Think Twice

Chapter 44

She even dried my hair then tinirintas niya yon. I'm checking her phone. Almost 1 month ko rin tong hindi nahawakan ah.

"She likes you."

Sabi ko bigla. I'm currently reading that Hace and Athena's convo. Sipag mag text ng hinayupak ah? Galing din!

"Who?" Her forehead wrinkled.

"That Hace." Nag-angat ako ng tingin, sinalubong ang mga mata niya. Waiting for her reaction.

"I know..." She bit her lower lip.

You know? Pero palagi mo pa ring kadikit? Di mo manlang pina distansiya sayo? Kailan mo pa alam? Pinabayaan mo lang?

Sa sobrang daming tanong sa utak ko...natatakot akong sabihin sa kanya. Hindi naman sa wala akong tiwala sa kanya pero aasa sa kanya yung hinayupak na yon at masama pa don baka mas lalong mahirapan akong kunin siya ulit. Alam ko namang sinisiraan ako nung gagong yon kay Athena pero hindi ko siya papatulan. May tiwala sa'kin si Athena at alam ko yon.

Umiwas ako ng tingin. Binaba ko yung phone niya sa coffee table.Tinanggal ko yung nga kamay niyang nasa balikat ko na ngayon. Bahagya akong ngumiti para isipin niyang walang problema between us.

"I'm so sleepy. You can use my car going to your mansion. Kukunin ko nalang mamaya." Sabi ko sa kanya.

"Lj..." She sound scared. Wala akong ginagawa, Athena. Don't be like that. "Did I do something wrong?"

"What? Of course wala. Kanina ko pa sinabi sayo na inaantok na--"

"Why did you sound like...that? Are you mad?" Her eyes sparks, tears building on her beautiful eyes.

"I'm not, Athena. Look, I'm just sleepy, okay? Don't think of anything else." I assured her. I know she doesn't believe me. She knows me too well.

"O-okay..." Siya naman ang nag-iwas ng tingin.

"Hindi na pala 'ko babalik don later. Just give my car to Iman and pakisabe na sunduin niya nalang ako dito mamaya." Marunong namang mag drive si Iman eh.

Tumango lang siya. Kinuha yung car key sa tabi ng phone ko. "I'll go." She said. I just nod then nahiga na sa bed. Nakatingin siya sa'kin ngayon. Looks like she's waiting for something.

"Ingat ha?" She nod. Tatalikod na dapat siya pero humarap siya ulit. Tss! Sasabihin ko na nga. "I love you." Buong pagmamahal kong sabi.

Pumula agad yung pisngi niya. Napangiti naman ako. Mabilis siyang lumapit tas binigyan ako ng halik sa pisngi tsaka nagmamadaling lumabas.

Hays, grabe nanaman ang kilig non.

--

4:15 pm na pero wala pa rin si Iman. Okay lang naman since hindi naman ako nagmamadali. Then somebody knocks on the door. Surely its Iman.

"You're 15 minutes late Im--Athena? Where is Iman?" What the heck?!

"Why? Do you prefer him more than me?" She said with that bitchy tone.

"Of course not. Siya dapat yung kasama ko papuntang bayan diba?" Grabe ha makairap! Halikan kita jan eh!

"He has an emergency and he begged me to come with you." Wow ha dapat ko bang ipagpasalamat yon?

Napailing nalang ako tas kinuha yung phone ko sa coffee table tsaka yung wallet ko. Buti nalang nagawa ko na yung sinend ni Mon na document kaya kahit ma-late ako ng uwi later okay lang.

"If that's the case, Let's go then." Tumingin pa ko ulit sa salamin tas akmang lalabas na ng tinaasan niya 'ko ng kilay. Problema nanaman nito?

"Just wearing that?" Tumingin naman ako sa suot ko.