Ronscall One Shots

1 Broken

Pascall en Ronald wonen samen, en Pascall heeft zijn arm gebroken. (Oh en ze hebben al verkering samen :D)

Pov Ronald
Ik kijk hoe Pascall met veel moeite de trap afstrompelt. Wat een zielig joch is het toch. "Pascall je hebt een gebroken arm, niet een gebroken been." zeg ik met een lach. Pascall lacht ook en hij stapt van de laatste traptrede af. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. "Goedemorgen zonnetje." Pascall gromt zogenaamd boos naar me. "Oh is er soms een storm op komst?" vraag ik met een gemene lach op mijn gezicht. Pascall duwt mij van zich af en loopt naar de keuken. Daar opent hij de kast met de kommetjes. Hij probeert er een te pakken maar kan er niet bij. Ik loop ernaartoe en aai over zijn hoofd heen, daarna pak ik een kommetje voor hem. Hij glimlacht naar me en zet het op het aanrecht. Ik pak zelf ook een kom en Pascall pakt de yogurt uit de koelkast. Pascall schenkt de yogurt voor ons in en ik doe er wat Brinta bij. Ik pak nog twee lepels en neem de kommetjes dan mee naar het tafeltje voor de televisie. Pascall pakt één van de twee kommetje en hij gaat op de bank zitten. Ik volg zijn voorbeeld en zet dan de televisie aan. Ik klik op een opname van South Park en begin dan net als Pascall met eten.

Die avond ben ik druk bezig met iets lekkers te eten te maken voor Joost, Link, Pascall en mij. Waarom komen ze nou precies deze avond bij ons eten? De hele dag was ik gewoon samen met Pascall, maar nee, Joost en Link moeten het weer persé komen verpesten. Ik zet de overschaal in de oven en zet een timer. Oké dat is klaar, nu vlug omkleden. Ik loop naar boven en loop de slaapkamer van Pascall en mij in. Door wat ik daar aantref begin ik te lachen. "Nee!! Kijk niet naar me!!" schreeuwt Pascall beschaamd naar me. Ik grinnik eventjes na en help Pascall dan met zijn shirt uittrekken. "Hoe heb je het voor elkaar gekregen om je shirt in de knoop te krijgen? Om jezelf heen!!" vraag ik hem wanneer zijn shirt uit is. "Door die kut arm!! Hoe anders?" schreeuwt Pascall gestrest naar me, terwijl hij een blouse uit de kast pakt. "Pascall rustig, het maakt niet uit."(tot hier stond in mijn wiskunde schrift) zeg ik met een kleine glimlach. En ik doe mijn armen om hem heen. Hij zucht en laat zijn armen zakken. "Ik haat het gewoon zo erg." mompelt hij. Ik wrijf even over zijn blote buik heen en geef hem een kus op zijn haren. Dan laat ik hem los en pak ik zelf ook wat nette, nou net genoeg, kleding uit de kast. "Moet ik je helpen met je blouse?" vraag ik aan Pascall. Hij knikt met een blos op zijn wangen en pakt een zwarte blouse uit de kast. "Nee niet die!!" zeg ik snel. Hij kijkt me raar aan. "Waarom niet deze? Het is maar een blouse." ik zucht en pak hem uit zijn handen, dan leg ik hem weer netjes terug. "Kijk, deze is perfect." ik hou hem een lichtroze blouse met kwart mouwen voor. Pascall kreunt en trekt de blouse uit mijn handen. "Prima." zegt hij. Ik pak een zwarte skinny broek voor hem en gooi die op het bed. "Ga jij je maar eerst wassen, of moet ik je soms helpen?" zeg ik. Pascall steekt zijn tong naar me uit en ik doe hem na. Daarna verdwijnt hij uit de kamer. Ik glimlach even in mezelf en trek zelf ook mijn broek en shirt uit. Pascall komt de kamer na een tijdje weer binnen en grijnst naar me wanneer hij me ziet zitten op het bed. "Wat?" vraag ik. "Niks, je bent gewoon knap." ik rol mijn ogen en geef hem een kus. "Even wachten, dan help ik je zo met je blouse." en ik loop naar de badkamer om me te wassen. Nadat ik klaar ben loop ik terug, Pascall ligt op zijn rug op het bed en kijkt een beetje naar het plafond. Ik trek mijn broek aan en ga dan naast hem zitten. "Hallo pretty." zeg ik met een grimlach. Pascall schrikt en kijkt me aan, dan begint hij te blozen. Ik grinnik en geef hem een kus. Dan trek ik hem overeind. Ik pak zijn blouse en hou het naast zijn gebroken arm. Ik haal de blouse erover heen en met moeite lukt het ook echt. Dan doet Pascall hem zelf aan de andere kant aan. Ik ga op het bed zitten en Pascall komt voor me staan zodat ik zijn knoopjes dicht kan doen. "Je gulp staat nog open idioot." lach ik wanneer ik klaar ben met de knoopjes. "Doe hem dan dicht." zegt Pascall terug. Ik zucht en doe zijn gulprits dicht. Dan sta ik zelf op en doe zelf mijn blouse ook aan. "Klaar!!" zeg ik met een grijns. "Ja maar help mijn arm." zegt Pascall met een sad face. Ik zucht en doe die band die hij nodig heeft voor zijn arm om zijn nek heen. Hij doet hem zelf om zijn arm heen en glimlacht dan naar me. "Kus?" vraagt hij zacht, met een lieve twinkeling in zijn ogen. Ik buk zodat ik hem een kus kan geven maar Pascall houdt me tegen van weer recht gaan staan. "Wat moet je?" vraag ik. "Jou." zegt hij met een gemene grijns. Ik zucht. "Mooi niet, mijn eten staat beneden in de oven, daarover gesproken, kom, we gaan naar beneden." Pascall doet alsof hij nep huilt en ik geef hem een kus. "Mond dicht en meekomen." zeg ik en ik loop naar beneden met Pascall op mijn hielen.

Na een uur ofzo hoor ik de bel gaan en Pascall rent ernaartoe. "UITKIJKEN ANDERS BREEK JE JE ANDERE ARM!!" schreeuw ik achter hem aan, en ik loop ook naar de deur met de sleutel. Pascall probeert de deur te openen. "Nouwww." zegt hij wanneer hij de deur niet open krijgt. Ik lach en haal de deur van het slot. Dan doen we samen de deur open. "Hallo tortelduifjes." is het eerste wat Link zegt. Ik rol mijn ogen. "Moet jij zeggen hè?" vraag ik aan hem. Hij grijnst trots en dan stappen de twee naar binnen. "Het eten is al klaar, ga maar zitten aan tafel." zeg ik. De jongens knikken, doen hun jas uit en gaan aan tafel zitten. Ze zitten naast elkaar, niet anders verwacht. Ik doe de deur weer dicht en loop zelf ook de woonkamer in. Ik pak de overschotel uit de oven en zet hem op een pannenlap op de tafel. "Ruikt lekker Ronald." zegt Pascall. Ik rol mijn ogen. Mijn eten is altijd lekker, wat gaat hij nou lief doen tegen me? Ik ga zelf ook aan tafel zitten en schep voor ons allemaal op. "Het is waarschijnlijk nog heet, dus pas een beetje op." ik schep voor ons allemaal ook nog wat doperwtjes op. Link begint meteen aan de doperwtjes, en laat er een paar op de grond vallen. Ik zucht, wat een idioot is het. Pascall neemt wat van de overschotel (laten we ons voorstellen dat het aardappel met gehakt is, oh en boontjes, en ja dit is lekker want ik heb het laatst zelf nog gegeten!!) Eigenlijk weet ik niet waarom er nog doperwtjes bij zijn, maar die moesten gewoon op, dus dat is de reden. Ik lach om Link en we beginnen met z'n allen te eten. We beginnen te praten en na een tijdje probeert Pascall doperwtjes te eten. Maar hij krijgt ze niet op z'n lepel. "Meen je dit?" vraagt hij aan de doperwtjes. Ik grinnik even in mezelf en pak dan zijn hand beet om hem te helpen. Hij kijkt me even aan. "Ik help je!! Kom op." zeg ik met een glimlach. Pascall zucht en laat me helpen. Daarna voer ik hem de doperwtjes en Joost en Link moeten lachen. "Hoe oud zijn jullie? Negen?" vragen ze. Ik knik. "Jwa Papa's." zegt Pascall met een kinderachtig stemmetje, weer moeten we met z'n allen lachen. Daarna help ik Pascall verder met zijn doperwtjes eten. 

Wanneer die avond Joost en Link weg zijn en ik de tafel heb afgeruimd loop ik naar boven om Pascall al op zijn kussens te zien liggen in bed. Waarom vraag je je af? Nou, hij moet goed liggen in verband met zijn arm, anders kan hij uit de kom komen of een ontsteking erin krijgen, en dat willen we niet. Dus daarom ligt hij op drie kussens, in een soort fort. Hij is schattiger dan ooit. "Hey." zegt hij moe wanneer hij mij ziet, en hij onderdrukt een gaap. Ik grinnik. "Hallo pretty." zeg ik, en ik trek zelf al mijn kleding uit tot mijn boxer en ga dan naast hem liggen. "Ik irriteer me aan die kussens, ik wil bij jou liggen." zegt Pascall dan. Ik aai hem even over zijn hoofd. "Het is beter voor je zo." zeg ik. En ik maak een krul van zijn haren om mijn vingers heen. Hij heeft best lange haren voor een jongen, maar het staat hem goed. "Maar het ligt gewoon niet lekker." mompelt hij verdrietig. Ik ga iets dichter op hem liggen en neem hem voorzichtig in mijn armen. "Zo blij?" vraag ik. "Ja..." mompelt Pascall. Ik glimlach en geef hem een kus op zijn hoofd. "Slaaplekker onhandig joch." fluister ik. Pascall gromt even en ik moet lachen. "Ik hou nog wel van je." fluistert hij dan. "Ik hou ook van jou Pascall." 

-----------------------------------------------

YEAAAHH HIJ IS AF!!!!!!

Xx Stephie