The Way To His Heart (The Starving Squad #3)

Chapter 38: Torture

"Only you can fill that space inside

So there's no sense pretending

My heart is not mending"

Iritang-irita si Mona nang marinig ang nagbi-videoke na kapitbahay. Katanghaliang tapat. Kung kailan nagsi-siesta siya. Padabog siyang bumangon at pumunta ng banyo para maghilamos. It's almost 12 noon. Dahil gising na rin naman siya, naisipan na niyang kumain ng tanghalian.

Nangangalahati na siya sa pagbaba sa hagdan nang makasalubong ang ina.

"Maigi naman at gising ka na. Kakain na."

Tumango siya at sinundan ito sa kusina. Simula nang makapag-asawa ang tatlo niyang kapatid, bumukod na ang mga ito ng tirahan. Siya ang madalas na kasabay ng mga magulang sa pagkain. Minsan, niyayaya rin ng mga ito si Baste at ang ninang niya para doon mananghalian o hapunan, kagaya ng araw na 'yon.

Usually, she sits on the chair to her father's left while her mother occupies the seat to his right. But since she's mad at her father for being a jerk last night, she made her ninang Sally sit next to him instead. Doon siya sa tabi ng ina. Tapos katapat niya si Baste.

"Bebe..."

Hindi niya pinansin ang ama. Kumuha lamang siya ng kanin at kare-kare saka tahimik na kumain.

"Anak..."

She gave her father a bland look. Sumimangot ito.

"Galit ka pa rin?"

"Kausapin mo na ang daddy mo, Mona. I'm sure he has his reasons why he did that," her Ninang told her. Saka nito tiningnan nang matalim ang daddy niya. "At sure naman akong pinagsisisihan na ng daddy mo ang ginawa nya."

"Nadala laang ako ng galit, Anak," sabi ng daddy niya. "Paano'y matapos kang saktan ng lalaking iyon ay bigla-bigla na laang siyang susulpot dito para suyuin ka. Ni hindi man laang kami kausapin ng nanay mo."

"Paano kayo kakausapin e pinagtatabuyan nyo?" she replied acidly. "If you gave him the chance to say what he has to say, e di sana tapos na."

Her mother squeezed her hand to calm her down. "Anak..."

Ibinaba niya ang mga kubyertos saka siya tumayo. "Mamaya na lang po ako kakain. Excuse me."

--

Mona went back to her room and stayed there for a while. Nakatingin lamang siya sa bintana, pinakikiramdaman ang tiyan habang nakatulala sa kawalan. Maya-maya ay narinig niya ang paglangitngit ng pintuan. She looked up to see Baste holding a tray of food. Inilapag nito iyon sa bedside table niya.

"Pinadala ng mommy mo. Kumain ka raw."

She nodded and thanked him. But he didn't leave just yet. Umupo ito sa gilid ng kama habang kumakain siya.

"What are you going to do with him?" he asked.

She swallowed her food and drank her water. "I don't know," she replied after.

"Kung gusto nyang magkabalikan kayo, makikipagbalikan ka?"

Umiling siya. "Hindi ko alam. Ayaw ko na pero..."

"Pero gusto mo rin?"

She nodded.

"Then why don't you talk to him?"

Tuluyan na siyang napatigil sa pagkain. "Hindi ko alam," pag-amin niya. "Siguro kasi napi-feel ko na unfair sa 'kin? He came back after a year. Wala sya noong mga panahong hinihintay ko sya."

"But you never gave up hoping."

"My heart didn't allow me to."

Bumuntong-hininga ito. Umakbay sa kanya. "They're going to make him pay for what he did to you, you know that, don't you?"