suggest ko naman. Mas okay pa yata na makipagbugbugan nalang kami kesa ganito.

I mentally punch myself because my other hyungs are scared. "Umayos ka nga Chanyeol. Kalalaki mong tao." bati naman ni Suho hyung. Pano kasi isa siya sa pinakamalakas sumigaw.

I sighed. Lalo pang nagkagulo ng parang lumindol na sa lugar na ito. Rinig ko ang sigaw ni Chanyeol hyung dahil sa mga nangyayari. Hindi ko alam kung maawa ako o matatawa sa sitwasyon niya.

"Eomma!"

Isama mo pa si Kai at Tao na parang mga batang nawawala. Tropa silang tatlo,damn. You see, we also have vulnerabilities. We're humans, after all. Hindi naman kami sobrang perfect na akala ng ibang tao.

Sadyang mga gwapo lang kami.

Umalis na kami sa pwesto namin at nagpatuloy sa paglalakad. Nagkahiwa-hiwalay na nga kami dahil mukhang nagpanic na sila Kai.

"Wait, who are you?" takang tanong ko sa babae na nakaupo sa may gilid. Wala akong natatandaan na may mananakot dito? Ang sinet up nila Chen hyung dito ay mga androids kaya imposibleng may babae dito.

"Tsk." yun lang ang sinabi niya. Lumapit naman ako sa pwesto niya. I saw that her hair is stuck at something. "What are you looking at?" Hindi naman sobrang dilim sa lugar niya. May dim lights din naman kasi para makakita naman kami.

Yumuko ako para tingnan yung nangyari sa kanya. I tried to pull her hair pero tinapik niya yung kamay ko. "I'm just helping." I said to her. Teka, hindi ko naman yata personality ang pagiging helpful?

"I don't need your help. Go away." She said.

"No." mabilis kong sagot.

"What?" Hindi niya makapaniwalang tanong sa akin.

I shrugged. "Girls always said the opposite things. You said 'Go away' but it meant 'Stay'. I said as a matter of fact. Mukhang nagulat naman siya sa sinabi ko at inirapan niya ako.

"I'm not most girls, idiot. I fcking meant what I say." She said coldly. Medyo nakakakilabot ang boses niya. Tsk. This woman!

Napailing nalang ako at tatayo na sana ako ng makita ko na mukhang gumagalaw na naman yung mga androids nila hyung. That androids are really scary.

Ten times worse than scary dolls.

"Is that a fcking doll?"

She cussed a lot, huh. Tss. Ibang klase. Mas lalo naman akong nagulat nang hatakin niya yung collar ng polo ko.

"What are you doi--" I stop talking when she hugged me. Eh sa nagulat ako kaya hindi ako nakapagsalita at nakagalaw.

Ni hindi nga mahahawakan ang dulo ng buhok ko ng mga babae tapos yayakapin ako ng isang ito? Hindi ko naman siya magawang itulak dahil yinakap niya ako ng mahigpit.

"Hey.." I whispered. Medyo nakakangawit yung pwesto namin dito. At baka kung ano pa ang isipin nila hyung kaoag nakita nila kami dito na magkasama. Alam mo naman sila, imagination ang limit.

I tried to tap her shoulders. I'm not good at comforting people. Tss. Hindi naman kasi tinuturo yung mga ganon. You just learn it from experience. I don't know. Baka nasanay ako na nandyan yung mga hyungs ko to comfort me.

Naramdaman ko naman na lumuwag na yung yakap niya sa akin. I faced her pero nakayuko naman siya sa akin. "Takot ka ba sa manika?" I asked.

"Go away.." She said that almost a whisper.

Hindi naman siya kumibo after niyang sabihin yon. "Hey!" I said again. Nagulo ko naman ang buhok ko sa inis.

Ang gulo talaga ng mga babae. Hindi ko sila maintindihan!

---

A/N: Been a while.

So I'm in the state of having a blank mind. Huhu.

Laters XX