Hoofdstuk 4

38 1 0
                                    

Hehe.. Oké, in 3e persoon schrijven is echt ontzettend lastig, omdat ik zo gewend ben om in 'ik' vorm te schrijven. Dus, dit hoofdstuk word 'ik' vorm en ik laat de lezers bepalen wat fijner lezen is.
Veel lees plezier!

☆☆☆☆

"Ik heb zo'n zin in thee." Zei Rose, die vrolijk voor me uit huppelde. Zonder dat ik het door had kropen mijn mondhoeken omhoog. Haar enthousiasme is gewoon zo aanstekelijk. Ze keerde naar me om, waarschijnlijk wachtend op een antwoord. Wat trouwens apart is aangezien het geen vraag is, maar ik besloot toch erop te antwoorden.

"Ik ook," zei ik zo opgewekt mogelijk, "ik hou van thee."

"Wat is je favoriete smaak?" Vroeg ze vervolgens.

"Mint, aardbei, citroen en mijn absolute favoriet is toch echt Earl grey." Somde ik snel op.

"Oh," en ze klonk ook oprecht geïnteresseerd, "ik hou ook van Earl Grey." Ze schonk me weer een glimlach en keerde haarzelf daarna weer volledig op het pad voor ons uit.

"Hier is het." Zei ze ineens en ze wees naar een klein cafeetje dat er ontzettend gezellig en warm uitzag. Houten banken en inspirerende quotes aan de muren.

Ik liet Rose een plekje uitkiezen en ze koos een knus hoekje achterin de zaak. De menukaartjes lagen al op de tafel en we doken er gelijk in met onze neuzen.

Nadat onze thee aankwam besefte ik dit moment pas. Ik zit hier met een klasgenoot buiten schooltijd. Betekend dit vriendschap? Of is het te vroeg om het zo te noemen? Het is wel een veelbetekend iets dus ik wil het niet naar iemand toe gooien alsof het niets is. Misschien denkt ze na deze middag wel dat ik ontzettend saai ben. Ik bedoel, zij heeft drie kwart van de tijd zitten praten en ik sta erbij en geef halfgebakken antwoorden. 

"Niet lekker?" Vroeg Rose en haar rechter wenkbrauw schoot omhoog. Ik zie nu pas dat ze een paar lichte sproetjes op haar neus heeft, wat ontzettend schattig is.

"Jawel hoor," antwoorde ik verbaasd, "hoezo?"

"Oh niets bijzonders," lachte ze ongemakkelijk, "je staarde een beetje in het niets." Zat ik te staren?

"Sorry, ik zit vaak in mijn eigen gedachtes." Verontschuldigde ik me.

"Gek, daar hoef je geen sorry voor te zeggen." ze duwde een blonde krul achter haar oor en ik glimlachte naar haar, opgelucht dat ze het niet erg vond. Ze leek het zelfs te begrijpen.
Rose nipte aan haar thee en het enige wat in mijn gedachte afspeelde was: o mijn god ze is zo cute!
Al probeerde mijn best te doen om die gedachte weg te vagen, het lukte niet. Het klinkt zo stom om te zeggen 'he, ik vind het heel schattig hoe je thee drinkt.' Nee, dat is een absolute no go. 

"Wat vind je van onze SLB'er?" vroeg Rose ineens. 

Ik haalde mijn schouders op, "hij leek me ontzettend aardig, maar op de eerste dag doet iedere leraar zijn beste beentje voor." Rose knikte instemmend.

"Dan wordt het dus afwachten." Grinnikte ze.

"Hoe was school, lieverd?" Vroeg mam enthousiast. Ik keek haar net volle mond aan en probeerde snel door te kauwen. Pap had vandaag macaroni gemaakt en heeft speciaal voor mij kaas en hamblokjes gehaald.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 26, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

☆ Roses And Cigarettes ☆Where stories live. Discover now