Δεν Σου Αξίζω

Κεφάλαιο 18

Ήμουν στο σπίτι και περίμενα τον Άρη... Μια ώρα είχε περάσει και ακόμα δεν είχε γυρίσει. Έχω κάτι νεύρα τώρα. Αλλά όχι...δεν θα του πω τίποτα... Θα τον αφήσω... Να δω πόσο ακόμα θα το συνεχίσει όλο αυτό. Άκουσα την πόρτα να χτυπάει. Ήρθε.
"Βρε καλώς τον"του λέω.
"Γεια σου μωρό μου" μου λέει και με φιλάει.
Πρέπει να είμαι άνετη... Μην καταλάβει ότι ξέρω ότι μου λέει ψέματα.
"Πού ήσουν τόση ώρα;" Τον ρωτάω.
"Με τον Νίκο" μου απαντάει.
Το συνεχίζει.
"Ναι αλλά άργησες...είπες ότι δεν θα αργούσες" παραπονιέμαι.
"Συγγνώμη αγάπη μου... έχεις δίκιο" μου λέει και με αγκαλιάζει.
Ότι έχω δίκιο το ξέρω το θέμα είναι που ήσουν μια ώρα Αρούλη. Πού θα πάει θα μάθω όμως.. δεν θα συνεχίσεις να μου λες εσύ ψέματα και να λες ότι με αγαπάς κιόλας.
Αμα ξεκίνησε από τώρα τα ψέματα μετά τι θα γίνει;
"Να σου πω... Θα πάω να μείνω στην γιαγιά μου σήμερα... Δεν θέλει να μείνω σπίτι. Θέλει να είναι σίγουρη ότι είμαι καλά" του λέω.
"Αφού θα είμαι εγώ μαζί σου" μου λέει.
"Θες να πω στην γιαγιά μου ότι ένα αγόρι θα είναι στο σπίτι;" Τον ρωτάω.
"Ναι έχεις δίκιο θα της φανεί κάπως" μου απαντάει.
"Θα τα πούμε αύριο λοιπόν... Το μεσημέρι γιατί δεν θα έρθω σχολείο" του λέω.
"Νταξει μωρό μου... Να σε πάω από την γιαγιά σου;" Με ρωτάει.
"Όχι..εδώ κοντά είναι... Θα μου κάνει καλό να περπατήσω λίγο" του απανταω.
"Όπως θέλεις... Τα λέμε αύριο" μου λέει και αφού με φιλάει στο μέτωπο φεύγει.
"Θα τα πούμε αύριο" λέω φωναχτά ενώ ο Άρης είχε είδη φύγει. Φυσικά είπα ψέματα ότι θα πάω να μείνω στην γιαγιά μου...απλα δεν τον ήθελα εδώ. Μου είπε ψέματα... Θέλω να δω πόσο θα το συνεχίσει.

Το πρωί άργησα να ξυπνήσω. Αφού σηκώθηκα πήγα στην κουζίνα έφαγα και μετά κάθησα στον καναπέ να δω λίγο τηλεόραση αν και δεν είχε τίποτα. Ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου.
"Ελα Άρη"λέω όταν το σηκώνω.
"Πώς είσαι;" Με ρωτάει.
"Καλύτερα" του απαντάω
"Ωραία Χαίρομαι" μου λέει..
"Σχολείο είσαι;" Τον ρωτάω .
"Ναι... Έχουμε διάλειμμα και πήρα να δω πως είσαι"μου απαντάει..
"Άσε το κινητό τώρα μην σε πιάσουν... Τα λέμε μετά"του λέω και κλείνουμε το τηλέφωνο.
Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα. Ποιος να είναι τέτοια ώρα. Ανοίγω την πόρτα και Βλέπω την Άννα... Μα καλά... Δεν έχει σχολείο αυτή; Τι κάνει εδώ;

Μεριά Άρη

Πήγα και την συνάντησα ξανά σήμερα. Τώρα που είναι εδώ θέλω να την βλέπω πριν φύγει πάλι. Δεν πήγα στο σχολείο πήγα σε εκείνη.
"Έλενα" της λέω όταν την βλέπω.
"Άρη μου" μου λέει και με αγκαλιάζει..
"Δεν έπρεπε να έρθεις.. έπρεπε να πας στο σχολείο" μου λέει.
"Προτιμούσα να έρθω να σε δω παρά να πάω στο σχολείο" της λέω.
"Κάτι τέτοια λες"μου λέει και γελάμε.
"Περίμενε λίγο να πάρω ένα τηλέφωνο" της λέω.
Πήρα την Λιζα.. ήθελα να δω τι κάνει..
"Ελα Άρη"μου λέει όταν σηκώνει το τηλέφωνο.
"Πώς είσαι;" Την ρωτάω.
"Καλύτερα" μου απαντάει εκείνη.
"Ωραία Χαίρομαι" της λέω μόνο.
"Σχολείο είσαι;" Με ρωτάει μετά.
"Ναι... Έχουμε διάλειμμα και πήρα να δω πως είσαι"της λέω.
"Άσε το κινητό τώρα μην σε πιάσουν... Τα λέμε μετά"μου λέει και κλείνουμε το τηλέφωνο.
"Γιατί δεν της λες την αλήθεια;" Με ρωτάει η Έλενα.
"Δεν θέλω να ξέρει" της απανταω και εκείνη με αγκαλιάζει.

Μεριά Λίζας

" Άννα... Τι κάνεις εδώ; Δεν έχεις σχολείο;" Την ρωτάω.
"Όχι .. πήγαμε εκδρομή" μου απαντάει και μπαίνει μέσα.
"Ο Άρης;" Την ρωτάω.
"Δεν ήρθε σχολείο σήμερα... Νόμιζα ότι θα ήταν εδώ μαζί σου" μου απαντάει.
Δεν πήγε σχολείο... Και κατά τ αλλά είχε διάλειμμα και πήρε να δει τι κάνω. Δεν μας τα λέει καλά ο Αρούλης.
"Όχι... Πήγα στην γιαγιά μου για βράδυ οπότε εκείνος γύρισε στο σπίτι" της εξηγώ.
"Εεε δεν ξέρω... Δεν μιλήσατε;" Με ρωτάει.
"Όχι" της απανταω." Νταξει κάπου θα έχει πάει... Για πες εσύ... Πώς πήγε το ραντεβού εχθές;" Την ρωτάω για να αλλάξω θέμα.
Συνεχίζει να μου λέει ψέματα με τόση άνεση. Ποιός ο Άρης; Πού έλεγε ότι δεν θα με πληγώσει ποτέ.
"Λίζα με ακούς;" Με ρωτάει η Άννα.
"Όχι... συγγνώμη...τι έλεγες;" Την ρωτάω εγώ.
"Λέω ότι είμαι με τον Δημήτρη" μου λέει.
"Στο είπα εγώ" της λέω.
"Εσύ όμως κάτι έχεις.. θες να μου πεις;" Με ρωτάει.
"Άρης μου λέει ψέματα" της απανταω.
"Τι εννοείς;"με ρωτάει και εγώ της εξηγώ πως έχει η κατάσταση.
"Δεν είναι δυνατόν.. δεν μπορεί... Εκείνος λιώνει για εσένα" μου λέει.
"Έλιωνε θες να πεις... Γιατί έλεγε ότι δεν θα μου πει ποτέ ψέματα και δεν θα με πληγώσει και αυτό κάνει" της λέω.
"Δεν ξέρω τι να σου πω ρεε κοριτσάκι μου .. τα έχω χαμένα" μου λέει.
"Δεν ξέρω γιατί το κάνει"της λέω.
"Γιατί δεν του μιλάς;" Με ρωτάει.
"Όχι... Θέλω να δω για πόσο θα το συνεχίσει αυτό"

----------------------------------------------------------------------

Χευ

Τι κάνετε;

Ανέβηκε και αυτό το κεφάλαιο.

Ελπίζω να σας άρεσε.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋💋