Charlie przegrał walkę z białaczką, mimo że bardzo starał się ją wygrać dla swojej dziewczyny Laury.
Aby nie zostawiać jej w cieniu tajemnic, dał jej paczuszkę pełną listów, w których wyjaśnia wszystko i próbuje poprawić humor.
„Wyglądają na silne...
Och, jeszcze oprócz wyznań zadaliśmy sobie wiele pytań. Tych żenujących i nie.
Pamiętam tę noc tak, jakby to było wczoraj. Byliśmy u Ciebie. Chcieliśmy zbudować fort z poduszek, ale coś się nie udało, więc zostaliśmy tylko przy kocykach, puchatym dywanie, salonie pełnym waniliowych i cynamonowych świeczek. Wyglądałaś tak uroczo. Ubrana byłaś w zwykłe, czarne legginsy i moją czarną bluzę, którą przywłaszczyłaś sobie po naszym pierwszym wyjeździe do Sea Bright (no dobrze, sam Ci ją dałem). Rumieniłaś się za każdym razem, gdy zadałem jakieś niestosowne pytanie, ale to była w końcu szczera noc, a ja byłem ciekaw Twoich odpowiedzi, które w większości mnie nie zdziwiły. Już wcześniej wiedziałem, że będę dla Ciebie pierwszy w wielu sprawach (ew, soreczka, musiałem to napisać).
Ej, nie zapominaj, że rozmazany atrament w tym liście to moje łzy! Chryste, jakie to żałosne.
Na ten moment mam już dość wspominania.
Dlaczego myślisz teraz o przyszłości? Jesteś smutna? Chciałbym w tej chwili mocno Cię przytulić i powtarzać Ci, że wszystko będzie dobrze, że poradzisz sobie ze wszystkim.
Proszę, dalej bądź taka sama. Dalej bądź tą Laurą, w której zakochałem się bez opamiętania. Obiecujesz? Już teraz masz wiele problemów, a co będzie po mojej śmierci? O cholera. Właśnie zdałem sobie sprawę, iż mój plan jest jeszcze głupszy niż moja mama twierdzi (spokojnie, Twoja teściowa codziennie się na mnie wyżywa, że nie chcę Ci nic powiedzieć). Przepraszam, lecz przeze mnie znów czeka Cię wizyta z psychiatrą. Jeszcze raz bardzo przepraszam. Uważaj z antydepresentami.
Nie wiem, co jeszcze powiedzieć.
Hmmm.
Chodź ładnie na zajęcia, żeby skończyć studia. »Nauka jest najważniejsza« ~ moja mama, kiedy »przypadkowo« wydałaś mnie, że nie poszedłem na uczelnię. Ty mały konfidencie!
Twój Charlie
PS. Mówiłem już, że Cię kocham?"
Dlaczego myślę o przyszłości? Otóż Vanessa wychodzi za mąż, czyli moje pięć minut bycia ulubioną córką minęło. Właśnie! Moja matka nawet się ucieszyła, jak powiedziałam jej o ciąży, nie do uwierzenia, co? Cóż, Twoja mama bardziej entuzjastycznie zareagowała na tę wiadomość, plus cały czas wspiera mnie bardziej niż moja. A na uczelnię nie chodzę już około miesiąc. Najpewniej nie zdam roku, ale nie umiem inaczej. Odkąd Cię nie ma, chodzenie tam sprawia mi trudności. Wytrzymałam trzy miesiące, chociaż i tak nie mogłam skupić się na tematach zajęć, przez co nie zdałam kilku egzaminów. Nie potrafiłam znieść braku Twojej obecności przy mnie. Nie mogę obiecać Ci, że będę taka sama jak na początku. Od dawna nie jestem. Zmieniłeś mnie, ale w ten dobry sposób. Ostatnio czuję się jak egoistka. Mam straszne wyrzuty sumienia, ponieważ nie poszłam na Twój pogrzeb. Byłam wtedy bardzo słaba psychicznie. Dalej jestem. Wciąż mam przed oczami moment, kiedy po raz ostatni powiedziałeś, że mnie kochasz. Charlie, kocham Cię.
〰❇〰❇〰❇〰❇〰❇〰 Dzień dobry! Płakałam, jak pisałam.
⭐? 💬?
Na poprawę humoru dam kilka manipów, bo why not.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
fav ^
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ten też lubię^
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
