It's Just RPW

RPW - HOPING

Trixie POV

Tinitigan ko lang ang gate namin. Ni hindi ko nga ito mahawakan eh. Kinakabahan ako.

"OH? Trix andyan ka na pala" Napatingin ako dahil nasa likod ko pala si mommy tita.

"Hala mommy tita? San kayo nanggaling bawal kayo magpagod ah"

"Nako baby. Kailangan namin ni baby maglakad lakad para mabilis ko siyang maire kapag nagdidiliver na ako."

"Ah ganun po ba yun?"

"Oo baby. Tara na pasok na tayo." Naunang pumasok si mommy tita at dahan dahan akong sumunod sa kanya. Hawak ko na naman ang kwintas ko at pinaglalaruan ko ito. Nakatingin lang ako sa baba. Pagka apak ko sa sahig ng loob ng bahay namin. Para akong kinuryente dahil narinig ko ang boses niya.

Napatingin ako sa kanya pero nagiwas kaagad ako ng tingin. Dumiretso ako sa kusina upang uminom ng tubig. Nakita ko naman si mommy tita na umakyat sa taas pero si Matthew ay naiwan sa baba at nanood.

Hindi ko alam pero napatitig ako sakanya. Naalis ko lang iyon ng bigla siyang tumingin sa akin. Hindi man na aki nakatingin sa kanya ramdam ko ang pagtayo niya. Nakita ko nalang na nasa harap ka siya.

"Hi Trixie"

"Hi"

Tipid kong sagot

"Ang sarap nang cake na binake mo"

"Thanks"

Tipid ko pa ring sagot ng hindi nakatingin sa kanya.

"Sana maging close tayo Trixie."

Napatingin ako sa kanya. Hindi ba niya talaga ako kilala. Hind ba talaga si Chen na minahal ko.

"Ahmm.. Trixie.. balita ko fan ka Exo at BTS? Exo fan kase ako"

"Oo nga. Nasabi nga ng mama mo"

Nginitian niya ako na ikinagulat ko na naman. Bakit ba ngiti ng ngiti 'tong lalakeng 'to. Nginitian ko nalang siya pabalik. Na- awkward talaga ako pero kailangan ko itong kalimutan. Kailangan kong tanggapin na poser lang niya yung nakilala ko.

"Sino pala bias mo?"

Bigla kong tanong. Tinignan ko siya at parang nagbago ang awra ng mukha niya.. 

"Ahmm si.. si Chanyeol"

Ah.. So hindi nga talaga siya si Jagi ko.. So Chen ang bias nun eh. At dahil dun nginitian ko siya kahit na sobrang hirap. Pipilitin ko talaga ang sarili ko na kalimutan yung poser ba yun para naman maging close kame ng kuya ko.

"Same tayo..."

Sabi ko at pumalakpak. Natawa naman yata siya sa ginawa ko. Bumilis na naman ang tibok ng puso ko at parang nagslow mo ang lahat ng bigla niyang kurutin ang ilong ko.

Bakit ba kase nakilala ko yung poser na yun. Ayan tuloy parang crush ko 'tong si Matthew. Pero kahit naman siguro hindi ko nakilala yung Chen na yun... magiging crush ko pa rin tong anak ni mommy tita. Ang pogi kase parang anghel.

"Trixie..."

"Ay oh?"

"Kanina pa kita kinakausap"

"Ay sorry. Haha ano na kase yun?"

"Yung Carbonara... masarap siya... pwede mo ba ako tulungan gumawa nun someday?"