💃💃💃The Blue Moon Princess And The Prince Of Dragons 🐲. 💞COMPLETED💞👍

TBMP : Wishing Wheel

Nagising ako ng nakarinig ako ng ingay mula sa dalawa.

Hoy Caspian! Nililigawan mo na pala si Princess flaire but di mo sinabi agad! Natutulungan ka na sana namin. Cillo

Ngayon ko pa nga siya nililigawan. Huwag kang mag-aalala tatawagin talaga kita kapag kinakailangan.

So anong plano mo ngayon? Celdon.

Madami ! At hindi ko sasabihin sa inyo.

Bahala ka ! Hindi naman kami mamimilit! Cillo

Meron din kaya kaming balak ligawan no! Akala mo siguro ikaw lang! Magpapahuli pa ba ang mga gwapo kapag inlove na. Celdon

Master bakit mo sinabi! Akala ko ba sekrito lang natin yon! Cillo

Nasabi ko na ! Alangan naman kakainin ko pa para hindi niya marinig. Celdon

Tayo na nga master hinihintay na nila tayo. Cillo

Bahala nga kayong dalawa ! Basta ako hihintayin ko ang nililigawan ko.

Umalis naman ang dalawa. Hindi manlang nagpaalam sa akin. Mga gong-gong talaga. Excited pa parang gustong makakita ng mga kagaya nilang mukhang onggoy.

Natawa naman ako sa sinabi ko.

Nilinis ko muna ang higaan ko saka pumunta sa hall at kumuha ng pagkain at kumain.

Naghihintay na ako ngayon sa labas ng silid ng prinsesa.

Sigurado akong matatagalan siya sa paglabas kaya bumalik ako ng kusina para kumuha ng makakain namin para sa pamamasyal sa buong kaharian.

Nagdala ako mga masaganang prutas tulad ng mangga, apple, orange, grapes at banana.

Prutas lang ang dadalhin ko dahil prutas lang din ang kakainin ng prinsesa. Mas nalalasap daw kasi niya ang tamis nito kumpara sa pagkain na nakasanayan ko.

Pagbalik ko sa silid niya ay sakto namang bumukas ito.

Halatang bago palang siyang gising dahil pagod pa ang pangangatawan niya.

Inabutan ko siya ng prutas at agad naman niya itong kinuha at kinain.

Salamat sa dala mong prutas ha! Saan nga pala ang lakad natin ngayon?

Gusto ko sanang ipasyal ka sa buong palibot para hibdi ka mainip dito sa loob.

So, tayo na!

Pwede bang sa garden tayo magsimula. Napagalaman ko kasing mahilig ka sa mga gulay at prutas.

Ikaw ang bahala.

Pwede bang humingi ng isang pabor.

Ano yon?

Gusto ko kasing may tawagan tayo isa-isa. Yong tayo lang kagaya ng mga lovers.

Patawad ngunit hindi ako sang-ayon sa gusto mo. Sa totoo lang kasi mga taong naiinggit lang ang gumagaya sa mga ganyan kaya gusto ko lang ng naiiba.

Kung sa bagay tama ka rin naman! Sapat naba sayong mga pangalan nalang natin ang itatawag natin sa isat-isa.

Yan ang gusto ko!

Nakarating na kami sa loob ng garden. Napakaraming mga pananim rito sa loob. Ang garden kasi rito ay nasa loob ng maze.

Napag-isipan kasi ng mga ninuno namin na gumawa ng maze para maiba-iba ang lalagyan at tataniman ng bawat buto ng prutas at gulay.

Kaya pala! Akala ko nong una isa itong lugar para laruan.

Ng makalabas kami sa loob ay sumalubong sa amin ang palatubigan ng mga pananim.

May maliit na falls rito na dumadaloy ang tubig sa bawat pananim.

Malapit sa falls ay ang wishing wheel. Maraming mga baryang ginto ang nasa loob nito. Sa tingin ko ay dito sila nagwiwish na matupad ang pangarap nila.

Kumuha ako ng dalawang baryang ginto at ibinigay ang isa sa prinsesa.

Nagulat naman siya sa ibinigay ko.

Make a wish and i will make a wish from us.

Nauna na siyang naghagis ng barya sa wishing wheel.

Sumunod naman ako sa paghagis.

Anong wish mo flaire?

Ikaw muna ang mauna!

Sige! Ang wish ko ay sana magkatuluyan tayo at magkasama sa habang panahon kasama ang ating magiging anak.

Ang dami naman ng kahilingan mo.

Ikaw na anong naging wish mo?

Ang wish ko ay sana ganito ka palagi, mapagmahal, maalalahanin at masayahin sa kabila ng problema sa buhay. Sa tuwing tinitigan kasi kita naalala ko ang kaibigan ko na tumatayo sa sarili niyang mga paa para mabuhay at bumangon mula sa mga pagsubok at problema.

Anong ibig mong sabihin Flaire?

Ang totoo niyan, ako si liam! Si liam na nagpapanggap para sa hangaring pabagsakin ang mga angkan ninyo na pumatay sa mga magulang ko.

I-ikaw si liam. Ang liam na kaibigan ko.

Lumapit siya sa akin at yumakap ng napakahigpit. Umiiyak siya at humingi ng tawad.

Patawad kaibigan ng dahil sa akin ay umalis ka sa kaharian. Nang araw na nawala ka ay hinanap ka namin. Ngunit tuluyan kanang lumisan. Tumakas ako sa palasyo para hanapin kita at humingi ng tawad sa ginawa ko sayo. Ngunit nahuli ako ng kawal at saka dinala sa salbahis kong ama. Pinapili niya ako ang manatili sa kaharian o ang magiging ordinaryong nilalang. Napagdesisyunan kong umalis sa kaharian at pinatapon sa labas. Hinanap kita ng ilang araw at buwan para lang humingi ng tawad sayo.  Patawarin mo ako mahal na prinsesa.

Pinapatawad na kita Caspian! Simula palang ng nakita kita alam kong nagsisisi ka sa ginawa mo. Sa totoo lang ako pa nga ang may kasalanan sa iyo dahil tinago ko sa iyo ang lahat. Naghihintay lang kasi ako ng tamang panahon para sabihin sayo ito. Sanay mapatawad mo ko Caspian. Tuluyan na ngang lumuha ang mga mata ko.

Wala kang kasalanan mahal na prinsesa ako ang may kasalanan sa iyo. Kaya kong maaari ay kalimutan na natin ang lahat at magsimula ng bagong simula.

Pinahid nito ang mga luha ko sa mata sabay patahan.

Tumawa nalang kami saka tumayo ngunit natumba ako. Agad naman niya akong sinalo.

Salamat!

Walang anuman mahal ko.

Nagpatuloy kami sa aming pamamasyal hanggang nakarating kami sa may kagubatan.

Isa itong kagubatan na may matatayog na mga puno.

Sariwa ang hangin rito kaya umupo kami sa inilapag naming malalambot sa higaan.

Umupo kami at nagkwekwentuhan sabay kain ng dala naming mga prutas. Nagsusubuan kaming dalawa sa prutas na aming dala.

Masaya kaming magkasama kahit nalalapit na ang pagdating ng digmaan.

Dahil gumagabi na ay umalis na kami sa lugar.

Naghawakan kami ng kamay patungong palasyo.

Sana ganito kami palagi. Sana wala nalang digmaan para wala ng masaktan at magbuwis ng buhay.

00000000000000000000000000

Abangan!

Votes

And

Comments

Are highly Acceptable.