Just one more day ~onhold~

Logan

~Elle est Lola.... Oui, mijn Frans is zeer slecht! (Vertaling voor de geen Frans kunnende mensen): Zij is Lola~

Mijn Lijst van dingen die ik, Logan, haat:

1. De stelling van Pytacho-nog wattes. Eigenlijk heb ik gewoon een hekel aan wiskunde.

2. Eieren. Ja, ze zijn zeer frustrerend. Waarom heb je blubber met daar omheen een hard "doosje". Dat slaat toch nergens op?

3. Kanker. Het is een kut ziekte. Vooral als je er aan dood gaat.

4. Vrienden die met elkaar het bed in duiken en dat je ze daarna in bed samen aantreft. Puur omdat mijn scheerschuim op was en ik ging vragen of Nico nog wat had.

5. Ex-vriendin. Vooral als ze Lola heten, vijandig zijn en, helaas, super knap.

Soms haat ik Nico echt heel erg. Maar ik haat toch wel het meest Lola denk ik. Maar laat ik eerst maar eens vertellen over eerder deze dag.

Lyona was net klaar met huilen. Alhoewel je het niet echt "klaar" kan noemen. Het is eerder alsof ze probeert op te houden met huilen. Waardoor ze er uit ziet als een eng (nog altijd knappe uiteraard) ruimtewezen. Of als Voldemort met neus. Ik besluit om me te scheren, ik voel de stoppeltjes van gisteren op komen rijzen, als een soort van kaassoufflé. Zuchtend sleep ik mezelf naar de kamer van Nico en Roos. Waarschijnlijk is nog geen van hun er, maar gelukkig heb ik een sleutel van hun kamer. Gapend gooi ik de deur open die, vreemd genoeg niet op slot zit. Maar sta ik erbij stil dat dat wel heel raar is? Neh, natuurlijk doe ik dat niet. Want ik ben geen vrouw of detective. Ik ben gewoon een onoplettende jonge man die denkt: "Goh, de deur van mijn beste vriend en van een (knap) meisje zit niet in op slot, maar er hangt wel een 'niet storen a.u.b.' kaart. Laat ik eens naar binnen gaan!"

Ik doe twee stappen naar binnen, de kamer in als ik pas opkijk. Ik zie twee mensen, verstrengeld in elkaar. Naakt. Zeer belangrijk detail is dat! Ik sla een kreet van schrik dat klinkt als "Jeaakkssjenjegh!" Geschrokken sla ik mijn hand voor mijn ogen en draai me om. Ik hoor Roos ook een kreet slaan en ik hoor Nico lachen. De eikel dat ie af en toe is. "Gast, je kan je wel weer omdraaien. We zijn volledig bedenkt", hoor ik hem bulderend van het lachen uitbrengen. Hahaha, heel grappig hoor, echt. Kuch kuch. Grommend draai ik me om. "

"Kan ik je scheerschuim lenen, Niek?", vraag ik Nico, ik voel me nogal ongemakkelijk. Ik zie dat Roos zich ook zo voelt. Tip: Ga nooit met Nico het bed in. Ook al is ie nog zo knap!
"Ja hoor, je hebt dit nu toch al verpest. Alhoewel zo goed ging het nou ook weer niet." Zie hij is een eikel!

Ik werp een schuine blik op Roos om te zien hoe zij daarop reageert. Maar ze negeert hem gewoon. Ik zie dat ze al in haar broek is geschoten en nu haar shirt over zich heen wurmt. Ik draai me om, aangezien ik nou eenmaal een degelijke jongen ben. Ongeveer, iets in die geest.

Ik volg Nico naar de badkamer voor de scheerschuim. Als ik terug kom is er geen spoor meer van Roos te bekennen. "Soms ben je echt een eikel. Dat besef je toch wel?", vraag ik, een beetje boos, aan Nico. Hij knikt. "Yup. Maar je weet waarom ik dat doe. Ik kan toch geen relatie hebben. Dus als ik haar nu weg jaag, dan hoef ik ook niet bang te zijn om verliefd te worden. En jij sukkel, heb je aan die afspraak gehouden." Toen Nico en ik een jaar of dertien waren werden onze harten gebroken. Door twee bitches. Dus maakte we een deal. Nooit meer verliefd worden, wat er ook gebeurt. En hij heeft gelijk. Ik heb me niet aan die afspraak gehouden. Ik ben verliefd geworden op Lyona, ik houd van haar. "Je gaat je hart gebroken krijgen, man. En deze keer weet ik niet zo zeker of je er onderuit komt", zegt Nico en dan draait ie zich om naar de badkamer en gaat naar binnen zonder nog iets te zeggen.

Zou Nico gelijk hebben? Vraag ik mezelf af. Waarschijnlijk wel. Meneer mindgames weet het altijd beter.
Ik trek de deur open als ik een meisje voor me zie staan. Ze is blond en super knap. Maar niet op dezelfde manier knap als Lyona. Lyona is lief knap. Dit meisje is boosaardig knap. Alsof ze een sirene is. Ik ken haar ergens van. Ik slik oh God, nee.

"En heb je me gemist?", vraagt de sirene met een valse glimlach. Lola, voor me staat Lola.

~A long time ago I updated a story named Just one more day. En vandaag update ik weer een nieuw hoofdstuk. Ga een keer per week, waarschijnlijk, updaten vanwege school. Welke gek bedenkt nou weer dat wanneer je op gymnasium zit, je veel huiswerk hebt?    Snappen jullie dat nou? Ik echt absoluut niet!~