Δεν Σου Αξίζω

Κεφάλαιο 3

Απίστευτο έτσι.. Πήγα σε νέο σχολείο και γνώρισα την ξαδέρφη της καλύτερης μου φίλης. Είναι πολύ καλή κοπέλα. Νομίζω πως θα κάνουμε καλή παρέα.  Ναι εγώ το λέω αυτό που νόμιζα ότι δεν θα κάνω φίλους. Νταξει δεν έχω συνηθίσει ακόμα και μόνο με την Άννα έχω μιλήσει από όλους τους συμμαθητές μου αλλά ελπίζω να πάνε όλα καλά.
Το μάθημα μόλις τελείωσε και εγώ έφυγα μαζί με την Άννα.
"Να σε ρωτήσω κάτι;" Την ρωτάω
"Ότι θες" μου απαντάει εκείνη.
"Ο Άρης" της λέω μόνο.
"Χαχα... Είναι το δύσκολο και πεισματάρικο αγόρι που έχω γνωρίσει... Δεν τον πλησιάζεις εύκολα τσακώνεται με όλους και δεν συμπαθεί σχεδόν κανέναν πέρα από τους φίλους του" μου απαντάει.
"Τόσο καλά" της λέω.
"Άλλο να το βλέπεις και άλλο να το ακούς" μου λέει εκείνη.
"Με κοιτάει με στραβό μάτι... Για αυτό σε ρωτησα" της εξηγώ.
"Δεν είναι κάτι προσωπικό με εσένα... Απλά δεν τα πάει καλά με κανέναν" μου εξηγεί εκείνη.
"Προς τα πού μένεις;" Με ρωτάει όταν βγαίνουμε από το σχολείο.
"Προς τα κάτω" της απανταω" εσύ;"
"Και εγώ... Πάμε" μου λέει και ξεκινάμε να πηγαίνουμε προς τα σπίτια μας.
Το σπίτι της Άννας είναι τουλάχιστον δέκα λεπτά με τα πόδια από το δικό μου σπίτι. Καλό αυτό. Αλλά αυτό που είδα τώρα δεν ξέρω αν είναι καλό. Λίγο πιο πάνω από το δικό μου σπίτι μένει ο Άρης. Νομίζετε ότι έχω όρεξη να βλέπω τα δυσάρεστα μούτρα του κάθε πρωί; Δεν το νομίζω. Όταν μπήκα στο σπίτι ο αδερφός μου ήταν είδη εκεί.
"Καλώς την" μου λέει." Πώς πήγε η πρώτη σου μέρα στο σχολείο;" Με ρωτάει μετά.
"Καλά" του απαντάω.
"Ελα δεν είναι τόσο άσχημα... Εμένα η σχολή μου είναι μια χαρά...και έκανα και φίλους" μου λέει
"Ναι και εγώ έκανα... Μια φίλη... Και δεν θα το πιστέψεις με τίποτα" του λέω.
"Τι;" Με ρωτάει.
"Είναι Ξαδέρφη της Κατερίνας" του απανταω.
" Της φίλης σου από την Θεσσαλονίκη;" Με ρωτάει έκπληκτος.
"Ναιι" του απανταω.
"Αυτό είναι καλό... Θα κάνετε καλή παρέα" μου λέει.
"Ναι..και εγώ έτσι πιστεύω" του λέω.
"Έχει μαγειρέψει η γιαγιά" μου λέει ο αδερφός μου αφού με βλέπει να πηγαίνω στην κουζίνα.
"Πού το ξέρεις;" Τον ρωτάω.
"Μίλησα με την μαμά... Θα αργήσει λέει" μου απαντάει.
"Εντάξει" του λέω.
Έβαλα να φάω... μάζεψα τα πιάτα που ήταν άπλυτα από το πρωί και μετά πήγα πάνω να διαβάσω. Όχι όλα τα μαθήματα φυσικά γιατί γιατί σε κάποια δεν ξέρω καν τι έχουμε.  Καθώς διάβαζα για τα αυριανα μου μαθήματα χτύπησε το κινητό μου.
"Παρακαλώ" λέω όταν το σηκώνω.
"Τι κάνεις;"
"Καλά είμαι εσύ;"
"Το προσπαθώ"
"Τι είπαμε ρεε Άγγελε"
"Νταξει ρεε μωρό μου δεν είναι εύκολο"
"Το ξέρω.. αλλά τι είπαμε"
"Αν έχουμε χρόνο για σαββατοκύριακα θα βρισκόμαστε... Αλλά εσύ...έχεις συνεχώς διάβασμα... Δεν θα έχεις ποτέ χρόνο"
"Μην παραπονιέσαι Άγγελε.. Υποσχέθηκα ότι θα έρθω και θα το κάνω .. αλλα όχι σύντομα"
"Γιατί όχι;"
"Γιατί πρέπει πρώτα να προσαρμοστώ εδώ...  Δεν είναι εύκολο αυτό"
"Λίζα... Μου λείπεις"
" Τρείς μέρες λείπω μόνο"
"Ναι όμως από εκεί που ήμασταν μαζί κάθε μέρα τώρα θα σε βλέπω μια φορά τον μήνα και αν"
"Αγάπη μου... Προσπάθησα να μείνω Θεσσαλονίκη έκανα τα πάντα... Δεν θα κατάφερα όμως... Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο"
"Καταλαβαίνω εντάξει..  απλά δεν έχω συνηθίσει ακόμα στην ιδέα ότι θα είσαι μακριά μου"
"Θα προσπαθήσω να έρθω κάποια στιγμή...στο υπόσχομαι"
"Και εγώ θα προσπαθήσω"
"Να σου πω... Σε αφήνω τώρα γιατί έχω διάβασμα"
"Και έτσι η Λίζα θα έρθει Θεσσαλονίκη"
"Σ αγαπάω"
"Και εγώ Σ αγαπάω" μου λέει και κλείνουμε το τηλέφωνο.
Ααχ...μου λείπει... Όλοι τους μου λείπουν. Αλλά περισσότερο εκείνος. Θα προσπαθήσω να πάω αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω και ας του λέω ότι θα πάω. Είναι αυτό που λέει.. το διάβασμα... Έχω βάλει έναν στόχο... Θέλω να περάσω και για να περάσω πρέπει να διαβάσω. Θα είναι δύσκολη χρονιά για εμένα και τον Άγγελο... Ίσως να μην τον βλέπω πολύ..αλλα επειδή θέλω να περάσω Θεσσαλονίκη του χρόνου θα είμαι εκεί... μαζί του. Αλλά για να είμαι μαζί του πρέπει να διαβάσω.. αυτό πρέπει να το καταλάβει.
Αφού διάβασα και ετοίμασα τα βιβλία μου για αύριο πήγα στο σαλόνι.
"Μαμά .. ήρθες;" Την ρωτάω.
"Ναι πριν λίγο" μου απαντάει.
"Ο Άλεξ;" Την ρωτάω.
"Έχει πάει πάνω... Θα βγει λέει" μου απαντάει.
"Όπα...νωρίς νωρίς" της λέω.
"Τι εννοείς;" Με ρωτάει.
"Εννοώ ότι έκανε παρέες" της απαντάω.
"Και εσύ έκανες από ότι έμαθα" μου λέει.
"Στα είπε εε;" Την ρωτάω.
"Ναι... Είδες που αγχωνοσουν... Έκανες και μια φίλη.. και είναι Ξαδέρφη της καλύτερης σου φίλης" μου λέει.
"Λοιπόν εγώ έφυγα" πεις ο Άλεξ.
"Ναι προσέχεις" του λέει η μαμά.
"Θα προσέχω μαμά" της λέει και της δίνει ένα φιλί στο μάγουλο.
"Και μην αργήσεις" του λέω εγώ.
"Νταξει μικρή" μου λέει και αφού δίνει και σε εμένα ένα φιλί φεύγει και κλείνει την πόρτα πίσω του.
"Πάω και εγώ πάνω...να διαβάσω κανένα βιβλία να περάσει η ώρα..και μετά θα κοιμηθώ" της λέω και πάω στο δωμάτιο μου.
Πήρα ένα βιβλίο από την βιβλιοθήκη διάβασα κάνα δίωρο μπορεί και παραπάνω και μετά έπεσα για ύπνο.. έχω ένα θέμα με το πρωινό ξύπνημα οπότε κοιμάμαι νωρίς.

----------------------------------------------------------------------

Χευ

Να και αυτό το κεφάλαιο..

Ελπίζω να σας αρέσει..

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋💋💋