Ronscall One Shots

2 Drunk

"HÉ! RONALD!" schreeuwt een bekende stem. Ik draai me om van het groepje mensen waar ik bij sta en loop naar de kleinere jongen toe. Er staat een vrolijke glimlach op zijn gezicht. Ik spreid mijn armen en trek hem in een omhelzing. Ik sluit mijn armen om hem heen en ik voel de stof van zijn roze trui. "Ronald, je plet mij" zegt hij in mijn sweater. Ik laat hem los. "Sorry Pascall" ik leg een hand op zijn smalle schouder. "En Pascall is ook eindelijk aangekomen bij het feestje" Enzo Knol gaat naast Pascall staan en richt zijn vlogcamera op zijn gezicht. "Leuk dat je er ook bent man" zegt hij in de camera tegen Pascall. Ik ga anders staan, buk even en lach in de lens om er ook even bij te zijn. "Ja, sorry dat het wat langer duurde.." zegt Pascall terug. "Maakt niet uit" zegt Enzo. Hij klopt even op Pascalls schouder, wie net een pluk wit geverfd haar uit zijn gezicht veegt. Hij heeft zo te zien voor een keertje zijn haar gedaan en geen pet op. "Kom mee, er is eten" zeg ik en ik pak zijn smalle pols vast. Voordat Pascall kan antwoorden trek ik hem mee door het huis naar een tafel vol met eten. "Lekker" zegt Pascall als ik hem los laat. "Hey Pascall!" Link draait zich om en kijkt ons aan met volle mond. Joost, wie achter hem staat, kijkt ons even aan en richt zich dan op het eten. "Leuk feestje?" vraagt Link. Pascall knikt. Hij pakt een cakeje, ik kan niet heel goed zien wat het is in het slechte licht maar er zit slagroom op dus ik ga er van uit dat het een cakeje is. Hij neemt een hap en er komt slagroom op zijn neus. Meteen verschijnt er zonder dat ik er iets kan doen een grote glimlach op mijn gezicht. "Wat is er?" vraagt Pascall. "Er zit slagroom op je neus" antwoord ik. Hij haalt zijn schouder op en veegt met zijn mouw over zijn neus heen. Voor hij nog een hap neemt kijkt hij mij eventjes aan met een twinkeling in zijn blauwgrijze ogen. In dit licht lijken ze net groen. Er wordt een camera in mijn gezicht gedouwd en ik schrik me kapot. "Hey Ronald, hoe gaat het?" vraagt Enzo. "Goed" zeg ik terug. "Wat ben je aan het doen?" vraagt hij. "Niet zo veel" Kan hij niet weg gaan met zijn vlogcamera? "Pascall, kan je even mee komen?" vraagt Enzo. "Oké, sure" zegt Pascall en hij volgt Enzo.

Ik blijf achter met Link en Joost. Ik luister een beetje naar hun gesprek en let niet meer zo op Pascall. Soms geef ik een beetje antwoord ergens op maar ik heb geen idee of ze door hebben dat ik er bij sta. Er staat wat muziek op maar niet heel hard. Ik heb geen idee wie Enzo verder allemaal heeft uitgenodigd op het feestje, heel veel boeit het mij ook niet. Ik kijk rond door de kamer. Ik kan niet echt iemand herkennen, het licht is nog steeds vreselijk. Waar blijft Pascall eigenlijk? Ik loop de richting uit waar hij met Enzo op liep. Ik zie ze staan in de keuken. Ik versnel mijn pas en ga naar Pascall toe. "Heey Ronald!" roept hij als hij mij ziet. Ik glimlach. Hij neemt een slok van het biertje in zijn hand. "Hier, ook een biertje!" zegt Enzo. Hij heeft gelukkig zijn camera weer in zijn broekzak gedaan. Ik neem het flesje aan maar doe er nog niks mee. Pascall kijkt een seconde twijfelend naar Enzo en loopt dan mijn kant op. Hij lacht naar mij. Hij heeft een mooie lach. "Even ergens anders heen gaan?" vraag ik. "Oké, ga je mee Enzo?" zegt Pascall. Enzo knikt. Ik ren vooruit, alleen ik stop al snel omdat ik geen idee heb waar we heen moeten. Ik kijk ongemakkelijk om en zie Enzo achter me staan, Pascall loopt met hangende armen en een zielige uitdrukking op zijn gezicht op mij af. "Waarom nou altijd rennen?" zegt hij. Zo doet hij altijd en elke keer laadt hij mij lachen. Want geef toe, hij ziet er dan toch cute uit? Eigenlijk is hij altijd wel cute.. "Waah!" Ik schrik op uit mijn gedachtes en zie Pascall voor mij staan, hij heeft mij een soort van vast en probeert mij door elkaar te schudden. Alleen lukt dat hem niet goed, ik ben twee keer zo groot als hem. "Ah, je leeft nog" zegt Pascall met een glimlach. "Waarom zou ik dood gaan?" ik kijk naar beneden, naar Pascall wie mijn armen nog steeds vasthoud. "Geen idee, maar ik wil het niet" zegt Pascall lief. "Willen jullie misschien wat te drinken?" verbreekt Enzo ons 'momentje'. "O ja, jij was hier ook nog" zeg ik onhandig. Pascall laat mijn armen los. "Kom mee jongens!" zegt Enzo, en hij loopt naar een andere tafel. Er staan allemaal drankjes. Fris, bier en nog veel meer. Ik zet het biertje dat ik van Enzo kreeg op de tafel. Opeens bukt Pascall zich naar de vloer en ik kijk naar hem. Hij komt weer overeind met een lintje, waarschijnlijk van een cadeau of zo. "Waarom heb je dat opgepakt?" vraag ik hem. Hij haalt droogjes zijn schouders op en tuit zijn lippen een beetje, alsof hij iemand een kus gaat geven. Hij legt het lintje op zijn bovenlip en tuit zijn lippen helemaal, waardoor het lintje tussen zijn neus en lippen wordt geklemd. "Ik heb een snor" zegt hij half verstaanbaar met zijn lippen nog steeds idioot. Ik begin spontaan te lachen. "Idioot" zeg ik lachend, ik kijk naar Pascall wie grijnst waardoor het lintje weer op de grond valt. Ik lach nog harder en hij begint ook te lachen. Hij valt tegen mij aan in zijn lachbui, hij lacht in mijn schouder. Ik doe zonder er bij na te denken automatisch een arm op hem heen.
Als we uitgelachen zijn kijk ik op en zie dat het halve feestje naar ons kijkt. "RONSCALL" schreeuwt Link door de kamer, hij lijkt een beetje aangeschoten te zijn. "Daarom heeft Pascall geen vriendin!" roept Jeremy. Hij, Link, Harm en nog wat andere mensen beginnen te lachen. Joost houdt zich stil. Ik word rood, valt niet op want ik was al rood van het lachen, maar Pascall is nog veel roder. Hij kijkt een beetje gebroken en beschaamd naar beneden. Eigenlijk wil ik hem omhelzen en hij tegen mij aandrukken, hem vertellen dat hij niet verdrietig moet zijn. Maar dat zou de situatie alleen maar erger maken. Ik doe mijn mond open om wat te zeggen, maar ik krijg er geen geluid uit.  Als ik de indruk heb dat niemand meer onze kant op kijkt leg ik een hand op zijn smalle schouder. Hij kijkt geschrokken omhoog naar mij, ik glimlach bemoedigend naar hem. Hij trekt een soort halve glimlach, half triest gezicht, ik denk tenminste dat dat de bedoeling is. Zijn gezicht zit in een rare plooi en ik lach. "Wat is er?" vraagt hij. "Je gezicht" antwoord ik. "Wat is er mis met mijn gezicht?" vraagt hij. "Niks" zeg ik met een lach. "Jouw gezicht ziet er ook niet het allerbest uit" zegt hij verontwaardigd, maar al snel staat er weer een mooie lach op zijn gezicht. Gelukkig kan hij nog lachen. "Ik hou ook van jou hoor Pascall" Wacht, ik zei het hardop! Ik bloos. Gelukkig neemt Pascall het niet serieus en port mij zacht in mijn zij. Hij werpt een blik op de tafel waar we in de eerste instantie naar toe liepen. Hij pakt een drankje wat er uit ziet alsof er veel alcohol in zit. Fuck, dit kan alleen maar fout gaan..

~★~

"Heey Ronnie" Pascall leunt brutaal tegen mij aan en slaat een dunne arm om mij heen. "Pascall, laat mij los" zeg ik hopeloos. Link komt iets uit evenwicht aanlopen en leunt tegen Pascall aan, wie voorover leunt onder het gewicht. "Link, ga van mij ahaf!" zegt Pascall luid. Link laat hem los en slaat random zijn armen van achter om mij heen. "MIJN RONNIE!" schreeuwt Pascall als een klein kind. Hij trekt Links arm. Ik trek Links armen van mij af en duw Pascall voorzichtig weg. "IK HOOR DE MUZIEK RONALD!" schreeuwt Pascall. Link is verdwenen. Pascall danst heel idioot, heel veel mensen kijken naar hem. Aan de ene kant wil ik hem weg trekken, maar het is ook wel grappig. "IK DANS OOK MEE" schreeuwt Link, wie uit het niets komt. Zijn haar zit mega warrig. Link maakt een heel idiote beweging. Uit het niets komt een dronken Harm tevoorschijn. "DANCE BATTLE! Pjoes tegen ritart!" Pascall en Link kijken elkaar uitdagend aan. Jeremy, redelijk nuchter komt er ook bij staan. Hij maakt een opmerking die ik niet kan horen door schreeuwende mensen. Jezus, dit feestje is helemaal uit de hand gelopen. Link en Pascall kunnen allebei niet dansen. Ik zie Pascall zijn roze trui pakken en hem hij beweegt zijn arm omhoog om het uit te trekken. Je ziet een deel van zijn dunne buik. Ik pak zijn arm vast en trek hem weg bij de menigte. "Ronald, moet dat nou?" ik geef geen antwoord en doe de deur van de gang open, er staan geen lampen aan en het is half duister. Ik laat Pascall zijn pols los en doe de deur dicht. Ik ga tegenover Pascall staan en kijk hem aan. Zijn ogen zijn groot en onschuldig. "Pascall, we gaan naar huis!" zeg ik tegen hem. Hij kijkt verdrietig, ik omhels hem onverwacht. "Waarom Ronnie, het was net zo leuk!" zegt hij. Ik voel dat ik een beetje bloos. "Pascall, je bent mega dronken" Ik laat hem los en houd hem vast bij zijn schouders, ik buk een beetje. Hij kijkt omhoog naar mij met een ondeugende glans in zijn ogen. Wat is hij nou weer van plan? Hij gaat staan op zijn tenen en plant zijn zachte lippen op die van mij. Ik schrik en duw Pascall dichter tegen mij aan in een soort reflex. Al snel gaat het over in een zoen. Ik weet dat ik dit niet moet doen, maar ik wil niet stoppen. Ik besef me hoe lang ik er op heb gewacht. Pascall beweegt zachtjes heen en weer. Ik onderbreek de zoen omdat ik lucht nodig heb. Pascall kijkt mij schuldbewust aan, maar ik til hem op en hij slaat zijn benen en armen om hij heen. Gelukkig is hij helemaal niet zwaar. Ik doe mijn lippen weer op die van hem en het wordt weer een zoen. Alles om mij heen lijkt te verdwijnen, alleen Pascall en ik. Ik hoor het gepraat van het uit de hand gelopen feestje nauwelijks meer. Als Pascall niet hartstikke dronken was en in de kamer ernaast niet allemaal mensen waren, was dit perfect geweest.

"Ronald..? Pascall..?" Ik laat Pascall voorzichtig los en hij mij, hij glijd langs mijn lichaam naar beneden. Ik kijk naar de deur en daar staat niemand minder dan de grootste Nederlandstalige youtuber, Enzo Knol met vlogcamera en al. Gelukkig staat dat ding op zijn eigen gezicht gericht en niet op ons. Ik voel voorzichtig aan mijn tintelende lippen. Ik voel een elleboog tegen mij aan en zie dat Pascall wegloopt bij mij. Loopt naar de kapstok en doet zijn jas aan. hij loopt vlug naar de deur toe, ik ren hem achterna. Enzo staat nog steeds verstijfd stil. "Pascall, WACHT!" schreeuw ik. Hij rent voor mij uit, ik ga hem snel achterna zonder de deur dicht te doen. Hij stopt al snel omdat hij geen conditie heeft. Ik sla een arm om de hijgende jongen heen. Hij draait zich geschrokken om en begint te huilen. Hij pakt mijn sweater vast en verbergt zijn gezicht er in. De stof wordt nat maar het maak mij niks uit. Ik sla mijn armen om hem heen en beweeg zachtjes van links naar rechts. "Rustig Pascall, het is goed" zeg ik zo rustig mogelijk. Gelukkig is hier niemand. Pascall haalt zijn gezicht uit mijn kleren en kijkt omhoog, naar mijn gezicht. "Ik ben een fucking mongool" zegt hij. "Nee, alleen fucking dronken" zeg ik. "IK HEB JE GEZOEND!" schreeuwt Pascall boos. "Nee, het is goed" zeg ik om hem rustig te maken. "We praten verder als je nuchter bent" Pascall draait zijn hoofd opzij, hij is echt net een klein kind. Maar eerlijk gezegd is dat ook best schattig. "We pakken een trein naar mijn huis en jij slaapt bij mij" zeg ik rustig, mijn ouders hebben maar pech dat Pascall blijft slapen. "Ik ga alleen naar huis" zegt Pascall boos, hij draait zich weg bij mij en wilt gaan rennen. Ik pak hem op tijd vast bij zijn smalle pols. "Nee!" zeg ik, ik trek hem mee. "Oké dan Ronnie.." zegt Pascall zielig. Ik bloos een beetje, en we lopen samen naar het station.

Jullie weten niet hoe lang ik het idee voor deze one shot in mijn hoofd had, ik had alleen geen plek om het uit te werken. Het heeft trouwens ook niks te maken met het feestje van Dee. Ik hoop dat jullie het leuk vonden, volg dit account zeker even, Stephanie (xYouTubePhanGirlx) ook even, zij schrijft ook in dit boek en heeft zelf ook geweldige boeken. En mij natuurlijk op mijn normale account, MeisjeZoektLeven. 

XXX Célina