The Way To His Heart (The Starving Squad #3)

Chapter 33: Breather

Mabilis lumipas ang panahon, pero mabagal pa ring maghilom ang sugat. Mona found out that emotional wounds are so much harder to heal. Napapagod man sa kaiiyak, nagri-recharge pa rin ang mga luha niya. May mga gabi pa ring nilalamon siya ng lungkot, pero madalas niya iyong itulog.

Thankfully, she was finally able to work like a normal human being. But there is no joy in what she does. Everything became a routine. Alam niyang pansin iyon ng mga katrabaho niya at pansin niyang gumagawa ang mga ito ng paraan para pagaanin ang pakiramdam niya.

Kanina lang, napansin niyang nagkukulitan sina Tess at Ralph. Ralph rolled some excess fondants into balls and threw them at Tess. Nang mapansin ng dalawang nakatingin siya, biglang naglayo ang mga ito.

"Sorry, boss," sabi pa ni Ralph.

"Sorry saan?" She forced a smile. "Hindi porket brokenhearted ako, e, bawal na kayong magkulitan. Just make sure that you'd finish all the orders."

"Saka na kami magkukulitan, Boss, kapag may kakulitan ka na rin," sabat ni Tess. "Nakakakunsensya kasing maging masaya kapag malungkot ka."

Sinimangutan niya ang mga ito. "Matatagalan pa 'yon. Gusto nyo bang malungkot na lang tayong lahat dito?"

"Bakit naman matatagalan pa, boss? Di ba, may isa ka pang boylet?"

She scowled. "Hindi ko 'yon boylet. Besides, he's not a boy anymore."

She wouldn't dare call Baste a boy. Baka masapak sya. Touchy pa naman 'yon sa terminologies.

"You can flirt with each other all you want. Malalaman nyo naman kapag nasasaktan na 'ko kasi paaalisin ko kayo sa harap ko."

Tumawa si Tatay Ben. "Masokista ka talaga, ano?"

Pilit siyang ngumiti sa matanda. "Mas madali kasing maka-move on kapag sinasalubong at tinatanggap ang sakit. Acceptance is the first stage to moving on."

"Hindi na ba talaga babalik, Boss?" tanong ni Ralph. There's genuine concern in their eyes.

"Hindi na 'yon," she answered dismissively.

But in the deepest crevice of her hurting heart, she's still hoping for his return. Hindi pa kasi dumarating sa punto na sawa na siyang maghintay. Hindi pa rin nauubos ang pag-asa niya.

--

Mona tried her best to surround herself with people, to not be alone, most of the time. Baste and Brandi made sure to help her. Busy rin kasi si Aika kay Mickey kaya hindi ito makatulong sa kanya. Hindi na rin naman niya inabala ang kaibigan. Mickey and Aika are finally doing okay. Ayaw naman niyang makasira sa kaligayahan ng mga ito. Kaya ang mga kaibigan na lamang niyang single ang ginugulo niya.

Tuwing umaga, maaga siyang gumigising para makasabay si Basta sa pagja-jogging. It was hard, at first, because she'd rather eat than exercise, pero naisip din niyang magandang bonding moment nilang dalawa 'yon, in case na sila nga ang magkatuluyan. In a few days of jogging every morning, gumaan-gaan naman ang pakiramdam niya. There's a reason to get up in the morning. Wala syang panahong magmukmok dahil bawat oras ng araw niya ay planado, nilagyan niya ng gagawin.

After jogging, she'll head of to work early. Mas marami siyang natatapos dahil matagal siya sa shop. Siya ang pinakaunang dumarating at pinakahuling umuuwi. Dahil maaga siyang gumigising sa umaga para mag-jogging, maaga rin siyang natutulog sa gabi. Pagkauwi niya galing sa trabaho, natutulog na siya kaagad.

During weekends, si Brandi naman ang kasama niya. They'd go out on dates or just hang out as friends. Nakakatulong ang pagja-jogging niya araw-araw at pagbabawas ng kain para pumayat. But some parts of her body don't shrink, like her chest and hips. Nagmukha tuloy siyang hourglass, which guys dig. Every weekend, may date siya. Hindi siya nababakante.