Chapter Eight

340 10 0
                                    


Chapter 8

Enzo's Point of View

Kinabukasan, maaga akong nagising. Kaya bumaba agad ako at dumiretso sa kusina. Nakita kong may sinaing na, mukhang maaga din gumising si Chichi. Aakyat sana ako ulit no'ng bigla kong maalala na ganito din no'ng isa araw bago mawala si Chichi.

She cooked early, tapos bigla siyang nawala. Napatakbo tuloy ako papunta sa bahay nila ni Nay Berta. Dumiretso ako sa kwarto niya, but she's not there. Mukhang tumakas na naman!

Dali-dali akong lumabas ng bahay nila at dumukot sa bulsa ko para kunin ang susi ng kotse. Pasakay pa lang sana ako no'ng may marinig akong boses.

"Aalis ka, Enzo? I mean, Sir?" Boses 'yon ni Chichi

Agad siyang lumingon para harapin ito. Si Chichi nga. Lumapit agad ako.

"Where have you been?!" Bulyaw ko

Halatang nagulat siya sa sigaw ko. Napaatras na naman kasi siya. Lagi na lang. She always stepped backwards tuwing lumalapit ako. What's wrong with her? What's wrong with me?!

"G-aling ako sa labas. Naglakad-lakad. Exercise." Sagot nito sa kanya

Humakbang ako ulit palapit sa kanya, but she stepped backwards again. And it irritates me! Lumapit pa din ako at hinila ko ang kamay niya para hindi siya muling maka-atras.

"From now on, hindi ka pwedeng lumabas nitong Resort ng hindi nagpapaalam sa'kin. You need my permission with your every move. Baka nakakalimutan mong nasa Resort pa rin kita. You can't just do whatever you want here." Sabi ko

Saka ko siya tuluyang iniwan. Bumalik ako sa kwarto ko dahil nawalan na ako ng gana kumain ng almusal.

*

Chichi's Point of View

"Sir Enzo! Sir Enzo!" Sigaw ko sa labas ng kwarto niya

Agad naman niyang binuksan ang pinto. At nakita niya agad ang pagkataranta at pagmamadali sa mukha at kilos nito.

"Bakit? Ano'ng nangyari?!" Tanong niya

Huminto ako saglit at umayos ng tindig.

"Sir, magpapaalam sana ako." Sabi ko

"What is it Chichi? Saan ka na naman pupunta?" Parang iritable niyang tanong

Ngumisi muna ako.

"Magwiwiwi!" Pang-aasar ko

Kitang-kita ko ang inis sa mukha niya. He's pissed! Ako din naman eh!

"Bakit kailangan mo pang sabihin sa'kin 'yan?" Tanong niya

"Eh diba sabi mo, You need my permission with your every move." Sabi ko while trying to immitate his voice

I saw him smirking.

"Good. Buti naman at nagkakaintindihan pala tayo. Go on, you can pee. Just remember to report again to me what will be your next move." Nakangising sabi nito

Nagulat ako. Akala ko mabu-bwisit siya sa ginawa ko. But it turned out fine with him. Kainis! Nagustuhan pa niya ang pang-aasar ko.

Bumalik ako sa kwarto ko para linisin ang sugat ko at palitan na din ang benda. Mukhang naghihilom na ng tuluyan ang sugat at tahi nito. Nakakaramdam pa din ako ng kirot pero hindi na kasing sakit noon.

Hindi pa din ako pwede maglaba, magbuhat ng mabibigat, at kahit ano pang bagay na pwedeng magpabuka ng tahi ko. Kaya relax ang buhay ko, pwera na lang kapag nasa malapit si Enzo.

Humiga akong muli sa kama. Masyado akong maagang nagising kanina, kaya ngayon ako nakakaramdam ng antok. Tsk.

*

Enzo's Point of View

I just finished eating my brunch. It's too late for breakfast and it was too early for a lunch. Hindi ko na naman nakita si Chichi. She must be doing weird things again. Tsk. Ayo'kong matambak ang mga hugasin sa lababo. That's why I'm going to call Chichi to get this over with.

Kumatok ako but I got no response. Wala na naman bang tao dito? Dire-diretso akong muli sa kwarto niya. There she is. Sleeping soundly on her bed habang bukas na bukas ang pinto ng kwarto nito.

Napailing na lang ako. I hold the doorknob and closed her room. Saka ko na lang siya uutusan. Tutal mukhang iniinda pa niya 'yong sugat niya. She needs rest, so I'll let her. For now. Hindi naman ako gano'n kasama eh.

*

I was busy writing an email that afternoon, no'ng bigla kong maalala si Chichi. Gising na kaya 'yon? Baka umalis na naman 'yon dahil alam niyang busy ako ng mga ganitong oras at hindi lumalabas ng kwarto ko. Tsk.

Kumuha muna ako ng tubig sa kusina bago tuluyang lumabas para i-check si Chichi. Nasa sala pa lang ako, pero tanaw ko agad ang pinto ng kwarto niya na bahagyang nakabukas. So, kanina pa siya gising?

Lumakad ako at pinihit pabukas ang pinto.

"Chichi?" Tawag ko sa kanya

I froze when I saw her. She was standing there and her back was facing me, her hair is dripping wet and her body... I can clearly see her body.

Nilingon niya ako paharap sa pinto. And she was very shocked to see me standing at her doorstep. Nabitawan niya ang hawak niyang damit na naka-hanger pa. And that made me fully see her upper body. Natulala ito sa pagkakagulat malamang.

"E-nzo! A-anong? Ahhh. Shit!" Natatarang sigaw niya

Hindi siya magkanda-ugaga kung ano ang tatakpan nito sa katawan. She first covered her bare chest but then she also covers her lower part. Then, she immediately picked up her clothes from the floor.

"S-orry. I'll just talk to you outside." Sabi ko

It took me a while bago makarecover sa pagkabigla at pagkagulat sa nangyari. Ang lakas ng kaba ko. Fuck! Baka isipin ni Chichi nangboboso ako?! Damn! Malay ko naman kasi na bagong ligo siya ng ganitong oras?!

Inisang lagok ko ang tubig na dala ko kanina. I felt hot. Geez.

"E-nzo, ano 'yon? May ipag-uutos ka ba?" Rinig ko ang boses ni Chichi

I can feel shyness in her voice. Takte, hindi ko din yata kayang humarap sa kanya. Pero kasalanan niya din naman kasi, hindi siya marunong magsara ng pinto!

"I think you should learn first how to close your bedroom door." It all just came out of my mouth

"What?" Tanong niya

"Hindi ko sinasadya 'yong kanina, nakabukas kasi ang pinto mo. Paano pala kung si Harry ang pumasok? O ibang lalaki? Mga foreigner guests? Eh di napano ka?" Patuloy ko

"I closed the door, okay? Sa pagkakaalam ko, isinara ko siya. At ilang beses ko na rin sinubukang ayusin ang doorknob no'n. Madalas kasi 'yon bumukas ng bigla, mukhang naulit na naman kanina. Hindi ko din naman gusto 'yong nangyari ah? Sino bang babaeng ang gustong masilipan siya ng kahit sinong lalaki lang?!" Paliwanag nito

"Kahit sinong lalaki lang? I'm your Boss, Chichi!" Pagtama ko sa kanya

"Exactly. Kaya nga I don't get the point kung bakit ka pa pupunta sa kwarto ko eh. Why are you even there? Pwede ka namang sumigaw na lang if may ipag-uutos ka sa'kin eh." Dugtong nito

"And your point is?" Tanong ko

"Wala! Sir, magpapaalam ako!" Bulyaw niya

"What is it again? Bakit nakasigaw ka?" Tanong ko

"Magwo-walk out ako! Dahil nabu-bwisit ako sa inyo! Bye!" Patuloy niyang sigaw sabay talikod sa'kin

I was left alone. Imbes na mainis din, natawa pa ako sa sinabi ni Chichi. She's weird. Really. Pero atleast, she's taking it seriously kapag sinabi ko ngang magpaalam siya sa'kin with her every move.

Napailing na lang ako.

Lost & Found: Love (COMPLETED)Where stories live. Discover now