The Perfect Revenge (To Be Revised!)

Chapter 1 : The New Girl

He smirked. An evil smirk.

Tiningnan niya ako na parang hayop. Siya, nasa itaas, at ako ang nasa ibaba.

Nangingilid na ang mga luha ko.

Nanginginig ang buong katawan ko.

Hindi ako makapagsalita.

Hindi ko inakalang gagawin niya sa akin yun. Akala ko totoo lahat, walang halong pagpapanggap. Akala ko siya na yung makakasama ko habangbuhay, yung prinsipe ko sa isang "perfect fairy tale". Ang matamis niytang ngiti , ang magaganda niyang mga mata na punung-puno ng pagmamahal. Pero , isang pagpapanggap lang pala ang lahat.. Isang panloloko.

At ngayon, harap-harapan niyang binabato sa akin ang mga masasakit na salita.

'Hindi kita minahal'

'Hindi naman ikaw ang tipo ko'

'Ginamit lang kita' . He grinned.

Doon na ako trinyador ng mga luha ko. Nag-unahan sila sa pagbagsak. Para akong inalisan ng karapatang huminga. Daig pa ang kamatayan.

That very second, I was alive .. but dead at the same time.

Sinubukan kong ngumiti. Isang mapait na ngiti.

"Drake ,,, D--Drake, ano ba yang sinasabi mo h-ha ?"

Nakangisi pa rin siya at umiling-iling.

"Tsk tsk. Kawawang Arianna, wala ka talagang alam sa mga nangyayari. I just used you. Tingnan mo nga yang sarili mo. Hiniding-hindi ka papasa sakin. Don't you understand that? " ngumiti siya.

Masakit. Masakit ang mga sinabi niya. Para akong sinampal ng katotohanan.

Hindi niya mamahalin ang isang katulad ko . Nerd. Pangit. Baduy.

Unti-unti siyang lumakad papalayo..

Wait.. Teka .. Hindii .. Nagsisinungaling lang siya. Hindi yun totoo diba?

Humakbang ako ng isa. Bago pa siya tuluyang makalayo, nagsalita ako.

"B-bakit Drake? Bakit ?" Hindi ko na napigilan ang paghikbi.

Masyado ng masakit.

Humitno siya sa paglalakad. Para siyang nabigla sa tanong ko.

Please..Please.. Bawiin mo ang sinabi mo Drake. Mahal kita.

Unti-unti siyang humarap sa akin at naglakad papalapit. I was breathless. Nakakunot ang noo niya, mukhang galit , inis, pero  siya pa rin si Drake, yung taong minahal ko at minahal ako. At yung mga mata niya.. There was something in his eyes.

Hindi ko na namalayang kaharap ko na siya. Nakatingala ako at nakatitig sa mga mata niyang kumakausap sa akin. Iniangat niya ang kanyang kanang kamay. He held my chin.

Drake.. pleaseee. pleaseee . Come back to me.

But then, he smirked and he let go of my chin.

And his last words struck me between the eyes.

"I'm a gangster , babe. It's what I do best"

And with that, he left me. He just .. left me ..

I was frozen in place.

------

I opened my eyes.

Dun ko lang napansin na may tumulong luha.

 I was crying while I'm asleep.

It was the same nightmare again. Ever since ng araw na yun, hindi na ako tinantanan ng paulit-ulit na panaginip. Paulit-ulit rin na sakit ang bumabalik sa akin. Paulit-ulit na paalala ng katangahan.

Lagi akong ganito, nahuhuli ang sarili na tinatraydor ng mga luha. It felt like torture. Much much worse. Hindi ako makakain ng maayos, hindi makatulog ng mahimbing. Ni kausapin ang sarili kong pamilya hindi ko na magawa.

I was heartbroken.

No.. I was dead.

But now, I need to come back. Actually, I HAVE come back. Kahit palagi akong dinadalaw ng mga panaginip at hindi ko pa rin mapigilan ang sarili sa pag-iyak, it doesn't matter anymore. Kasi alam ko, eventually, mawawala rin lahat yan. Mabubura rin lahat ng sakit. I smirked. An evil one. One day, it will all go away. Agad kong pinunasan ang mga luhang bumahid sa pisngi ko.

Crap these tears.

Crap those hellish nightmares.

Crap that Drake Chandler.

"Good morning everyone! Please be ready as we prepare for landing. Thank you."

Ngumiti ako ng malaki. This is it. This is the day where I start what I've always wanted. I'll make him regret what he did. I'll crush his dreams, little by little. After all, it's what I do best.

Oh, and did I mention it to you?

I'm Arianna Chloe Xaviers. And I am a gangster.

------

A/N: Nyaaaaah ! :'> Nakakaiyak. Nakaisip na rin ako ng story na itutuloy ko talaga ! =D Haha. Btw, sana nagustuhan niyooo ;) Pleeeeeaaassssseeeee with puppy eyes, support poooo ! Thanks very much ! :)