Bakery Love { H.S. } > Dutch

Hoofdstuk 2 - You have got to be kidding me, right?

Speciaal? Speciaal. Ben ik speciaal? Mijn ouders zeggen wel eens tegen me dat ik een apart geval ben. Maar nooit dat ik speciaal was. Brent was speciaal, op de goede manier. Anders dan mij. Ik zucht.

'' Vertel me dan wat jíj leuk vind, Hazel. Wat is typisch jou? ''

Ik denk na. Wat is typisch mij? '' Nou, ik houd van andere bands. Ken je um... Nirvana? Of The Rolling Stones? ''

'' The Rolling Stones, zeg je? '' Barbara kijkt dromerig vooruit. '' Ah, dat waren tijden. Weetje, Hazel, jij en ik verschillen niet zoveel hoor. Vroeger waren je moeder en ik net zoals jij en Brent. Je moeder was de 'lieveling' van het gezin en ik... Nou ja, net zoals jou was ik ook altijd in de problemen. ''

'' Sorry Barbara, maar ik heb even geen zin in oude familieverhaaltjes. Andere keer, misschien? ''

'' Ondeugd, '' Barbara aait door mijn haren. '' In iedergeval waren de Rolling Stones toen, net zo beroemd als One Direction nu. ''

'' Waarom haal je One Direction altijd in het gespreksonderwerp, Barbara? Het is net alsof er geen andere uitweg is. Er mag op deze goddamn aardbol geen één zin worden uitgesproken, zonder dat One Directio- '' Ik word onderbroken door een telefoon. Niet de mijne, in iedergeval. Barbara staat op en loopt naar de keuken. Het verbaasd me, dat ze überhaupt een telefoon heeft.

'' Hallo? '' hoor ik Barbara zeggen vanuit de keuken. Zeker een van haar oude vriendinnen, om te praten over breien. Het gesprek is kort, want na ongeveer vijf minuten, staat Barbara weer in de woonkamer.

'' Trek je schoenen en je jas aan, '' commandeert ze, terwijl ze haar eigen jas aantrekt. '' We gaan naar een oude vriendin van mij. ''

'' Wat? Moet ik persè mee? '' met tegenzin pak ik mijn schoenen en probeer de knoop eruit te halen.

'' Ja, dat moet. '' Barbara pakt haar sjaal en haar eeuwige, oudbruine hoedje.

'' Kan ik niet thuisblijven? '' probeer ik nog, terwijl ik mijn jas dicht knoop.

'' Nee. Je gaat mee, en nu wil ik er niks meer over horen, lieverd. '' ze laat mij als eerse door de deur uitlopen en sluit dan af.

'' Moeten we ook nog lópend? '' met de seconde had ik steeds minder zin om naar Barbara's oude vriendin te gaan.

'' Het is niet zo ver. Vijf minutjes lopen, hooguit. " Barbara loopt vooruit, terwijl ik mezelf ervan zeker maak dat ik minimaal zes stappen achter haar blijf.

'' Wie is het eigenlijk? '' vraag ik, als we de straat oversteken.

'' Anne. Ze is een heel goede vriendin van mij. ''

'' Ze lijkt me stom. '' ik schop een steentje weg.

'' Weetje wat jij eens moet leren, Hazel? Niet zo snel een oordeel hebben over mensen die je niet kent. Anne is heel anders dan dat jij je haar voorstelt, ''

'' Oke. Sorry, ''

'' Je moet het alleen leren. Dat komt nog wel hoor, '' Barbara stopt voor een huis en loopt de trap op om op de deur te kloppen. Even later maakt een vrouw met zwarte haren open. Ze glimlacht breed.

'' Barbara! Long time no see, darling! Come in, come in, het is vast hartstikke koud buiten. ''

'' Nee hoor het is al bijna zomer. '' zeg ik verveeld, en betrap mezelf erop dat ik wel nog met een vreemde praat. Oops. Ik moet echt eens leren om m'n mond te houden.

Anne kijkt mij apart aan, voor een paar seconde maar, want haar blik wordt weer neutraal, ze glimlacht zelfs naar me. '' Aha. Jij moet dan Hazel zijn. It's a pleasure to meet you. Ik heb al veel van je gehoord van Barbara, ''

'' Dat zullen dan vast niet veel goede dingen zijn, '' mompel ik en loop snel naar binnen.

De kamer is kleurig en op de tafel staan allemaal lekkere dingen, zoals cupcakes en mini quiche's. Op de bank is een man druk aan het praten met een andere man, en aan de andere kant leest een meisje verveeld in een of ander glossy blad. Vast weer zo'n modetut. Ze heeft wel cool haar. Een beetje metallic grijs met blauwe en violet accenten.

'' Hazel! Ga maar naast Gemma zitten, dan kunnen jullie kennismaken, '' zegt Anne terwijl ze druk in gesprek gaat met Barbara.

Ik geef haar een nepglimlach en ga tegen me zin naast het meisje - blijkbaar dus Gemma - zitten.

'' Hoi, '' zeg ik tegen Gemma, die mij nog niet eens aankijkt. Ik verzamel weer mijn moed en probeer tegen haar te praten.

'' Ik ben Hazel trouwens. Jij bent Gemma, toch? Je hebt een grappige naam. Ik ken zelf niet veel mensen met de naam Gemma... '' Gemma reageert nog steeds niet en ik begin pissig te worden. Als er één ding is wat ik haat aan mensen, is dat ze soms zo selfish en highclass kunnen zijn.

'' Hallo?! '' zeg ik iets harder, en geef haar een kleine duw. Gemma kijkt me boos aan, en haalt iets uit haar oor. Een oordopje, of course. Hoe stom kan ik zijn om daar niet eerder aan gedacht te hebben?

'' Wat is je probleem? ''

'' Niks, ik praatte tegen je maar je reageerde niet. Dus ik duwde je. Dat is alles. ''

'' Oh, '' zegt Gemma en kijkt alweer wat vriendelijker. '' Sorry. ''

'' Geeft niet. In iedergeval, ik ben Hazel. '' ik leg mijn hand voor.

'' Gemma. '' ze lacht en schudt hand. Ik kijk naar haar gezicht. Ze heeft heel licht groene ogen en als ze lacht, heeft ze kuiltjes in haar wangen. Ze is best mooi, moet ik jaloers toegeven. En hoe raar dit ook klinkt, ze komt me ergens bekend voor... Alleen weet ik niet van waar, want ik weet honderd procent zeker dat ik dit meisje nog nooit eerder heb gezien.

'' Um, Gemma? Kun jij me misschien vertellen waarom ik hier ben? No offence, maar opeens was dit heel belangrijk voor Barbara. ''

'' Ja, ik weet het ook niet. Ik had vandaag afgesproken met een paar vriendinnnen, maar dat moest ik cancelen. Mam zegt dat het een verrassing is, dus ik ben benieuwd. ''

'' Aha, '' zeg ik en kijk wat Gemma leest. Het is een column van een of ander rijk kind dat niets anders te doen heeft dan geld verspillen en feesten. Gemma lijkt me helemaal niet zo'n type meisje.

'' Oordeel een meisje niet op welk blad ze leest, '' het is net alsof Gemma mijn gedachten kan lezen. Ze glimlacht en haalt onder het tijdschrift haar telefoon vandaan. Ik kijk op het scherm en zie de cover van een Nirvana liedje. No. fucking. way.

'' It's a cover up. Don't say anyone, '' ze knipoogt naar me.

'' Welk liedje luister je van hen? '' vraag ik, wat meer geïnteresseerd. Nu lijkt ze veel anders, dan dat ik eerst dacht. Misschien kan ik toch beter Barbara's advies opvolgen.

'' Smells like teen spirit, '' zegt ze direct. '' Het is mijn favoriet. ''

'' Serieus? Hou je ook daarvan? '' ik kijk haar verrast aan. We beginnen meteen een gesprek over Nirvana en onze favoriete liedjes.

Gemma lacht als ik mijn verhaal eindig en geeft me een high-five. '' Gurl, I've never met someone like you! ''

Lachend kijk ik haar aan. '' Weetje, toen ik jou voor het eerst zag, leek je echt superveel op iemand. Ik weet niet of je dit al eerder hebt gehoord, maar het is net alsof je de meisjesversie bent va- ''

'' Harry! '' Anne staat gillend op en loopt naar iemand toe. Een jongen met bruin, krullig haar geeft haar een stevige knuffel. Als versteend kijk ik naar de persoon die ik deze ochtend nog compleet belachelijk heb gemaakt.

You have got to be fucking kidding me.

~×~
( het is Harry, als je dat nog niet had uitgevonden :p )

Sorry als het een beetje saai is/was , maar het wordt beter, als je verder leest!

V O T E  // C O M M E N T

Het motiveert me om te updaten (:

xo.