YAN SEVDAM (SEYYAH'IN KALBİ)

☘7☘ Sakın Kalbim...

/7/SAKIN KALBİM/

' İnsan olduğumu unutturanlar arasında yaşamak istemiyorum artık anne! '

Sevgisini, hayatının anlamı olan kadının hayatından çıkmasıyla birlikte çocuklarından esirgeyen babasının gözleri ve tanımadığı adamın elini tutan eli arasında bakışlarını gezdiren Ahraz babasının " kimsin lan sen?" diye bağırmasıyla elini hızla Murat'ın elinden çekti. Elinden yüreğine uzanan sıcaklık hissini umursamamaya çalışarak Murat'ın yanına geçtiğinde karşılarında duranın kocası olmadığına şükretti. Babası buradan öyle ya da böyle giderdi ama Ahmet canını almadan bir adım bile uzaklaşmazdı.

Ahraz'ın elini bırakmasıyla içine düştüğü boşlukta oradan oraya savrulan Murat'ın gözleri yüzüne korkuyla bakan gözlere dediğinde  kalbinin atışının yeniden değiştiğini farketti. Düşüncelerini alt üst eden kadının varlığı yüzünden babasına cevap verememiş, Emre'nin araya girmesiyle gözlerini gozlerinden ayırabilmişti.

"Belediye başkanın oğlu! Asıl sen kimsin? "

Yakasından tuttuğu adamı sarsarak geriye doğru adımlar atmasını sağlayan Emre "babasıyım" demesi üzerine Murat'la aynı anda bakışlarını Ahraz'a doğrulttu.

Emre, Ahraz'ın başını sallayarak onaylamasıyla babasının yakasını bırakmıştı fakat babasının Ahraz'ı rahat bırakmaya niyeti yoktu! Emre'nin omuzuna vurarak Ahraz'a doğru ilerlerken araya bu kez öfkesinden gözleri kararan Murat girdi.

"Sokak ortasında kızına vurmaya yeltenecek kadar aşağılık bir adamsın ama fazlasına müsaade etmem! "

" Lafını bilde konuş! Sanane benim kızımdan ona ne yapacağımdan?"

Öfke kusan gözlerini Ahraz'ın babasının gözlerine dikerek yakasına yapışan Murat vurmamak için kendisini zor tutuyordu. Kadınlara şiddet uygulanmasına dayanamasada  Ahraz'ın babası olduğu için sabretmeye çalıştı.

" Şuracıkta ağzını yüzünü dağıtmadığım için kızına şükredip bas git!"

Babası ile arasına duvar misali geçen  Emre ve Murat'ın arkasında bekleyen Ahraz yaşattığı utanç için bir kez daha nefret etti ondan. Sözde babalar kızlarını korurdu ama şimdi onu babasından başkaları koruyordu. Yüreğini ezip geçmişti bu durum ve babasına vursalar bile umrunda olmayacaktı.

Murat'ın ellerini yakasından ayıran adam yüzüne bakmayan kızına " burada çalışmaya devam edersen mahvederim seni !" dediğinde Emre Murat'a fırsat vermeden omuzlarından itip " bu sokağa hatta mahallenin yakınına dahi adım atarsan mahvolan sen olursun!" dedi.

Kızının arkasına saklandığı adamların yüzünü hafızasına kazıyarak yanlarından uzaklaşan adam kızını bir kez daha yaralı hâlde  ardında bırakmıştı. Ahraz'ın annesi ile ilgili gerçekleri öğrenme  korkusu iliklerine kadar ulaşırken, onu oradan uzak tutmanın yolunun Ahmet ten geçtiğini bildiği için sabah erkenden ona gitmeyi planlayarak gözden kayboldu.

" İyi misin?"

Gözlerini yere dikip ağlamamak için kendini tutmaya çalışan Ahraz, Emre'nin sorusuna başını sallayarak cevap verdiğinde Murat  ne diyeceğini bilmeden baktı yüzüne...
Ne hissettiğini tahmin ettiği için yanlarından ayrılmasına müsaade ettse de  konuşmak, onu konuşturmak istemişti ama kalbi canının  daha fazla yanmasına razı olmadığı için sessiz kaldı.

☘☘☘☘

Kalbinin atışını her bakışında hızlandıran adamın yüzüne bakmamaya çalışan Ahraz kalbine kızdığı sırada sağ elinin titrediğini farketti. Murat'ın dün gece tuttuğu elinin yanmasına ayrı sinirlenen genç kadın sırtını duvara yaslayıp kayboldu gözlerini görmek için can atan adamın gözlerinden... Kendini hiçbir şey hissetmemeye zorlarken bulduğunda sağ elini yumruk yapıp içinden ' sakın Ahraz sakın' diye geçirdi. Sadece minnet etmeliydi yardım ettiği için... Fazlası zarardı... Fazlası yanlıştı, günahtı!